από την Λίλιαν Σίμου
‘Ενα από σημαντικότερα ονόματα στην γαλλική λογοτεχνία, με παγκόσμια απήχηση, είναι ο Μπαλζάκ. Το έργο του σπάνιας γλαφυρότητας, πλούσιο και εξαιρετικά προσεγμένο λεκτικά.
Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ (Τουρ 20 Μαΐου 1799 – Παρίσι 18 Αυγούστου 1850) ήταν Γάλλος λογοτέχνης του πρώτου μισού του 19ου αιώνα. Συγκαταλέγεται στους θεμελιωτές του ρεαλισμού στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία, ενώ θεωρείται και ένας από τους σημαντικότερους μυθιστοριογράφους όλων των εποχών.
Από την Νομική στη Σορβόννη, στα 20 χρόνια του αποφασίζει πως θα γίνει συγγραφέας. Γράφει, αρθρογραφεί, προσπαθεί, χωρίς επιτυχία αποδοχής τα πρώτα χρόνια. Ωστόσο, δεν αποθαρρύνεται.
Έφερε εις πέρας ένα μνημειώδες έργο, την Ανθρώπινη Κωμωδία, μία συνεκτική συλλογή αρκετών μυθιστορημάτων που φιλοδοξούν να περιγράψουν σχεδόν εξαντλητικά τη γαλλική κοινωνία της εποχής του
Ο Μπαλζάκ υπήρξε ένας από τους πολυγραφότερους συγγραφείς όλων των εποχών, δημιουργός 2.504 ηρώων μέσα από τα βιβλία του. Ήταν τελειομανής και αφιέρωνε όλη του την ημέρα στην συγγραφή. Οι λεπτομέρειες στο έργο του, είναι εκπληκτικές.
Οι λεπτομέρειες απαιτούσαν όμως εξαντλητικό πρόγραμμα: Εξοπλισμένος με 20 ως και 50 φλιτζάνια καφέ και τσιγάρα, αφιερωνότανε καθημερινά 15 ώρες στη συγγραφή. Η μέρα ξεκινούσε στις 12 τα μεσάνυχτα, όταν ξυπνούσε κι από τη 1 ως τις 8 ή κι αργότερα το πρωί, έγραφε ακατάπαυστα. Τις υπόλοιπες ώρες διόρθωνε το ίδιο ασταμάτητα τα γραπτά του κι έτρωγε μεγάλες ποσότητες φαγητού.
Η εμμονή του με την τελειότητα τον οδηγούσε συχνά στο να επεμβαίνει ακόμα και στο στάδιο της έκδοσης των βιβλίων του, για ν’ αλλάζει κομμάτια που δεν τα έβρισκε πια αψεγάδιαστα.
Στο σπίτι του, στο Πασσύ, υπάρχουν χειρόγραφά του. Εκεί είδα σελίδα να έχει διορθωθεί και ξαναγραφτεί 15 φορές!
(φωτογραφίες από την τελευταία κατοικία του, που είναι πλέον μουσείο)
Η “Ανθρώπινη Κωμωδία”
Εκπληκτικό το έργο του «η Ανθρώπινη Κωμωδία» (“La Comédie Humaine”). Συνθέτει το σύνολο 91 ολοκληρωμένων και 48 ημιτελών έργων του Μπαλζάκ, μεταξύ των οποίων νουβέλες, μυθιστορήματα και πραγματείες. Θεατρικά του έργα δεν συμπεριλαμβάνονται.
Με ιδιαίτερα ρεαλιστική πένα, περιγράφει το ψυχογράφημα μίας κοινωνίας όπου επικρατεί ο δόλος, ο ανταγωνισμός, η ίντριγκα, η χειραγώγηση. Οι χαρακτήρες συνήθως προέρχονται από τον επιχειρηματικό, δημοσιογραφικό, καλλιτεχνικό κόσμο, άντρες και γυναίκες της αριστοκρατίας, παιδιά του δρόμου, παπάδες και γιατροί που εξομολογούν τις αμαρτίες του πνεύματος και της σάρκας, στη μεγαλούπολη ή στην επαρχία, διαπλέκονται μεταξύ τους σ’ άπειρους συνδυασμούς.
Μέσα σ’ αυτό το έργο, ο Μπαλζάκ απεικονίζει μια «φυσική ιστορία της κοινωνίας», εξερευνώντας με συστηματικό τρόπο τις κοινωνικές ομάδες και τις λειτουργίες της κοινωνίας, προκειμένου να δημιουργήσει μια τεράστια τοιχογραφία της εποχής του που μπορεί να χρησιμεύσει ως αναφορά για τις μελλοντικές γενιές. Στον Πρόλογο του έργου, ο Μπαλζάκ διευκρίνισε: «Η Ανθρώπινη κωμωδία είναι ο πίνακας της κοινωνίας»
Όπως αναφέρει, στόχος του ήταν να παραθέσει μια σφαιρική άποψη της γαλλικής κοινωνίας, από τη στιγμή που εκδηλώθηκε η Γαλλική Επανάσταση έως την εποχή του.
Στη σύνθεση αυτή, η φιλοσοφία του συνοψίζεται στο εξής: όπως οι περιβαλλοντικές διαφορές και η κληρονομικότητα ευθύνονται για την ύπαρξη διαφόρων ειδών στο ζωικό βασίλειο, έτσι και οι ποικίλες κοινωνικές πιέσεις ευθύνονται για τις διαφορές ανάμεσα στα ανθρώπινα όντα.
Στο σπίτι στο Πασσύ, υπάρχουν σε μία αίθουσα τα πρόσωπα των ηρώων της “Ανθρώπινης Κωμωδίας” όπως βλέπετε στην φωτογραφία (μέρος τους) και τα ονόματά τους.
Στο τελευταίο του σπίτι, στο Πασσύ, στο 16ο διαμέρισμα του Παρισιού, είχε πάει για να γλιτώσει από εκείνους που τον κυνηγούσαν για τα χρέη του.
Περιπετειώδης η συναισθηματική του ζωή, όπως και η οικονομική. Ο Μπαλζάκ είχε στη διάρκεια της ζωής του, πολλές αγαπημένες. Η σχέση με τη μητέρα του ήταν ιδιόρρυθμη. Τον κατέκρινε για τον τρόπο που ζούσε, καθώς ήταν μόνιμα πνιγμένος στα χρέη. Παντρεύεται την τελευταία του αγαπημένη, την Πολωνικής καταγωγής κόμισσα Χάνσκα, με την οποία διατηρούσε πολλά χρόνια αλληλογραφία και σχέση. Πεθαίνει όμως πέντε μήνες μετά, την 18η Αυγούστου 1850, σε ηλικία 51 ετών, από την καταπόνηση της υγείας του.
Κέρδισε τις τιμές και την παγκόσμια αναγνώριση για το έργο του. Την εποχή όπου η λογοτεχνία ήταν ποιότητα και διατηρούσε το επίπεδο της παιδείας ψηλά, δεν υπήρχε μαθητής ή σπουδαστής, να μην έχει διαβάσει τουλάχιστον κάποια μυθιστορήματα του Ονορέ Ντε Μπαλζάκ.
Άραγε πόσοι δεν αναπολούν στη μνήμη, τον «Μπάρμπα Γκοριό», «τον Επαρχιακό Γιατρό» ή την «Ευγενία Γκραντέ»;
Σύντομη αστρολογική αναφορά:
Ο Μπαλζάκ γεννήθηκε με τον Ήλιο στην τελευταία ζωδιακή μοίρα του Ταύρου και στον αστερισμό των Πλειάδων και χωρίς κύρια σύνδεση με τους υπόλοιπους πλανήτες.
Με τον ωροσκόπο στον Λέοντα και κοντά στον λαμπερό αστέρα Ρέγκουλους, το γενέθλιο ωροσκόπιο προσδίδει αντίφαση στη σχέση μεταξύ Ηλίου και ωροσκόπου. Ο νεαρός Ονορέ, ήταν προορισμένος να ζήσει μία ζωή με πολλές αντιφάσεις και περιπέτειες, όπως και την έζησε.
Άλλοτε σε θλίψη και αγωνία, σύγχυση που πιθανόν να οφείλονταν εν μέρει στις λανθασμένες του επιλογές, ενώ ταυτόχρονα είχε τη δυνατότητα να αφήσει το στίγμα του, λάμποντας στο στερέωμα της Τέχνης.
Η Σελήνη του στον Τοξότη, έκανε την ψυχή ανήσυχη και δημιουργική. Πιθανόν το πλέον αισιόδοξο σημείο, η σπίθα της ψυχής.
Πληθωρικός και αισιόδοξος ενίοτε, είχε υπερβολή σε ό,τι έκανε: φαγητό, συγγραφή, προσωπική ζωή. Οι ξαφνικές αλλαγές στη ζωή του και στην διάθεση, όριζαν τα λάθη στην διαχείριση των χρημάτων και στην διατροφή του, ή στην άστατη συναισθηματική του πορεία. (Ουρανός στον 2ο οίκο σε τετράγωνο προς τη Σελήνη). Η Σελήνη επίσης χαρακτήριζε και την έκρυθμη σχέση με τη μητέρα του.
Άγγιξε το κοινό με την αμεσότητα της γραφής και περιγραφής των χαρακτήρων και έγιναν οι ήρωες «οικείοι»: Αφροδίτη και Άρης στον Καρκίνο, αλλά στον 11ο οίκο. Στηρίζουν ένα μεγάλο τρίγωνο σε ζώδια του νερού, με συμμετοχή του Χείρωνα στον Σκορπιό και του Πλούτωνα με την Δήμητρα στους Ιχθείς. Ιδιαίτερα παραγωγικός, άμεσος, κατανοητός, συγκινεί και το αναγνωστικό κοινό, διεισδύει στους χαρακτήρες, και το κοινό αποτυπώνει στη μνήμη, τους χαρακτήρες που περιγράφει. Είναι οι «άνθρωποι της διπλανής πόρτας», οι αδυναμίες τους, τα ήθη και έθιμα κάθε εποχής.
Ένα βασικό στοιχείο για την ανάδειξη της προσωπικότητας, είναι η πλαισίωση του Μεσουρανήματος με τον Βόρειο Δεσμό και τον Ερμή σε στάση, σε αντίθεση προς τον Ποσειδώνα. Η έμπνευση που παραμένει διαχρονική, γίνεται το επιστέγασμα του αγώνα του και η κοινωνική του αναγνώριση.
Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: Ο συγγραφέας γεννήθηκε μία μέρα προτού ο Ήλιος περάσει στο ζώδιο των Διδύμων (χαρακτηριστικό του γραπτού και προφορικού λόγου) και μία μέρα προτού ο Ερμής (σημειοδότης των συγγραφέων) στραφεί σε ορθή πορεία.
Με πίστη σ’ αυτό που αγαπούσε, ξεπέρασε τη δυσκολία της αργής κίνησης του ζωδίου του Ταύρου, την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα που θόλωνε συχνά την αποφασιστικότητα (λόγω ζωδιακής μοίρας) και τις αμφιβολίες του κοινωνικού περιβάλλοντος, απέναντι στην γραφή του και στο έργο του.
Η επίμονη φύση του Ταύρου όμως, δεν του επέτρεψε να εγκαταλείψει το όνειρό του, για να λάμπει διαχρονικά στο στερέωμα των «γιγάντων» της Τέχνης του Λόγου.
Όλες οι αναρτήσεις μας καθημερινά και στις σελίδες μας
στο facebook https://www.facebook.com/liliansimou.astrolife
στο twitter https://twitter.com/astrolifegr
στο κανάλι μου στο youtube: https://www.youtube.com/channel/UCSrCxZCiHrdYlzze25B_p3Q
Θέματα ψυχολογικής αστρολογίας στο: http://writersgang.com/ (Στήλη: Walking with the stars)
και τώρα στο https://togethergreece.com/Lilian1S