Χείρωνας και οικογενειακοί δεσμοί – πόσο μας επηρεάζουν;

Από την Λίλιαν Σίμου

Σημαντικός αστεροειδής, ο Κένταυρος Χείρωνας, έχει συνδεθεί – όπως ήδη έχουμε αναφέρει, με το παιδικό τραύμα και τις μνήμες από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας.

Συχνά, μία συναισθηματική «αναπηρία» εκείνων των χρόνων, μία φοβία, μία πληγή που «θάφτηκε» στην πορεία των χρόνων προς την ενηλικίωση, αιμορραγεί και μας ταλαιπωρεί. Εγείρει υποσυνείδητους φόβους, αναστολές, ατολμία, συνειρμούς που δεν ελέγχουμε.

Πώς όμως ένα παιδί εισπράττει την εμπειρία της οικογένειας, κυρίως έχοντας τον Χείρωνα στον τομέα ή στο ζώδιο της οικογένειας;

Η ψυχολογική αστρολογία μας πληροφορεί, πως υπάρχει έντονα χαραγμένη στη μνήμη του, η εικόνα της μητέρας ή του πατέρα, ανάλογα με τα στοιχεία της προσωπικότητας.

Γνωρίζοντας την ιστορία του Κενταύρου Χείρωνα, κατανοούμε εύκολα πόσο δυσάρεστα μπορεί να επηρεάσει αυτή η θέση τη σχέση γονέων -παιδιού, όταν το παιδί είμαστε εμείς. Είναι δυνατόν, λοιπόν, να νοιώθουμε συχνά πληγωμένοι από τη σχέση μας με την οικογένεια και αν δεν πολεμήσουμε αυτές τις τραυματικές εμπειρίες, τότε, θα μεταφέρουμε κάθε «εσωτερικό τραύμα» προς την οικογένεια που θα δημιουργήσουμε. Ακόμη, αν αισθανόμαστε ότι οι γονείς μας δεν ήταν καλοί μαζί μας και μας απέρριπταν, μπορεί να αποφύγουμε να κάνουμε δική μας οικογένεια, απορρίπτοντας την ιδέα.

Αλλά, προσοχή! Το ίδιο μπορεί να προκύψει κι από την αντίθετη πλευρά: να έχουμε μεγάλη εξάρτηση από την πατρική μας εστία (οι λόγοι θα προκύψουν από την συνολική εξέταση του ωροσκοπίου μας) και να μη τολμούμε να την εγκαταλείψουμε για ένα νέο σπίτι.

Ο συνδυασμός ζωδίου και οίκου, θα δώσει σαφέστερα την εικόνα του προβλήματος.

Είναι φορές, που το παιδί με τον συγκεκριμένο συνδυασμό, αισθάνθηκε υπερ-προστατευμένο από τους γονείς, προφανώς λόγω αγάπης από μέρους τους… Ωστόσο η υπερβολή αποκαλύπτει τους φόβους της οικογένειας, οι οποίοι πέρασαν σαν ένα «εσωτερικό μήνυμα» στην ψυχή του παιδιού.  Στην περίπτωση αυτή, το παιδί θα αισθάνεται ως ενήλικο αβέβαιο να βγει στην κοινωνία, θεωρώντας πως ο μόνος ασφαλής χώρος είναι εκείνος που νιώθει ως οικείο.

Σε κάποιες περιπτώσεις αυτή η σχέση, μπορεί να εμπεριέχει την εξάρτηση του γονέα από το παιδί, καθώς το παιδί μπορεί να υποκαθιστά ένα απόντα σύντροφο, ή τον ιδανικό σύντροφο, τον οποίο ο γονέας ονειρεύτηκε και δεν απέκτησε, αλλά μεταφέρει ως ιδεατή εικόνα στο πρόσωπο του παιδιού του. Κατά συνέπεια, το παιδί αισθάνεται «ευθύνη» απέναντι στα συναισθήματα του γονέα.

Ο Χείρωνας σ’ αυτή τη θέση, μπορεί να δώσει μία εσωτερική παθολογική αγάπη για τον γονέα του αντιθέτου φύλου, σε σημείο –στην ενήλικη ζωή το παιδί, να μπλοκάρει την ανάπτυξή του, από κρυφές ενοχές, αλλά και το μέλλον της επιλογής του συντρόφου του, συγκρίνοντας πάντα αυτόν με τον γονέα του αντιθέτου φύλου. Μπορεί να παραμένει διαρκώς «το παιδί της μαμάς και του μπαμπά» αφιερώνοντας τη ζωή του στο να τους ευχαριστεί,  ξεχνώντας τη δική του προσωπική πορεία προς την εξέλιξη. Η έννοια της θυσίας των προσωπικών συναισθημάτων, για να έχει την πληρότητα να «ανήκει κάπου» είναι έντονη, σ’ αυτή τη θέση.

Το ίδιο και οι σχέσεις μητέρας/παιδιού που αναπτύσσονται γρήγορα, αλλά μαζί και η σχέση εξάρτησης. Χρειάζεται να τον χρειάζονται, να είναι απαραίτητος και κάθε χωρισμός είναι ιδιαίτερα επίπονος. Επίπονο θα είναι να δει τα μέλη της οικογένειάς του να ανεξαρτητοποιούνται.

Η θεραπεία… έγκειται στο να κατανοηθεί η ευάλωτη πτυχή από τα πρώτα χρόνια του παιδιού και να αποφευχθεί ισχυρή σύνδεση και ο φόβος της αποκοπής του «ομφάλιου λώρου». Επίσης να φροντίσει στην γαλούχησή του η οικογένεια, δίχως υπερβολή και πνιγηρή προστασία.

Στην ενήλικη ζωή μας, το τραύμα όταν διερευνηθεί, θα αναζητήσουμε την ασφάλεια στηριζόμενοι στα δικά μας πόδια και να ατενίσουμε το μέλλον με θάρρος και αυτογνωσία. Ακόμη, κάνοντας δική μας οικογένεια, να μην εξαρτηθούμε απόλυτα από αυτήν και γίνουμε τροχοπέδη για τα μέλη της.

Σαν βάση της δημιουργίας μας, χρειάζεται εδώ μεγάλη λεπτότητα χειρισμών και προσοχή. Ο συγκινησιακό παράγοντας πρέπει να βρει τις ισορροπίες του. Για να έχουμε μία υγιή και παραγωγική ζωή στο μέλλον. Για να μην είναι σαθρό το οικοδόμημα της ζωής μας ολόκληρης. Παραδόσεις που ενδέχεται να κληρονομήσαμε, αν μας πληγώνουν, καλό είναι να τις αποποιηθούμε χωρίς ενοχές. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την αποδέσμευσή μας από τα πατρογονικά μας δεσμευτικά πρότυπα, ώστε να προχωρήσουμε στην προσωπική μας ταυτότητα και δημιουργία.

Ένα παράδειγμα με τον Χείρωνα στον τομέα της οικογένειας, είναι η περίπτωση του Γουώλτ Ντίσνεϋ, του δημιουργού των περίφημων κινουμένων σχεδίων. Αυτά, όντας τόσο ζεστά και οικεία, αγαπήθηκαν από μικρούς και μεγάλους, μπήκαν σε κάθε οικογένεια όσο κανένα άλλο κινούμενο σχέδιο. Καταξιώθηκε με τη δουλειά του αυτή αν και θεωρήθηκε συχνά πολύ συναισθηματικός. Πώς θα άγγιζε όμως την καρδιά όλων μας, αν δεν είχε ο ίδιος την ευαισθησία να συλλαμβάνει τις βαθύτερες ανάγκες κάθε ανθρώπου;

Ο Χείρωνας, ο ξεχωριστός αυτός αστεροειδής Κένταυρος, αναπτύχθηκε στο προηγούμενο άρθρο μας (Κένταυροι πόνος και πάθη ψυχής), ως έννοια, μυθολογικός συμβολισμός και σε δεύτερο άρθρο ως αστρολογικός συμβολισμός .

Επίσης μπορείτε να ενημερωθείτε για τις όψεις του στο άρθρο: Οι όψεις του Χείρωνα: τραύμα και θεραπεία

Όλες οι αναρτήσεις μας καθημερινά και στις σελίδες μας

στο facebook https://www.facebook.com/liliansimou.astrolife

στο twitter https://twitter.com/astrolifegr

στο κανάλι μου στο youtube: https://www.youtube.com/channel/UCSrCxZCiHrdYlzze25B_p3Q

Θέματα ψυχολογικής αστρολογίας στο: http://writersgang.com/ (Στήλη: Walking with the stars)

και τώρα στο https://togethergreece.com/Lilian1S