Σκόρπιες σκέψεις… «της επόμενης μέρας»…
σε ένα Ιούλιο που θα μείνει στη μνήμη μας
Από την Λίλιαν Σίμου
Το τέλος του Ιουλίου 2018, είχε της προδιαγραφές να είναι εντελώς απρόβλεπτο, ανατρεπτικό, «διαφορετικό»… Ίσως σε μία λέξη «απερίγραπτο»…
Στο γενικό πένθος που αφορά όλους μας, πολλά και αναπάντητα «γιατί»…δέχτηκα αρκετά μηνύματα, για την τραγωδία και η αλήθεια είναι πως πρέπει να απαντήσω. Με δυσκολία πλέον «συγκεντρώνω» τις σκέψεις και προσπαθώ να τις ταξινομήσω σε μία σειρά…και απαντώ μέσω αυτού του άρθρου.
Άρχισα και σταμάτησα το παρόν κείμενο πολλές φορές, γιατί ένιωθα άρνηση να αναφερθώ σε μία τέτοια τραγική συγκυρία… Ίσως όμως γράφοντας ή μιλώντας, βρίσκεις τελικά την παρηγοριά…Ο πόνος πάντα είναι βαρύς όταν είναι βουβός…
Μετά τη Δευτέρα και τις εβδομαδιαίες προβλέψεις , όπου αναφέρθηκα στο κεντρικό φαινόμενο των ημερών, την ιδιαίτερη έκλειψη Σελήνης, δεν ανέβασα τις ημερήσιες προβλέψεις που είχα προετοιμάσει. Τα γεγονότα άφησαν σκοτεινιά στην καρδιά όλων, μας ξεπέρασαν…
Ωστόσο πλέον, η ανασυγκρότηση δυνάμεων πρέπει να ξεκινήσει. Και θα ξεκινήσει από εμάς, που σταθήκαμε πιο «τυχεροί», που δεν βρεθήκαμε για ένα θαλάσσιο μπάνιο ή ένα περίπατο στα συγκεκριμένα μέρη, που είχαμε την εύνοια των συγκυριών να είμαστε αυτή τη στιγμή, «ασφαλείς».
Πρέπει να ξαναβρούμε το κουράγιο, προκειμένου να συμπαρασταθούμε σε εκείνους που ήταν στην πύρινη λαίλαπα και επιβίωσαν με ανεξίτηλα τα τραύματα της εμπειρίας.
Να βοηθήσουμε τα μικρά παιδιά που βίωσαν την αγωνία έμμεσα, παρακολουθώντας τις ειδήσεις και την ενημέρωση για την τραγωδία…
Να συμβάλουμε με τον τρόπο μας, να αντιδράσουμε… για να ενθαρρύνουμε και όσους είχαν τις σημαντικές απώλειες, να δράσουν και να αντιδράσουν…
Κάνοντας πλέον τον απολογισμό των ημερών αυτών… και βγάζοντας στην επιφάνεια τα προγνωστικά τους, όπως τα είχα προετοιμάσει πριν καν μας έρθει το «κακό», θα περιγράψω εν συντομία κάποια σημεία για σκέψη και προβληματισμό, καθώς οι μέρες αυτές, πρέπει να είναι μέρες ενδοσκόπησης, απολογισμού, αποκάλυψης για μας…
Γιατί μετά από μία «Αποκάλυψη» κάθε μορφής, τραγικών συνεπειών, το τελικό μήνυμα-μάθημα βοηθά να ανακάμψουμε πνευματικά, ψυχικά, σωματικά και να προχωρήσουμε. Ή να βοηθήσουμε τους άλλους να προχωρήσουν…
Τα τέλη του Ιουλίου, είναι η πιο δύσκολη περίοδος του «ιδιαίτερου αυτού καλοκαιριού»…ήδη το έχουμε αναφέρει
Διότι έχουμε…
– το μέσον τριών εκλείψεων (τη δεύτερη, την Σεληνιακή έκλειψη, που συνδέει την πρώτη Ηλιακή με την τρίτη κατά σειρά, Ηλιακή κι αυτή, του Αυγούστου)
-τον Άρη ανάδρομο, ο οποίος συμμετέχει όπως περιέγραψα εκτενώς σε ειδικό άρθρο
-τον Ερμή ανάδρομο, όπως περιγράφεται στο μήνυμα της 26ης Ιουλίου
-και φυσικά, τον Ουρανό στον Ταύρο και τον Χείρωνα στον Κριό, δύο μεγάλες αλλαγές που ήδη ξεκίνησαν να φέρνουν κλυδωνισμούς ευρύτερα από την Άνοιξη…
Άνοιξη με ένα καλοκαίρι ανάστατο, άστατο, απρόβλεπτο… που μπορεί να φέρει πολλά, μεταξύ αυτών, «ευνοεί» φυσικές καταστροφές, χωρίς βέβαια να υπογραμμίζω την καταστροφολογία, προσφιλή σε πολλούς… Ωστόσο ναι, ο Άρης με την έκλειψη και τα λοιπά φαινόμενα, δείχνει αναταράξεις στην πολιτική ζωή, όπως είπαμε και στο ειδικό άρθρο, όμως και προβλήματα στο έδαφος ή στο υπέδαφος.
Σε ένα τόπο όπου οι σεισμοί (έστω μικρής εμβέλειας) είναι συχνοί, και κάθε καλοκαίρι το ίδιο συχνές οι πυρκαγιές (δυστυχώς… θα μας εκπλήξει ένα καλοκαίρι χωρίς πυρκαγιές στην επικράτεια)… έρχεται η τραγωδία να μας θυμίσει “κάποιας άλλης εποχής” οδυνηρά γεγονότα…και να αναρωτηθούμε…
Ποια ήταν η διάψευση και το λάθος, που αγγίζουν τα γεγονότα;;;
-Με την Αφροδίτη σε αντίθεση προς τον Ποσειδώνα, κορύφωση στην αρχή της εβδομάδας αλλά σε ισχύ τις επόμενες μέρες, υπάρχει λάθος. Ατομικό, κοινωνικό, πολιτικό… υπάρχει ψευδαίσθηση, ψέμα, ουτοπία… όραμα ανέφικτο… απογοήτευση και δυστυχώς… αυτή τη φορά, απελπισία. Στον καθένα η απελπισία, αποτυπώνεται διαφορετικά, αλλά το νόημα είναι πάντα το ίδιο. Η αίσθηση της παραίτησης, της ομίχλης ή και της κάπνας που άφησε στην ψυχή όλων, η τραγωδία, το πέπλο που πέφτει όταν βλέπουμε πως από τη μια στιγμή στην άλλη, η εικόνα της ζωής είναι τόσο διαφορετική από αυτή που πιστεύαμε…
(στην πρόβλεψη που είχα ετοιμάσει για την Τρίτη 24/7 υπάρχει η συγκεκριμένη προσέγγιση: Ημερήσιες προβλέψεις 24 Ιουλίου: Για ένα όνειρο…απατηλό;)
Το σοκ, ήταν πιο ισχυρό από οποιαδήποτε φαντασία…
Ο Ήλιος ενεργοποίησε όψεις με τον Ουρανό στον Ταύρο και τον Χείρωνα στον Κριό. Αρνητική προς τον Ουρανό, και με την ανάδρομη κίνηση του Άρη να πλησιάζει επίσης σε δύσκολο συνδυασμό… Εκπλήξεις, είτε από εξωγενείς παράγοντες, είτε γιατί αποκαλύπτονται λεπτομέρειες που δεν είχαμε προσέξει, είχαμε αμελήσει, ή δεν είχαμε προνοήσει…Θετική με τον Χείρωνα, όπου επουλώνονται τραύματα ή πρέπει να ανακαλύψουμε για να αποτρέψουμε στο εξής, αυτό που υπόγεια πληγώνει… Οφείλουμε να θεραπεύσουμε ό,τι μας ταλαιπωρεί, να βρεθεί η λύση με περισσότερη σοφία, σύνεση, ενδοσκόπηση, να κάνουμε κάτι άμεσα…
Υπάρχει και θετική έκπληξη όμως: Είναι τόσο συγκινητικό που πολλοί, αμέτρητοι άνθρωποι, αυθόρμητα βοήθησαν και συμμετέχουν καθημερινά στο δύσκολο αυτό έργο του «μετά την καταστροφή»… Έφθασαν δήμαρχοι να πουν πως δεν έχουν άλλες δυνατότητες διαχείρισης τόσων υλικών, τα νοσοκομεία ότι πρέπει οι εν αναμονή αιμοδότες να δώσουν λίγες μέρες ξανά αίμα… Γιατροί εθελοντές για ανθρώπους και ζώα… απλοί άνθρωποι προστρέχουν με κάθε τρόπο…άνοιξαν τα σπίτια τους, να φιλοξενήσουν, έτρεξαν στα καμένα…
(κάποια συμπληρωματικά στοιχεία υπάρχουν στο άρθρο που είχα ετοιμάσει: Ημερήσιες προβλέψεις 25 Ιουλίου: Προσωπική κρίση)
Ώρες απολογισμού, στροφή στο χθες, από τα αποκαΐδια του σήμερα, στο αύριο…
Απορώ…γιατί πρέπει να φθάσουμε σε τέτοιο σημείο για να ξεχάσουμε τις έριδες που μας χωρίζουν και με τις οποίες μας εμποτίζουν, με κάθε τρόπο, κάθε είδους εξουσίες;;;
Υπάρχει ελπίδα; Ναι… να στραφούμε προς τον εαυτό μας με απλά συναισθήματα ενδιαφέροντος, να τον αποδεχτούμε και να τον αγαπήσουμε ξανά, να κατανοήσουμε πως μια μέρα όλα γίνονται στάχτη! Πως δεν είναι δυνατόν να θεωρούμε απόκτημα την ύλη, γιατί είναι φθαρτή, γιατί αρκεί μία ριπή αέρος και ένα σπίρτο, να μας την ακυρώσει, γιατί αύριο μπορεί να μην αγκαλιάσουμε πια τα ίδια πρόσωπα, να μην απολαμβάνουμε μαζί τους τον ήλιο, να μην μυρίσουμε το ίδιο λουλούδι, να μην μας σκιάσει το ίδιο δέντρο… Άραγε πόσες φορές τα σκεφθήκαμε αυτά;;;
Ο ανάδρομος Ερμής που ξεκίνησε την διαδρομή του από την 26η Ιουλίου ως τα μέσα του Αυγούστου, μας βοηθά σε μία αναδρομή στο χθες, στο Εγώ, αυτό το ατομοκεντρικό Εγώ που πολλές φορές είναι παγίδα για όλους μας… Εγώ να χαρώ, εγώ να έχω, εγώ να προβληθώ, εγώ να προηγηθώ… και μετά, πόσες φορές αυτό το Εγώ αισθάνεται τόσο μόνο;;;
(συμπληρωματικά στοιχεία μπορείτε να διαβάσετε στο άρθρο που θα ακολουθούσε των προηγουμένων: Ημερήσιες προβλέψεις 26 Ιουλίου: Με τη σκέψη στο χθες)
Και σε όλα αυτά, σήμερα, Παρασκευή 27 Ιουλίου, η κορύφωση της έκλειψης, της μόνης Σεληνιακής του καλοκαιριού, ακριβώς στο μέσον της ταραχώδους περιόδου… η οποία ήδη έχει περιγραφεί από την αρχή της εβδομάδας… (άρθρο: Αποκαλυπτική έκλειψη Σελήνης στον Υδροχόο – και εβδομαδιαίες προβλέψεις)
Είχα προσθέσει τον υπότιτλο: «Ένα φεγγάρι ανατρεπτικό, καρμικής συνειδητοποίησης».
Ένα κοινό και δυστυχώς τραγικό, πεπρωμένο, ένωσε τόσους ανθρώπους… θύματα, αλληλέγγυους, όσους χαλαρά προσπαθούσαν να μη σκέπτονται, να μη βλέπουν, να μη προβληματίζονται για τις αγωνίες του διπλανού τους…Οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουμε πως είμαστε αλληλένδετοι… στα δύσκολα και στα εύκολα, στις χαρές και στις λύπες, στη ζωή και στο θάνατο… Θύματα και θύτες μαζί, της ίδιας συγκυρίας, της ίδιας μοίρας που διανύει κάθε κοινωνία….
Θα μου πείτε, υπάρχουν θύτες;;; Δεν είμαι εισαγγελέας, δεν είμαι ανακριτής, για να διακρίνω στα αποκαΐδια τους υπεύθυνους, αρμόδιους και αναρμόδιους… Άποψη έχω, αλλά αφορά μόνο εμένα…
Εξ άλλου, ό,τι κι αν πούμε, ας ξεκινήσουμε από τον προσωπικό απολογισμό μπροστά σε μία απερίγραπτη θλίψη και συμφορά… μήπως ανακαλύψουμε μετά το σοκ…μέρος του εαυτού μας και γίνουμε λίγο «διαφορετικοί» με την ελπίδα να γίνουμε λίγο «καλύτεροι»…
Σας ευχαριστώ για την συμμετοχή στην ανάγνωση αυτού του άρθρου…
Ας μάθουμε να προσέχουμε πραγματικά εμάς, τους αγαπημένους μας, τους γνωστούς και αγνώστους, τα ζώα, τα δέντρα τα πουλιά, τη Φύση ολάκερη που μας φιλοξενεί… στο πρόσκαιρο του περάσματός μας από αυτή… Ας αντισταθούμε σε ό,τι φέρνει όλεθρο και συμφορά. Αλλά ταυτόχρονα, ας προσπαθήσουμε να μην μείνουμε μόνο στα αποκαΐδια της συμφοράς…
Να είστε καλά!
Όλες οι αναρτήσεις μας καθημερινά και στις σελίδες μας
στο facebook https://www.facebook.com/liliansimou.astrolife
στο twitter https://twitter.com/astrolifegr
και στο google+ https://plus.google.com/u/0/105197655252970962131/posts
Θέματα ψυχολογικής αστρολογίας στο: http://writersgang.com/ (Στήλη: Walking with the stars)