Ντάιαν Φόσεϊ, ένας πεισματάρης Αιγόκερως

Διασώζοντας τους ορεινούς γορίλες…

Από την Λίλιαν Σίμου

 

Έχω παρακολουθήσει τουλάχιστον 4 φορές την ταινία «Γορίλες στην ομίχλη» με την  Σιγκούρνι Γουίβερ να πρωταγωνιστεί και να ερμηνεύει εκπληκτικά την θαρραλέα και δυναμική ζωολόγο Ντάιαν Φόσεϊ  (Diane Fossey)

Γεννήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 1932 στην Καλιφόρνια και δολοφονήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1985 στην Ρουάντα, όπου αφιέρωσε την ζωή της για να μελετήσει και να σώσει τον ορεινό γορίλα, ένα σπάνιο είδος γορίλα, για το οποίο γνώριζαν ελάχιστα οι επιστήμονες πριν το δικό της έργο.

Με αγάπη από πολύ μικρή για τη φύση και τα ζώα, μεγάλωσε μετά το διαζύγιο των γονέων της με τον πατριό και την μητέρα της, χωρίς να έχει το δικαίωμα να συμβιώνει με αυτά. Αποφάσισε να σπουδάσει κτηνιατρική, αν και στην αρχή στράφηκε προς άλλες θεραπευτικές σπουδές.

Σπούδασε στα πανεπιστήμια: Lowell High School, Darwin College, University of Cambridge, San Jose State University

«Είχα αυτό το μεγάλο όνειρο, να πάω στην Αφρική», είπε μια φορά σε συνέντευξη στη Chicago Tribune. Το 1963 δανείστηκε χρήματα για να χρηματοδοτήσει ένα σαφάρι επτά εβδομάδων για την Αφρικανική ήπειρο.

Συνάντησε τον Βρετανό ανθρωπολόγο LouiS Seymour Bazett Leakey και το πρώτο που είδε ήταν γορίλες στα βουνά κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού. Αργότερα πήρε εθελοντικά μέρος σε μία μακροχρόνια μελέτη κάτω από την εποπτεία του  Leakey για τους ορεινούς γορίλες. Ξεκίνησε από το Κογκό το 1967, αλλά λόγω του εμφυλίου φυλακίστηκε και δραπέτευσε για την Ρουάντα.  Αγάπησε και ενδιαφέρθηκε για το σπάνιο είδος γορίλα, διαπιστώνοντας πως στις ορεινές περιοχές όπου ζουν  (στις ορεινές Virunga, μια ομάδα ηφαιστείων στην ανατολική-κεντρική Αφρική σε χώρες όπως η Ρουάντα, η Ουγκάντα ​​και η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό) σε απογραφή που έκανε το 1970, υπήρχαν μόνο 375 γορίλες στα ορεινά Virunga. Και αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή της στη διάσωσή τους.

Οι ντόπιοι την φώναζαν Nyirmachabelli, «η γυναίκα που ζει μόνη της στο δάσος».

Έγραψε το βιβλίο «Γορίλες στην ομίχλη» που έγινε και κινηματογραφική ταινία. Όπως φάνηκε στην πορεία, οι τρομεροί και φοβεροί γορίλες, ήταν μία κοινότητα οργανωμένη, με κανόνες και ιεραρχία, αρκετά ντροπαλοί και έχοντας συγκεκριμένες ομάδες. Κέρδισε σταδιακά την εμπιστοσύνη τους, μιμήθηκε τους ήχους τους, έδωσε ονόματα στους γορίλες που παρακολουθούσε. Κατέγραψε συνήθειες για την ζωή τους και την καθημερινότητά τους, για πρώτη φορά: το ζευγάρωμα, την οικογένεια, την διατροφή, την επικοινωνία. Έγραψε μία διατριβή με το έργο της και πήρε το διδακτορικό της δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Cambridge το 1974.

Οι αγαπημένοι της «ήρεμοι γίγαντες» έγιναν σκοπός ζωής. Αλλά τα προβλήματα ήταν σύνθετα και περίπλοκα. Ο λαός αναζητώντας περισσότερη γη, κατέστρεφε τα δάση-καταφύγια των γορίλων, αν και ήταν προστατευμένα πάρκα. Οι λαθροθηρία ανθούσε, οι βοσκοί ήθελαν χώρους βοσκής και οι ξυλοκόποι, ξυλεία. Η Φόσεϊ προσέλαβε φρουρούς για να προφυλάξουν τον χώρο των γορίλων, όταν σκοτώσανε τον αγαπημένο της γορίλα το 1977. Το πάθος της δημιούργησε πολλούς εχθρούς, ακόμη και ανάμεσα σε κυβερνητικά στελέχη. Με το βιβλίο της «Γορίλες στην ομίχλη» και μία τριετή διδασκαλία στο Πανεπιστήμιο, μπόρεσε να κερδίσει χρήματα για να επιστρέψει στην Ρουάντα. Την εγκατέλειπαν οι δυνάμεις της και η υγεία της, αλλά συνέχισε το έργο της.

Λίγους μήνες πριν την δολοφονήσουν είχε πει: «Δεν έχω φίλους. Όσο περισσότερα μπορείτε να μάθετε για την αξιοπρέπεια του γορίλα, τόσο περισσότερο θα θέλετε να αποφύγετε τους ανθρώπους»

Μία μέρα μετά τα Χριστούγεννα του 1985, ένας φρουρός της την βρήκε δολοφονημένη στην καλύβα της. Οι δολοφόνοι της δεν συνελήφθησαν ποτέ.

Άρχισε, επίσης, έναν προσωπικό πόλεμο εναντίον των εισβολέων, χρησιμοποιώντας τακτικές που κυμαίνονταν από το να τους τρομάζει με μια μάσκα αποκριών. Η προσέγγισή της εξόργισε τον τοπικό πληθυσμό της Ρουάντα, κυβερνητικά στελέχη, ακόμη και κάποιες ομάδες για την προστασία της άγριας πανίδας.

Την έθαψαν στο νεκροταφείο που είχε συσταθεί για τους σκοτωμένους γορίλες.

Στην επιτύμβια πλάκα γράφει:

Κανείς δεν αγαπούσε περισσότερο τους γορίλες. Αναπαύσου εν ειρήνη, αγαπητή φίλη, αιώνια προστατευμένη, σ’ αυτό το ιερό έδαφος. Είναι το σπίτι όπου ανήκεις.

Ο Τίτος, ο αγαπημένος της γορίλας  γνωστός και ως «Ασημόραχος» συμμετείχε στην ταινία «Γορίλες στην ομίχλη» (1988)και  είχε συγκινήσει εκατομμύρια ανθρώπους, αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος έβλεπε τους μεγάλους πιθήκους. Πέθανε στο εθνικό πάρκο της Ρουάντας σε ηλικία 35 ετών το 2009. Είχε γίνει διάσημος όχι μόνο για το ρόλο του στην ταινία και στο ντοκιμαντέρ του BBC «Ο βασιλιάς των γοριλών», αλλά και για την ίδια την εκπληκτική του πορεία: από ένα ορφανό μωρό με δυσοίωνες προοπτικές επιβίωσης αναδείχθηκε στον ισχυρό ηγέτη της μεγαλύτερης ομάδας γοριλών που έχει ποτέ εντοπιστεί. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο Τίτος είχε περισσότερους απογόνους από οποιονδήποτε άλλο γορίλα έχει ποτέ μελετηθεί και του αποδίδουν μάλιστα τη διαφυγή ομάδας του από τον κίνδυνο κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας της Ρουάντας το 1994.

(στην αρχική φωτογραφία είναι ο Τίτος)

 

 

Αστρολογική προσέγγιση

Δεν βρήκα την ώρα γέννησης στα αστρολογικά αρχεία, οπότε ο χάρτης της μπορεί να μελετηθεί δίχως αυτήν.

Η Φόσεϊ γεννήθηκε με τον Ήλιο στον Αιγόκερω, αλλά έναν Ήλιο σε ακριβή σύνοδο με τον Κρόνο και σε κρίσιμη μοίρα, όπως και τον Άρη στον Αιγόκερω σε αναιρετική μοίρα.

Σοβαρή και έτοιμη να αναλάβει υποχρεώσεις και καθήκοντα, αφιέρωνε χρόνο με υπομονή και επιμονή για να κατορθώσει το ακατόρθωτο. Πιθανόν θωρακίστηκε και ωρίμασε απότομα με την έλλειψη του πατέρα, μετά το διαζύγιο των γονέων της και ήταν έτοιμη να αγωνιστεί για το έργο που θεωρούσε σημαντικό.

Δεν αποκλείεται όμως να αισθανόταν λιγότερο σίγουρη για τις ικανότητές της, κάτι που την ανάγκαζε να φθάσει σε ακραίες επιλογές, ή δραστηριότητες ριψοκίνδυνες. Δίνοντας σκληρές μάχες, ίσως και με αυταρχικό ή κυριαρχικό τρόπο, επικρατούσε γιατί κατέβαλε κόπο, χρόνο, μόχθο. Με αυτοπειθαρχία, συνέπεια και αφοσίωση προς το έργο της, με σκοπό να αντλήσει γνώσεις και να καταγράψει τα αποτελέσματα των ερευνών της για να μείνει στην ιστορία ο γορίλας των ορεινών περιοχών.

Με τον Ερμή στον Αιγόκερω επίσης, σε τρίγωνο προς τον Ποσειδώνα και πιθανόν προς τη Σελήνη, θα λέγαμε πως μπορούσε να οδηγήσει το όραμά της προς ένα στόχο που αγαπούσε με επιτυχία και να υλοποιήσει το έργο αυτό.

Ο Πλούτωνας σε αντίθεση προς τον Ήλιο και τον Κρόνο της, της προσέδιδε πείσμα και στενοκεφαλιά, αλλά και επιμονή σε ό,τι αποφάσιζε.

Φθάνοντας έτσι φυσικά σε ριψοκίνδυνες καταστάσεις, αφού ο Άρης της είναι δυνατός μεν, στον Αιγόκερω, αλλά σε αναιρετική, δηλαδή ευαίσθητη μοίρα.

Αγώνας μέχρι την τελευταία στιγμή για μία έρευνα που μένει στην ιστορία.

 

Όλες οι αναρτήσεις μας καθημερινά και στις σελίδες μας

στο facebook https://www.facebook.com/liliansimou.astrolife

στο twitter https://twitter.com/astrolifegr

και  στο google+ https://plus.google.com/u/0/105197655252970962131/posts

Το πρώτο μήνυμα  της ημέρας στο: http://kissmygrass.gr/

Θέματα ψυχολογικής αστρολογίας στο: http://writersgang.com/ (Στήλη: Walking with the stars)