Εσπεράντο, ως εδραίωση φιλίας και ισοτιμίας μεταξύ των λαών

 

Συνέντευξη της Λίλιαν Σίμου με τον κ. Σπύρο Σαραφιάν,

δάσκαλο της εσπεράντο, συγγραφέα μεθόδων διδασκαλίας και πολύτομου λεξικού  της γλώσσας και μεταφραστή έργων της αρχαιοελληνικής γραμματείας στην εσπεράντο.

 

Η Εσπεράντο είναι μία εξαιρετικά δομημένη διεθνής γλώσσα, με 16 βασικούς κανόνες γραμματικής, γραφή λατινική και ρίζες κυρίως λατινικής και αρχαίας ελληνικής γλώσσας.

Αναφέρθηκε ήδη η ιστορία της σε  προηγούμενο άρθρο, με την ευκαιρία του «2017 – Παγκόσμιο έτος Ζάμενχοφ», έτος αφιερωμένο από την UNESCO στον δημιουργό της Εσπεράντο, και είχαμε μία ακομη ενδιαφέρουσα συζήτηση για τους λόγους   να μάθουμε να μιλάμε στην εσπεράντο με φίλους από διάφορα μέρη του κόσμου! (μπορείτε να ενημερωθείτε στο άρθρο μας: “Μιλάμε στην Εσπεράντο; Γιατί όχι;”

 

-Σε προηγούμενη, δημοσιευμένη συζήτησή μας, μας είχατε μιλήσει για τη γενική ιδέα της διεθνούς γλώσσας, για τη δομή της Εσπεράντο, για τη μέχρι σήμερα καταξίωσή της, κ.α., τώρα θα ήθελα να αφήσουμε τα ιδεολογικά και να πάμε στο πρακτικό μέρος της υπόθεσης, το «δέον γενέσθαι», που λέμε.

-Υποθέτω πως με ρωτάτε για το τι θα έπρεπε να γίνει, ώστε η Εσπεράντο να καταστεί επίσημα διεθνής, να αναγνωρισθεί επισήμως ως δεύτερη γλώσσα όλων. Αν αυτό με ρωτάτε, θα σας θυμίσω πως όλες οι μεγάλες τομές, οι μεγάλης κλίμακας καινοτομίες, πριν αναγνωρισθούν, υποβλήθηκαν σε μια ερευνητική, πειραματική διαδικασία. Έτσι, φαντάζομαι πως κάποιος διεθνής ή ευρύς διακρατικός οργανισμός, Ο.Η.Ε., Ε.Ε. ή άλλος, θα μπορούσε να αποφασίσει και να οργανώσει κάποια πειραματικά προγράμματα διδασκαλίας της Εσπεράντο σε μικρά και μεγαλύτερα παιδιά, σε σπουδαστές, σε γλωσσομαθείς και μη υπαλλήλους δημοσίων υπηρεσιών, μεγάλων φορέων και ιδιωτικών επιχειρήσεων, ακόμα και σε εθελοντικές ομάδες απλών ανθρώπων με διαφορετικά ενδιαφέροντα και πολιτιστικό επίπεδο. Αν αυτό γινόταν, μετά κάποιο διάστημα, ειδικοί ερευνητές θα μπορούσαν να διαπιστώσουν αν η γλώσσα είναι κατάλληλη, κι αν είναι αναγκαία και εφικτή η ευρεία επιβολή της στα εκπαιδευτικά προγράμματα, έτσι ώστε να καταστεί επισήμως διεθνής, δεύτερη για όλους γλώσσα.

-Πώς ένας διεθνής οργανισμός θα μπορούσε να οδηγηθεί σε ένα τέτοιο εγχείρημα σε σχέση με ένα θέμα, επιτρέψτε μου να πω, νεφελώδες, άγνωστης σοβαρότητας.

-Ξεχάσατε ίσως τα όσα σας έχω πει, σχετικά με την επίσημη αναγνώριση της γλώσσας, επομένως του κύρους και της σοβαρότητάς της, από τόσους διεθνείς οργανισμούς, κυρίως από την UNESCO, τον κατ’ εξοχήν αρμόδιο για τον πολιτισμό και την παιδεία διεθνή οργανισμό. Επομένως το πρώτο βήμα έχει γίνει, η σοβαρότητα, που λέτε, της υπόθεσης έχει διαπιστωθεί προ πολλού, τώρα πρέπει να γίνει το δεύτερο βήμα.

Δεν ξέχασα, όμως η UNESCO και οι άλλοι οργανισμοί, έχουν αναγνωρίσει επίσημα την προσφορά της Εσπεράντο στον τομέα της ειρήνης και της αλληλοκατανόησης, και έχουν κατατάξει τον επινοητή της μεταξύ των Μεγάλων Τέκνων της Ανθρωπότητας για την ανθρωπιστική του προσφορά, δεν έχουν υπεισέλθει στα της δομής και της καταλληλότητας της γλώσσας

Ε, λοιπόν, μένει τώρα να κάνουν κι αυτό, να προχωρήσουν στο δεύτερο βήμα, να ελέγξουν αυτό ακριβώς που λέτε, την καταλληλότητα, την πρακτική εφαρμογή. Κι αν αυτό που είπα για την πειραματική διδασκαλία, φαίνεται τολμηρό σαν πρώτη κίνηση, θα μπορούσε να προηγηθεί μία ευρύτατη σύσκεψη-έρευνα, μιας επιτροπής επιλεγμένων ειδικών, εννοώ πανεπιστημιακών καθηγητών γλωσσολόγων, μεταξύ των οποίων να είναι φυσικά και εσπεραντιστές γλωσσολόγοι. Έτσι, μετά από επίσημη, υπεύθυνη και φερέγγυα μελέτη, ειδικών, να δοθεί, αν δοθεί, το πράσινο φως, ώστε να προχωρήσει η πειραματική διδασκαλία. Θυμάστε το σπουδαίο μας ποιητή, τον Κάλβο, «θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία», είχε πει, κι ασφαλώς εννοούσε και την πνευματική ελευθερία, τη διεύρυνση των οριζόντων.

 

-Όμως, ανεξάρτητα από την επίσημη αναγνώριση και επιβολή της γλώσσας, μετά από τα τόσα πολλά χρόνια ιστορίας και αδιάκοπης χρήσης της, η Εσπεράντο παραμένει ένα όμορφο χόμπι. Αναρωτιέμαι γιατί δεν έχει, έστω, ανεπίσημα, γενικευθεί η χρήση της.

-Με τη λέξη σας αυτή μου θυμίσατε τα λόγια ενός σπουδαίου ανθρώπου, του βραβευμένου με το Νόμπελ ιατρικής του 1913, Charles Robert Richet, που στην ίδια ερώτηση που μου κάνετε εσείς τώρα, εκείνος απάντησε, εκατό χρόνια πριν, πως: «Μόνο η ηλιθιότητα της ανθρωπότητας μπορεί να εξηγήσει το ότι δεν έχει γενικευθεί ακόμα η χρήση της Εσπεράντο». Εγώ δεν έχω τίποτα να προσθέσω σ’ αυτό.

 

-Όμως, μιλάμε για διεθνή γλώσσα, για μια νέα διεθνή γλώσσα, ενώ, όπως τουλάχιστον πιστεύουν πολλοί άνθρωποι, διεθνής γλώσσα υπάρχει και είναι, φυσικά, η Αγγλική.

-Οι άνθρωποι που το πιστεύουν αυτό, αγνοούν το τί σημαίνει ακριβώς η λέξη διεθνής. Δεν έχουν καν αντίληψη του μεγέθους του κόσμου μας. Ξέρετε, πολλοί, ιδιαίτερα οι Ευρωπαίοι, που είναι οι πιο πλούσιοι και μοιρασμένοι σε πολλές μικρές χώρες, έχουν την αντίληψη πως αυτός είναι κυρίως ο κόσμος, η Ευρώπη τους. Μου λέτε για την Αγγλική. Λοιπόν, μάθετε πως η Αγγλική δεν είναι παρά η τρίτη μεγαλύτερη γλώσσα του κόσμου, μεγαλύτερη ως προς τον αριθμό των ανθρώπων που τη μιλούν ως μητρική. Μιλάμε για 450 εκατομμύρια, ανθρώπους που κι αυτοί δεν είναι σίγουρο πως μιλούν την ίδια γλώσσα, αφού, για παράδειγμα, είναι αμφίβολο αν ένας Λονδρέζος Άγγλος μπορεί να καταλάβει τί του λέει ένας Τεξανός Αμερικάνος. Αλλά ας το αφήσουμε αυτό, ας δεχθούμε ότι 450 εκατομμύρια άνθρωποι μιλούν την ίδια Αγγλική, ως μητρική τους. Ας πούμε ακόμα, χωρίς να γελάσουμε, πως ακόμα 300 εκατομμύρια τη μιλούν ως διεθνή. Ε, λοιπόν αυτό, τα 700-800 εκατομμύρια τί ποσοστό του πληθυσμού της γης μας, των 7,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, αποτελούν;

 

-Θα επανέλθω σε αυτά, όμως τώρα θυμήθηκα πως στην προηγούμενη συνομιλία μας σας είχα ρωτήσει τί πιστεύετε πως είναι ακριβώς η Εσπεράντο και μου είχατε απαντήσει πως είναι, πρώτα απ’ όλα, ιδέα. Σήμερα αφήσαμε τις ιδέες και πήγαμε στην πρακτική, τώρα, λοιπόν που έχετε, έστω υποθετικά, μπροστά σας μια άλλη εικόνα, τί θα μου λέγατε;

-Δε θα άλλαζα γνώμη, πρώτα απ’ όλα η Εσπεράντο είναι ιδέα. Αν, έτσι, όπως το λέτε, υποθετικά, είχε επισήμως αναγνωρισθεί και είχε εισαχθεί ως διεθνής στην παγκόσμια εκπαίδευση, δεν θα έπαυε να εμπεριέχει την όμορφη ιδέα, πως, ως κοινό αγαθό όλων των ανθρώπων της γης, ενώνει, εδραιώνει τη φιλία, γιατί επιβάλλει τη γλωσσική ισοτιμία, καταργεί τα προνόμια των ισχυρών, εισάγει, όχι απλώς μια άμεση επικοινωνία, αλλά μια ισότιμη επικοινωνία, και είναι επικοινωνία όλων των ανθρώπων, όχι των ειδικών χαρτογιακάδων, είναι επικοινωνία των ανθρώπων αυτών, που γελοιωδώς τους αποκαλούμε απλούς, ενώ μιλάμε για την ψίχα, για την ψυχή του κόσμου μας. Είσθε Αθηναία, μένετε στην Αθήνα κι αν βρεθείτε στην Κομοτηνή ή στα Χανιά ή στην Κέρκυρα ή στη Ρόδο, μπορείτε να μιλάτε με όποιον βρείτε μπροστά σας και ξέρετε πως με τον άνθρωπο αυτόν, που δεν ξέρετε το όνομά του, την οικογένεια του, το επάγγελμά του, τίποτα, σας συνδέει κάτι πολύ ισχυρό, είναι συμπατριώτης, επομένως δικός, όμοιος με σας, και γιατί αυτό; γιατί επικοινωνείτε μαζί του χωρίς σκέψη καμιά, γιατί έχετε το βασικό κοινό, την ίδια γλώσσα. Φαντασθείτε τώρα τον εαυτό σας στο Βανκούβερ, στο Σαντιάγκο, στο Ναϊρόμπι, στην Τεχεράνη, στο Ελσίνκι, στο Πεκίνο, οπουδήποτε, και φαντασθείτε πως κι εκεί, παντού, περπατώντας στους άγνωστους τόπους, μπορείτε να μιλάτε με όποιον θέλετε, με όποιον βρίσκετε μπροστά σας, άμεσα και άνετα. Πέστε μου, δεν είναι το ίδιο το αίσθημα και στο Τόκιο και στη Λειβαδιά; Ελπίζω πως με καταλάβατε.

 

-Βεβαίως και σας κατάλαβα, και να σας πω, πως όσο μιλάμε διαπιστώνω πως θέλω κι άλλα να ρωτήσω και να μάθω για τη διεθνή γλώσσα Εσπεράντο. Έτσι, σας ευχαριστήσω για σήμερα, αλλά ελπίζω και σε μία ακόμα συνομιλία μας.

Οι φίλοι της Εσπεράντο, διοργανώνουν συναντήσεις μικρού ή μεγαλύτερου μεγέθους κάθε έτος, με κύριο πόλο έλξης τα διεθνή συνέδρια, ενηλίκων και νέων. Η συμμετοχή σε ένα Συνέδριο το καλοκαίρι του 2018, στο Σαν Μαρίνο, ήταν μία ξεχωριστή εμπειρία.

Μπορείτε να ενημερωθείτε στο αντίστοιχο άρθρο μας: “85ο Ιταλικό Συνέδριο της Εσπεράντο στο Σαν Μαρίνο: Μικρές κοινότητες, μεγάλες αξίες”

Σημαντικοί Εσπεραντιστές με ιδανικά και όραμα, βρίσκονται σε χώρους πανεπιστημιακούς, σε όλα τα ανήσυχα “πνεύματα” της ειρήνης και της συναδέλφωσης των λαών, σε χώρους παιδείας και γραμμάτων…

Ηχηρό παράδειγμα η περίπτωση του ζεύγους Ούρσουλα και Τζουζέπε Γκραταπάλια (Ursula and Giuseppe Grattapaglia). Γνωρίστηκαν και ερωτεύθηκε ο ένας τον άλλο, κάποτε, μέσω των εσπεραντικών συνεδρίων. Παντρεύτηκαν και αποφάσισαν να φύγουν από την Ευρώπη και να πάνε σε ένα φτωχό μέρος της Βραζιλίας, όπου ίδρυσαν ένα σχολείο -φάρμα, για άπορα παιδιά. Τους διδάσκουν την πορτογαλική, μαθηματικά, γεωγραφία, μουσική (είδαμε μάλιστα στο συνέδριο του Σαν Μαρίνο, θαυμάσια μουσικά σύνολα από τα παιδιά αυτά, σε βίντεο) και σαν δεύτερη γλώσσα την εσπεράντο.

Το σχολείο La Bona Espero ( Η καλή Ελπίδα) έχει εκπαιδεύσει ως σήμερα πολλά παιδιά μέχρι την ηλικία των 16 ετών, όπου ολοκληρώνουν τον κύκλο σπουδών τους.

Ας σκύψουμε πάνω σ’ αυτή την ιδιαίτερη προσπάθεια με ενδιαφέρον… ίσως είναι μία ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο!

 

Άρθρα για την Εσπεράντο στην ιστοσελίδα μου:

 

Μιλάμε την Εσπεράντο – γιατί όχι;

Εσπεράντο ως εδραίωση της φιλίας και ισοτιμίας μεταξύ των λαών

2017, παγκόσμιο έτος Ζάμενχοφ (δημιουργός της γλώσσας εσπεράντο)

«Μικρές κοινότητες, μεγάλες αξίες» 85ο Ιταλικό Εσπεραντικό Συνέδριο στο Σαν Μαρίνο

(Η εμπειρία – συμμετοχή μου σε ένα μεγάλο συνέδριο, στο Σαν Μαρίνο)

Λουδοβίκος Ζάμενχοφ – ένας Τοξότης δίχως σύνορα

Ο εμπνευστής της διεθνούς γλώσσας της ελπίδας

(άρθρο μου με αστρολογική ανάλυση της προσωπικότητας του Ζάμενχοφ, που είχα την τιμή να φιλοξενηθεί στο εξαιρετικό βιβλίο ιστορικής καταγραφής της γλώσσας, του σημαντικού Έλληνα Εσπεραντιστή Κώστα Κυριάκου “Εσπεράντο, η γλώσσα της Ελπίδας” και μεταφράστηκε και στην εσπεράντο)

 

Όλες οι αναρτήσεις μας καθημερινά και στις σελίδες μας

στο facebook https://www.facebook.com/liliansimou.astrolife

στο twitter https://twitter.com/astrolifegr

στο κανάλι μου στο youtube: https://www.youtube.com/channel/UCSrCxZCiHrdYlzze25B_p3Q

Θέματα ψυχολογικής αστρολογίας στο: http://writersgang.com/ (Στήλη: Walking with the stars)