από την Λίλιαν Σίμου
Ζούμε σε ένα περιβάλλον… όπου οι σχέσεις γίνονται περίπλοκες, μεταξύ γονέων παιδιών, ερωτικών συντρόφων, εργαζομένων, προϊσταμένων και υφισταμένων…
Καθώς ο καθένας φέρει το προσωπικό του φορτίο, λιγότερο ή περισσότερο υγιές, οι πιέσεις που ασκεί στους ανθρώπους που τον περιβάλλουν είναι διαρκείς και ενδεχομένως καταλυτικές.
Ό,τι πιέζει αφόρητα τον ψυχισμό, διαστρεβλώνει την οπτική μας και τον τρόπο που χειριζόμαστε τη ζωή. Και τότε… συχνά εκδηλώνεται η κακοποίηση. Κακοποίηση λεκτική, συναισθηματική, φυσική…
Όλα είναι ένα μοτίβο συμπεριφοράς συγκεκριμένο, στο οποίο συχνά συνηθίζουμε, επαναλαμβάνουμε και θεωρούμε φυσιολογικό. Ή αναζητάμε τον τρόπο με τον οποίο θα επιβιώσουμε μέσα από τις διαρκείς κρίσεις, χαμηλώνοντας την ήδη αδύναμη αυτοπεποίθηση και αποδεχόμενοι τον ρόλο του θύματος.
Θύτης και θύμα όμως, είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι, όπως λένε αρκετοί ψυχολόγοι. Γιατί ο ένας χρειάζεται τον άλλο.
Το δεύτερο βιβλίο της Άριας Σωκράτους, «Τα δάκρυα της σιωπής» (εκδόσεις ΕΞΗ), δεν είναι παρά μία θαρραλέα καταγραφή αυτού του φαινομένου.
Αγκαλιάζει τις περιπτώσεις της ενδοοικογενειακής βίας, από τα παιδικά χρόνια της ηρωίδας ως την ενηλικίωσή της και τον γάμο της. Ο υποβιβασμός, η απαξίωση, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, ο φόβος, ο έλεγχος… γνωστά συμπτώματα της συμπεριφοράς όσων πιέζουν και πιέζονται από καταστάσεις ανάλογες. Το κοινωνικό επίπεδο εκμετάλλευσης, το τράφικινγκ…
Τα σημάδια της ψυχής όμως, είναι βαθύτερες ουλές από τα σημάδια του σώματος. Φθάνουν στο κέντρο και αποσυντονίζουν την ηρωίδα. Αποσυνδέουν την αυτό-αξία της.
Στέκεται αθώα και βολική παρουσία στα χέρια όσων θεώρησαν πως θα παίξει ες αεί το παιχνίδι τους…
Κι όμως… όσοι ήξεραν πραγματικά να εκτιμούν και να αγαπούν, διακριτικά παρακολουθούν και την κατάλληλη στιγμή προσπαθούν να φέρουν την ανατροπή.
Θα το πετύχει;
Πόσο εύκολο είναι να αλλάξεις ρόλους στη ζωή σου;
Πιστεύω το βιβλίο αυτό μας βοηθά να κατανοήσουμε πτυχές της προσωπικότητας που ίσως δεν είχαμε φανταστεί…
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία!
Με βάφτισαν Αριάδνη, αλλά προς μεγάλη απογοήτευση του μπαμπά μου όλοι με φωνάζουν Άρια.
Ιδιόρρυθμη, ανεξάρτητη, κάποτε μυστηριώδης και πάντοτε παρορμητική. Ένα ιδιόμορφο κράμα ανθρώπου, απόρροια ενός τρομερά δύσκολου τοκετού τα χαράματα μιας υγρής μέρας κάποιου Αυγούστου.
Με σπουδές Επικοινωνίας και ΜΜΕ, μεταπτυχιακό στις Διεθνείς Σχέσεις και σεμινάρια μετάφρασης, προσφάτως μετανάστευσα στις ΗΠΑ και ψάχνω τον δικό μου δρόμο κάπου μεταξύ 5ης και 6ης Λεωφόρου της Νέας Υόρκης, που είναι για μένα μια πόλη συνώνυμη του πάθος.
Όταν δεν ονειρεύομαι, μεταφράζω, γράφω, κάνω πολλή γυμναστική και διαβάζω λογοτεχνία. Οι μεγάλες μου λογοτεχνικές αδυναμίες είναι ο Ντοστογιέφσκι, ο Κούντερα και ο Γιάλομ.
Μότο μου «Να κάνεις αυτά που νομίζεις πως είναι σωστά, έστω κι αν κάνοντας αυτά πρόκειται να σε κακολογήσουν. Γιατί ο όχλος είναι κακός κριτής κάθε καλού πράγματος.» (Πυθαγόρας)
Το πρώτο μου βιβλίο έχει τίτλο «Της Μοίρας παιχνίδια» από τις εκδόσεις Δυάς.
Όλες οι αναρτήσεις μας καθημερινά και στις σελίδες μας
στο facebook https://www.facebook.com/pages/Lilian-Simou-Astrolife/
στο twitter https://twitter.com/astrolifegr
και στο google+ https://plus.google.com/u/0/105197655252970962131/posts
Το μήνυμα της ημέρας πρώτη παρουσίαση στο: http://kissmygrass.gr/