από την Λίλιαν Σίμου

«Η αγάπη δεν είναι για τους αδύναμους» (λόγια της αείμνηστης Μαλβίνας).

(Αφιερωμένο στην Εμανουέλ Ριβά που έφυγε στις 28 Ιανουαρίου από κοντά μας)

Τον Αύγουστο του 2013, αποφάσισα να γράψω αυτό το σύντομο κείμενο, προκειμένου να μοιραστώ τις σκέψεις μου με αφορμή την γαλλική ταινία «Αγάπη» όπου πρωταγωνιστεί ένα υπέροχο δίδυμο, ο Ζαν Λουί Τρεντινιάν (82 ετών τότε) και η Εμανουέλ Ριβά (86 ετών)…

Η αλήθεια είναι πως είχα την επιθυμία να παρακολουθήσω την ταινία από τον χειμώνα που προβλήθηκε στους κινηματογράφους… Οι κριτικές όπως συχνά συμβαίνει, ήταν αντιφατικές μεταξύ τους. Αλλά ήμουν σίγουρη πως θα ήταν κάτι το ξεχωριστό, σαν τον παλιό καλό γαλλικό κινηματογράφο, αφού πείστηκε ο Τρεντινιάν να επανέλθει στα πλατώ, μετά από απομάκρυνση μίας δεκαετίας… 

Όλο το θέμα είναι ένας ύμνος στην Αγάπη (εξ άλλου ο τίτλος είναι χωρίς άρθρο –τονίζοντας την Αγάπη ως υπέρταση αίσθηση και δύναμη ψυχής…).

Οι δύο πρωταγωνιστές Αν και Ζωρζ, ένα υπέργηρο αγαπημένο ζευγάρι συνταξιούχων μουσικών, αντιμετωπίζει την παράλυση και την σταδιακή φθορά, μετά από μία αποτυχημένη εγχείρηση της Αν. Του ζητά να μην την αφήσει να μπει ξανά σε νοσοκομείο κι εκείνος το υπόσχεται …

Η κόρη τους ζει στο εξωτερικό, οι νοσοκόμες – που βοηθούν λίγες ώρες την εβδομάδα-  δεν κρίνονται ικανές να την φροντίσουν και ο Ζωρζ αναλαμβάνει το χρέος να τηρήσει την υπόσχεσή του προς την Αν, φροντίζοντάς την με τρυφερότητα και στοργή, στον καθημερινό της Γολγοθά, που γίνεται και δικός του.

Την αποτρέπει από την αυτοκτονία, την βοηθά στις ανάγκες της, της κάνει ασκήσεις σώματος, λόγου ακόμη και με παιδικά τραγούδια, της ηρεμεί τους πόνους κρατώντας της απαλά το χέρι που αισθάνεται την αφή, λέγοντάς της ιστορίες για να ξεχνιέται… Της χαμογελά, την ενθαρρύνει, της δείχνει πόσο σημαντική είναι γι’ αυτόν… δεν βαρυγκωμά, την προστατεύει ακόμη και απέναντι στις εκρήξεις της κόρης τους, που δεν κατανοεί αυτή την αφοσίωση και θέλει να την κλείσει σε κλινική.

Οι ερμηνείες εκπληκτικές και από τους δύο, οδήγησαν σε υποψηφιότητα για Όσκαρ την Ριβά, η οποία έγινε η γηραιότερη υποψήφια… Το βραβείο στο φεστιβάλ των Καννών, είναι μία μικρή ανταμοιβή…

Διάβασα πως το έργο βασίστηκε σε αληθινή εμπειρία του σκηνοθέτη. Με το αναπάντεχο και μοναδικό φινάλε στο αδιέξοδο των δύο αγαπημένων συντρόφων, το έργο αυτό είναι για όσους αντέχουν να δουν την έννοια της Αγάπης και την δύναμη εκείνων που έμαθαν να την βιώνουν μέχρι την τελευταία τους ανάσα…’

Σε μία εποχή διάλυσης και αποσύνθεσης, σαν αυτή που βιώνουμε, πιστεύω ο Χάνεκε έκανε ένα φιλμ που μπορεί να μας υπενθυμίσει, ότι όταν καταρρέουν τα υλικά γύρω μας, εκείνο που μπορεί να μας κάνει πραγματικά δυνατούς και να μας θωρακίσει σε όποια ηλικία κι αν είμαστε, είναι το τρυφερό και μοναδικό χέρι της Αγάπης…

Ίσως γιατί τότε καταλαβαίνουμε πως είναι η μόνη αναλλοίωτη αξία ζωής…

Σας ευχαριστώ…

(Βραβεία: Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας στα Όσκαρ, Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας στις Χρυσές Σφαίρες, Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες, Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας  και Α’ γυναικείου ρόλου για την Ριβά στην BAFTA,  Ευρωπαϊκής Ταινίας, Ευρωπαίου Σκηνοθέτη, Ευρωπαίου Ηθοποιού, Ευρωπαίας Ηθοποιού στο 25th European Film Awards, καλύτερης διεθνούς ηθοποιού στα Διεθνή Βραβεία AACTA 2012 και σε πολλές άλλες διοργανώσεις του έτους…)

*********************************************************************************

Βιογραφικό σύντομο της Εμανουέλ Ριβά, με αφορμή το ταξίδι της…Πηγή: http://www.news.gr/

Πέθανε σε ηλικία 89  ετών (28/1/17) η διάσημη Γαλλίδα ηθοποιός Εμανουέλ Ριβά. Η γνωστή ηθοποιός πρωταγωνίστησε μεταξύ άλλων στην ταινία «Χιροσίμα αγάπη μου» του Γάλλου σκηνοθέτη Αλεν Ρενέ και στην ταινία “Amour” («Αγάπη») του Αυστριακού σκηνοθέτη Μίκαελ Χάνεκε, πέθανε σε ηλικία 89 ετών.

Η ηθοποιός πέθανε την Παρασκευή στο Παρίσι «έπειτα από μακρά ασθένεια», σύμφωνα με το περιβάλλον της, που επιβεβαίωσε έτσι μια πληροφορία της εφημερίδας Le Monde.

«Μέχρι το τέλος ήταν ενεργή», ανέφερε η καλλιτεχνική πράκτοράς της, Αν Αλβάρες Κορέα. Το προηγούμενο φθινόπωρο η ηθοποιός έχει δώσει μια διάλεξη στη Βίλα Μεντισίς, το περίφημο γαλλικό καλλιτεχνικό ίδρυμα στη Ρώμη, υπενθύμισε.

Η Εμανουέλ Ριβά είχε επίσης εμφανιστεί πρόσφατα στην ταινία “Paris Pieds nus” της Φιόνα Γκόρντον και της Ντομινίκ Αμπέλ, που αναμένεται να προβληθεί τον Μάρτιο στις κινηματογραφικές αίθουσες της Γαλλίας.

«Η Εμανουέλ Ριβά ήταν μια συγκλονιστική γυναίκα, μια ηθοποιός σπάνιων απαιτήσεων. Μια αξέχαστη φωνή φεύγει. Μια φωνή κατοικημένη από την αγάπη των λέξεων και της ποίησης», δήλωσε η Φρεντερίκ Μπρεντέν, πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Κινηματογράφου και Κινουμένων Εικόνων (CNC).

Από το «Χιροσίμα αγάπη μου» (1959) έως το “Amour” (2012), «υπήρξε μία από τις πιο ρηξικέλευθες ηθοποιούς του γαλλικού σινεμά», πρόσθεσε η Μπρεντέν σε μια ανακοίνωση.

Η Εμανουέλ Ριβά είχε τιμηθεί το 2013 με το βραβείο Σεζάρ (τα «γαλλικά Όσκαρ») καλύτερης ηθοποιού για την ταινία “Amour”.

Όλες οι αναρτήσεις μας καθημερινά και στις σελίδες μας

στο facebook https://www.facebook.com/liliansimou.astrolife

στο twitter https://twitter.com/astrolifegr

και  στο google+ https://plus.google.com/u/0/105197655252970962131/posts

Το πρώτο μήνυμα  της ημέρας στο: http://kissmygrass.gr/

Θέματα ψυχολογικής αστρολογίας στο: http://writersgang.com/ (Στήλη: Walking with the stars)