Ιρένα Σέντλερ “Ο κόσμος δεν έγινε τώρα κακός…. πάντα ήταν”.
“Το βραβείο δεν το παίρνει πάντα αυτός που το αξίζει”
Από την Λίλιαν Σίμου
Το 1939, η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία και η βιαιότητα των Ναζί επιταχύνθηκε με τη δολοφονία , τη βία και την τρομοκρατία .
Όταν ο Χίτλερ και οι Ναζί δημιούργησαν το γκέτο της Βαρσοβίας οδηγήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες θύματα πίσω από τους τοίχους του να περιμένουν την εκκαθάριση. Ένα άγνωστο όνομα για τους περισσότερους ανθρώπους, η Ιρένα Σέντλερ, αυτή η αξιόλογη γυναίκα, αψήφησε τους Ναζί και έσωσε 2.500 παιδιά Εβραίων έξω από το γκέτο της Βαρσοβίας. Γερμανίδα η ίδια, αλλά αντίθετη στον χιτλερισμό, εργαζόμενη για την υγεία ως ειδική υδραυλικός υπονόμων, μεταξύ 1942 και 1943 τα οδήγησε σε ασφαλείς κρυψώνες και τα έδωσε σε μη – εβραϊκές οικογένειες για να τα υιοθετήσουν.
Επίτευγμα σε μεγάλο βαθμό καθώς είχε την τόλμη να σχεδιάζει τα πάντα με ακρίβεια και να περνά απαρατήρητη για πολλά χρόνια.
Η ιστορία της, όπως αυτή πολλών αληθινών ηρώων δεν έγινε αμέσως γνωστή. Στη συνέχεια αποκαλύφθηκε από τέσσερις νέους φοιτητές στο Uniontown High School, στο Κάνσας, οι οποίοι ήταν οι νικητές σε ένα Κρατικό Διαγωνισμό Ιστορίας του Κάνσας 2000 γράφοντας για την ηρωική δράση της Irena Sendler.
Τα κορίτσια – Elizabeth Cambers, Megan Stewart, Sabrina Coons και Janice Underwood – έχουν κερδίσει την διεθνή αναγνώριση, μαζί με τον καθηγητή τους, Norman Conard. Η παρουσίαση, που έγινε σε πολλούς χώρους στις Ηνωμένες Πολιτείες και διαδόθηκε από την Δημόσια Ραδιοφωνία, C – SPAN και CBS, έκανε γνωστή την ιστορία της Irena Sendler σε ένα ευρύτερο κοινό.
Ποια ήταν αυτή η εξαιρετική γυναίκα;
Γεννήθηκε την 15η Φεβρουαρίου 1910 στο Otwock, μια πόλη περίπου 15 χλμ νοτιοανατολικά της Βαρσοβίας. Ήταν σε μεγάλο βαθμό επηρεασμένη με δημοκρατικά ιδεώδη από τον πατέρα της, ο οποίος ήταν ένας από τους πρώτους πολωνούς σοσιαλιστές. Ως γιατρός, ασθενείς του ήταν κυρίως φτωχοί.
Εκείνη την εποχή, η Irena ήταν ένας ανώτερος υπάλληλος διοικήσεως στη Βαρσοβία, στο Τμήμα Κοινωνικής Πρόνοιας, το οποίο λειτουργεί τις καντίνες σε κάθε συνοικία της πόλης. Αυτές οι καντίνες ήταν για να παρέχουν γεύματα, οικονομική βοήθεια, καθώς και άλλες υπηρεσίες για τα ορφανά, τους ηλικιωμένους,τους φτωχούς και απόρους. Μέσω της Irena, οι καντίνες παρείχαν επίσης τα είδη ένδυσης, φάρμακα και χρήματα για τους απόρους και καταδιωκόμενους. Είχαν γίνει καταχωρήσεις με ψεύτικα ονόματα και για την πρόληψη των επιθεωρήσεων, και οικογένειες είχαν αναφερθεί σαν να έχουν λοιμώδεις νόσους όπως τύφος και φυματίωση.
Η Sendler ήταν τόσο συγκλονισμένη από τις συνθήκες που συμμετείχε στην ένωση Zegota, η οποία διοργανώθηκε από ένα κρυφό πολωνικό κίνημα αντίστασης.
Το έργο που αποφάσισε ήταν ηρωικό. Η Ιρένα έβγαζε λαθραία βρέφη τοποθετώντας τα στον πάτο της εργαλειοθήκης της ή σε ένα σάκο από λινάτσα που είχε στην καρότσα του φορτηγού της για τα μεγαλύτερα παιδιά. Πλήρως οργανωτική και σε εγρήγορση, είχε ένα σκύλο στην καρότσα, που τον είχε εκπαιδεύσει να γαβγίζει όταν οι ναζί φαντάροι της άνοιγαν να μπει ή να βγει από το γκέτο.
Οι στρατιώτες απέφευγαν την επαφή με τον σκύλο, ενώ το γάβγισμά του κάλυπτε τους θορύβους που έκαναν τα βρέφη και τα μικρά παιδιά!
Για να είναι σε θέση να εισέλθουν στο γκέτο νόμιμα, η Irena κατάφερε να εκδώσει μία εντολή ελέγχου για τον κίνδυνο επιδημίας και επισκεπτόταν το γκέτο καθημερινά, ενημερωνόταν για την κατάσταση, έφερνε τρόφιμα, φάρμακα και ρούχα. Αλλά 5.000 άνθρωποι πέθαιναν μέσα σε κάθε μήνα από την πείνα και τις ασθένειες στο γκέτο και αποφάσισε να βοηθήσει τα παιδιά να βγουν.
Είχε επίσης ένα δικό της άτομο σε από κάθε ένα από τις δέκα κέντρα του Τμήματος Κοινωνικής Ευημερίας. Με τη βοήθειά τους, είχαν εκδοθεί εκατοντάδες πλαστά έγγραφα με πλαστές υπογραφές και με επιτυχία έδωσε προσωρινή στέγη και οικογένειες, με νέες ταυτότητες σε σχεδόν 2.500 παιδιά και βρέφη. Άλλα έκρυβε στα φορτία των εμπορευμάτων, άλλα στην εργαλειοθήκη της, σε τσουβάλια, με κάθε μέσον που διέθετε.
Η Irena Sendler είχε καταφέρει απίστευτα πράγματα, με την ενεργή συνδρομή της εκκλησίας . «Έστειλα τα περισσότερα από τα παιδιά σε θρησκευτικά ιδρύματα , ” θυμάται.. « Ήξερα ότι μπορούσα να υπολογίζω στις αδελφές… Κανείς δεν αρνήθηκε να λάβει ένα παιδί από μένα », είπε
Σαν μία Μεγάλη Μητέρα, η Sendler δεν σταμάτησε εκεί. Φρόντισε να σημειωθούν προσεκτικά, με κωδικοποιημένη μορφή σε ένα αρχείο της, τα αρχικά ονόματα των παιδιών και των νέων ταυτοτήτων τους. Συνέχισε το μοναδικό ρεκόρ θάβοντας τα αρχεία σε βάζα κάτω από μια μηλιά στην πίσω αυλή ενός γείτονα, απέναντι από τούς γερμανικούς στρατώνες, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε κάποια μέρα να ξεθάψει τα βάζα, να εντοπίσει τα παιδιά και να τους ενημερώσει για το παρελθόν τους. Σε όλα τα βάζα είχε τα ονόματα των 2.500 παιδιών.
Όμως, στις 20 του Οκτώβρη του 1943 συνελήφθη, φυλακίστηκε και βασανίστηκε από την Γκεστάπο, που της έσπασε τα χέρια και τα πόδια της. Κατέληξε στη φυλακή Pawiak, αλλά κανείς δεν θα μπορούσε να σπάσει το πνεύμα της. Αντεξε τα βασανιστήρια, αρνήθηκε να προδώσει συνεργάτες της ή οποιοδήποτε από τα κρυμμένα παιδιά.
Καταδικάστηκε σε θάνατο, σώθηκε την τελευταία στιγμή, δραπέτευσε από τη φυλακή, αλλά για το υπόλοιπο του πολέμου καταδιώχθηκε από την Γκεστάπο.
Μετά τον πόλεμο, ξέθαψε τα βάζα και χρησιμοποίησε τις σημειώσεις για να εντοπίσει τα 2.500 παιδιά που τοποθετήθηκαν σε ανάδοχες οικογένειες για να επανενωθούν με τους συγγενείς, διάσπαρτα σε όλη την Ευρώπη. Αλλά οι περισσότεροι είχαν χάσει τις οικογένειές τους κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος στα ναζιστικά στρατόπεδα θανάτου.
Η Irena Sendler δεν σκέφτηκε τον εαυτό της ως έναν ήρωα. “Θα μπορούσα να είχα κάνει περισσότερα”, είπε “Η λύπη θα με ακολουθήσει στο θάνατο μου.”
Στη φωτογραφία δέχεται επίσκεψη από κάποια από τα διασωθέντα παιδιά, μετά την αποκάλυψη των ταυτοτήτων τους…
Το 1965 της απονεμήθηκε από το κράτος του Ισραήλ ο τίτλος του Δικαίου των Εθνών και το 1991 είχε γίνει επίτιμος πολίτης του Ισραήλ .
Επίσης, τιμήθηκε με ανώτατη διάκριση της Πολωνίας, το Τάγμα του Λευκού Αετού στη Βαρσοβία τη Δευτέρα 10 Νοέμβρη, 2003.
Το 2007, η Ιρένα προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Δεν επελέγη. Ο Πρόεδρος Ομπάμα το είχε κερδίσει ένα χρόνο πριν γίνει Πρόεδρος, για την εργασία του ως “οργανωτής κοινότητας” για το ACORΝ… και ο Αλ Γκορ το κέρδισε το 2007, για ένα φιλμ σχετικά με την υπερθέρμανση της γης…!!!
Έφυγε για το μακρινό της ταξίδι στις 12 Μαΐου του 2008, στην ηλικία των 98.
Εις μνήμην της – χρόνια μετά… Για να μην ξεχνάμε πως και στις πιο δύσκολες ώρες των χειρότερων καθεστώτων, όσοι διατηρούν το φως και την αξία της ζωής μέσα τους, παραμένουν Ηρωικοί Άνθρωποι…
Εις μνήμην των 2 εκατομμυρίων εβραίων, 20 εκατομμυρίων ρώσων, 500.000 ελλήνων, 10 εκατομμυρίων χριστιανών, που δολοφονήθηκαν, σφαγιάστηκαν, βιάστηκαν, κάηκαν, λιμοκτόνησαν και ταπεινώθηκαν.
Είναι επιτακτική ανάγκη να διασφαλιστεί ότι ο κόσμος ποτέ δεν θα ξεχάσει, γιατί υπάρχουν πάντα τα κοράκια που καραδοκούν…
Όλες οι αναρτήσεις μας καθημερινά και στις σελίδες μας
στο facebook https://www.facebook.com/liliansimou.astrolife
στο twitter https://twitter.com/astrolifegr
στο κανάλι μου στο youtube: https://www.youtube.com/channel/UCSrCxZCiHrdYlzze25B_p3Q
Θέματα ψυχολογικής αστρολογίας στο: http://writersgang.com/ (Στήλη: Walking with the stars)
και τώρα στο https://togethergreece.com/Lilian1S