Πλανήτης Δίας και οι κυκλώνες του
Πρώτα επιστημονικά αποτελέσματα από την αποστολή Juno της NASA
Ιδιαίτερα πολύτιμα είναι τα δεδομένα από τη JunoCam, που δείχνουν πως και οι δύο πόλοι του πλανήτη καλύπτονται από κολοσσιαίες καταιγίδες, μεγέθους Γης, οι οποίες συνωστίζονται και εμπλέκονται μεταξύ τους. Άλλα πολύτιμα στοιχεία προέκυψαν από το Microwave Radiometer (MWR) του Juno, που εξετάζει τη θερμική ακτινοβολία μικροκυμάτων από την ατμόσφαιρα του Δία.
Έναν πολύπλοκο, γιγάντιο, ταραχώδη κόσμο υποδεικνύουν τα πρώτα επιστημονικά αποτελέσματα από την αποστολή Juno της NASA στον Δία. Βάσει των στοιχείων αυτών, στον Δία υπάρχουν πολικοί κυκλώνες μεγέθους αντίστοιχου της Γης, μεγάλης ισχύος, συστήματα καταιγίδων που ταξιδεύουν βαθιά στα ενδότερα του τεράστιου πλανήτη και ένα γιγαντιαίο μαγνητικό πεδίο που μπορεί να παράγεται αρκετά πιο κοντά στον πλανήτη από ό,τι πιστευόταν.
Το Juno εκτοξεύτηκε στις 5 Αυγούστου 2011 και μπήκε σε τροχιά γύρω από τον Δία στις 4 Ιουλίου 2016. Τα ευρήματα από το πρώτο πέρασμά του, κατά το οποίο το σκάφος πέταξε 4.200 χιλιόμετρα από τις κορυφές των νεφών του στις 27 Αυγούστου, πρόκειται να δημοσιευτούν σε δύο papers στο Science, καθώς σε 44 papers στο Geophysical Research Letters.
Ιδιαίτερα πολύτιμα είναι τα δεδομένα από τη JunoCam, που δείχνουν πως και οι δύο πόλοι του πλανήτη καλύπτονται από κολοσσιαίες καταιγίδες, μεγέθους Γης, οι οποίες συνωστίζονται και εμπλέκονται μεταξύ τους. Άλλα πολύτιμα στοιχεία προέκυψαν από το Microwave Radiometer (MWR) του Juno, που εξετάζει τη θερμική ακτινοβολία μικροκυμάτων από την ατμόσφαιρα του Δία.
Πριν την αποστολή Juno, ήταν γνωστό πως ο Δίας είχε το πιο έντονο μαγνητικό πεδίο στο ηλιακό σύστημα. Μετρήσεις στη μαγνητόσφαιρα του γιγαντίου πλανήτη από το σχετικό όργανο (MAG) του σκάφους δείχνουν πως το μαγνητικό πεδίο του Δία είναι ακόμα ισχυρότερο από ό,τι αναμενόταν, και το σχήμα του ακόμα πιο ακανόνιστο. Τα δεδομένα του MAG δείχνουν πως το μαγνητικό πεδίο είναι 10 φορές δυνατότερο από το ισχυρότερο μαγνητικό πεδίο που εντοπίζεται στη Γη.
Το Juno επίσης είναι σχεδιασμένο για να μελετήσει την πολική μαγνητόσφαιρα και την προέλευση του βορείου και του νοτίου «σέλαος» του πλανήτη. Αυτά τα φαινόμενα προκαλούνται από σωματίδια που συγκεντρώνουν ενέργεια και πέφτουν πάνω σε μόρια στην ατμόσφαιρα. Οι αρχικές παρατηρήσεις δείχνουν πως η διαδικασία πρέπει να είναι διαφορετική στον Δία από ό,τι στη Γη.
Το Juno βρίσκεται σε πολική τροχιά γύρω από τον Δία, και το μεγαλύτερο μέρος κάθε περιστροφής περνιέται μακριά από τον πλανήτη. Αλλά μια φορά κάθε 53 ημέρες, βρίσκεται πάνω από τον βόρειο πόλο του, από όπου αρχίζει μια πτήση από πόλο σε πόλο, με τα επιστημονικά του όργανα να συλλέγουν στοιχεία. Το κατέβασμα μόλις 6 MB δεδομένων κατά τη διαδικασία αυτή μπορεί να διαρκέσει 1,5 ημέρες.
Φωτογραφία: Ο νότιος πόλος του Δία σε φωτογραφία της NASA. Tα οβάλ στοιχεία είναι κυκλώνες με διάμετρο 1.400 χιλιομέτρων.
Κυκλώνες
Η πρώτη ανακάλυψη είναι ότι, αντίθετα με τους πόλους του Κρόνου, στους πόλους του Δία επικρατεί ένα χαοτικό σκηνικό διάσπαρτο από φωτεινούς οβάλ σχηματισμούς. Αυτά τα οβάλ που μοιάζουν με κρατήρες στην πραγματικότητα είναι τεράστιοι κυκλώνες και αντικυκλώνες, μερικοί από τους οποίους έχουν διάμετρο 1.400 χιλιομέτρων και σχεδόν ο ένας αγγίζει τον άλλο. Παραμένει προς το παρόν άγνωστο πώς δημιουργούνται και πόσο διαρκούν στην ατμόσφαιρα. Δεν έχουν πάντως σχέση με τη «μεγάλη ερυθρά κηλίδα» του Δία, που βρίσκεται σε πολύ χαμηλότερο γεωγραφικό πλάτος.
Εξάλλου, οι μετρήσεις της γιγάντιας μαγνητόσφαιρας του πλανήτη δείχνουν ότι το μαγνητικό πεδίο κοντά στον Δία είναι περίπου δύο φορές πιο ισχυρό από ό,τι προέβλεπαν οι επιστήμονες, ενώ κατά τόπους παρουσιάζει απρόσμενα δραματικές αυξομειώσεις.
Ένα άλλο εύρημα είναι ότι το πολύ φωτεινό σέλας τόσο στον βόρειο όσο και στον νότιο πόλο του πλανήτη δεν φαίνεται να σχηματίζεται με παρόμοιο μηχανισμό με αυτόν της Γης. Ακόμη, εντοπίσθηκε ένα «ποτάμι» αμμωνίας να διατρέχει την ατμόσφαιρα του Δία, σε μήκος τουλάχιστον 350 χιλιομέτρων από το ανώτερο στρώμα της προς το εσωτερικό του πλανήτη. Επίσης, για πρώτη φορά έγινε αντιληπτό ότι γύρω από τον Δία υπάρχει ένας δακτύλιος σκόνης.
Προς το παρόν πάντως, τα στοιχεία του «Juno» είναι ανεπαρκή για να απαντηθεί το μεγάλο ερώτημα: αν έχει στερεό πυρήνα ο Δίας ή αποτελείται μόνον από αέρια (κυρίως υδρογόνο και ήλιο).
Το επόμενο κοντινό πέρασμα του «Juno» πάνω από τον Δία θα γίνει στις 11 Ιουλίου, οπότε το σκάφος θα πετάξει ακριβώς πάνω από την εμβληματική «μεγάλη ερυθρά κηλίδα», η οποία είναι διπλάσια από τη Γη.
Η αποστολή του σκάφους καταρχήν έχει προγραμματισθεί να διαρκέσει έως τον Φεβρουάριο του 2018, χωρίς να αποκλείεται μια παράτασή της.
Ο Δίας έχει διάμετρο 11 φορές μεγαλύτερη της Γης και μάζα 300 φορές μεγαλύτερη. Χρειάζεται 12 γήινα χρόνια για να κάνει μία πλήρη περιφορά πέριξ του Ηλίου (το έτος του) και δέκα γήινες ώρες για μία πλήρη περιστροφή γύρω από τον εαυτό του (η ημέρα του).
.
Πηγές:
Όλες οι αναρτήσεις μας καθημερινά και στις σελίδες μας
στο facebook https://www.facebook.com/liliansimou.astrolife
στο twitter https://twitter.com/astrolifegr
και στο google+ https://plus.google.com/u/0/105197655252970962131/posts
Το πρώτο μήνυμα της ημέρας στο: http://kissmygrass.gr/
Θέματα ψυχολογικής αστρολογίας στο: http://writersgang.com/ (Στήλη: Walking with the stars)