Μία λαμπερή γυναίκα με χαρακτηριστικά του Λέοντα, και όχι μόνο…

Από την Λίλιαν Σίμου

Στις 24 Ιουλίου γεννήθηκε η ξεχωριστή αυτή προσωπικότητα, η Αμέλια Έρχαρτ. Το βιογραφικό της ογκώδες, δυσκολεύτηκα να ξεχωρίσω τις βασικές γραμμές, όσο την μελετούσα, τόσο περισσότερο την έβρισκα συναρπαστική!

 

 Αμέλια Έρχαρτ

Η ζωή της….

Η Αμέλια Μαίρη Έρχαρτ (Amelia Mary Earhart) γεννήθηκε στις 24 Ιουλίου 1897 –και δηλώθηκε αγνοούμενη από τις 2 Ιουλίου 1937, ενώ θεωρήθηκε πλέον επίσημα πεθαμένη στις 5 Ιανουαρίου 1939.  Αμερικανίδα πρωτοπόρος της αεροπορίας, συγγραφέας και υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών, διέγραψε μία λαμπρή ιστορία και φυσικά, ο μυστηριώδης της θάνατος, την έκανε να μείνει στην μνήμη πολλών, ως μία προσωπικότητα φλογερή, αλλά και γεμάτη από την αίσθηση της περιπέτειας. Η Έρχαρτ ήταν η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με τον Σταυρό Διακεκριμένης Πτήσης, ως η πρώτη γυναίκα που διέσχισε μόνη της τον Ατλαντικό Ωκεανό. Έκανε πολλά ρεκόρ, έγραψε βιβλία για τις εμπειρίες της στους αιθέρες, τα οποία γνώρισαν μεγάλη εμπορική επιτυχία, και συνέβαλε στη δημιουργία της οργάνωσης The Ninety-Nines, μίας οργάνωσης για τις γυναίκες πιλότους.

Η Αμέλια Έρχαρτ εξαφανίστηκε πάνω από τον κεντρικό Ειρηνικό ωκεανό, κοντά στη νήσο Χάουλαντ, κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς της να κάνει τον γύρο της Γης, το 1937. Η ζωή της, η σταδιοδρομία και η εξαφάνισή της συνεχίζουν όμως μέχρι σήμερα να προσελκύουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.

Γεννήθηκε στο Άτκισον του Κάνσας, στο σπίτι του παππού της (από την πλευρά της μητέρας της) Άλφρεντ Ότις (Alfred Otis), πρώην ομοσπονδιακού δικαστή, προέδρου της Atchison Savings Bank και εξέχοντα πολίτη του Άτκισον. Ο Άλφρεντ Ότις αρχικά δεν ήταν σύμφωνος με το γάμο της κόρης του και δεν ήταν ικανοποιημένος με τη σταδιοδρομία του γαμπρού του Έντουιν ως δικηγόρου.

Η Αμέλια ονομάστηκε, σύμφωνα με την οικογενειακή παράδοση, από τις δύο γιαγιάδες της (Amelia Josephine Harres και Mary Wells Patton)[. Από μικρή ηλικία η Αμέλια, το χαϊδευτικό της οποία ήταν «Meeley» (μερικές φορές «Milie»), έπαιζε το ρόλο της αρχηγού ενώ η κατά δύο χρόνια νεότερη αδερφή της Γκρέις Μουριέλ (Grace Muriel 1899-1998) ενεργούσε σαν υπάκουος οπαδός.  Η ανατροφή τους ήταν μη συμβατική, δεδομένου ότι η Άμι Έρχαρτ (Amy Earhart) δεν πίστευε στη ανατροφή των παιδιών της ως «συμπαθητικά μικρά κορίτσια».

 

Πρώτες επιρροές

Το πνεύμα της περιπέτειας φάνηκε από νωρίς στις αδερφές Έρχαρτ, καθώς καθημερινά έβγαιναν να εξερευνήσουν τη γειτονιά τους αναζητώντας ενδιαφέρουσες και συναρπαστικές περιπέτειες. Σαν παιδί, η Αμέλια πέρασε τις πολλές ώρες παίζοντας με την αδερφή της, σκαρφαλώνοντας στα δέντρα, κυνηγώντας αρουραίους με ένα τουφέκι και κάνοντας έλκηθρο με την κοιλιά τους προς τα κάτω. Αν και η αγάπη για την ύπαιθρο και το «τραχύ» παιχνίδι ήταν κοινό σε πολλά παιδιά, μερικοί βιογράφοι έχουν χαρακτηρίσει τη νεαρή Αμέλια ως αγοροκόριτσο. Τα κορίτσια διατηρούσαν ακόμη και μία διαρκώς αυξανόμενη συλλογή από «σκουλήκια, σκόρους, ακρίδες και ένα φρύνο», που συνέλεγαν στις εξόδους τους. Το 1904, με τη βοήθεια του θείου της, κατασκεύασε μία κεκλιμένη ράμπα, που διαμόρφωσε σύμφωνα με μία ανάλογη που είχε δει σε ένα ταξίδι στο Σαιντ Λούις και την στερέωσε στην οροφή από το σπιτάκι του κήπου της οικογένειας. Η πρώτη, καλά καταγεγραμμένη, πτήση της Αμέλια τελείωσε δραματικά. Η Αμέλια βγήκε από το σπασμένο ξύλινο κιβώτιο που είχε χρησιμοποιήσει ως έλκηθρο με μελανιασμένο χείλι, σκισμένο φόρεμα και μια «αίσθηση της ευθυμίας», αναφωνώντας «…είναι ακριβώς όπως το πέταγμα!»

Η ενδεκάχρονη Αμέλια είδε το πρώτο της αεροσκάφος στην κρατική έκθεση της Αϊόβα. Από μικρή αγάπησε την εκπαίδευση και έμενε ώρες στην βιβλιοθήκη.

Ο πατέρας της Έντουιν ήταν αλκοολικός. Το 1914, αναγκάστηκε να αποσυρθεί από τη δουλειά του, και παρόλο που προσπάθησε να απεξαρτηθεί από το αλκοόλ, δεν επαναπροσλήφθηκε ποτέ στους σιδηροδρόμους του Ροκ Άιλαντ. Την ίδια περίοδο περίπου η γιαγιά της Αμέλια, Αμέλια Ότις πέθανε ξαφνικά κληροδοτώντας μία σημαντική περιουσία αλλά αφήνοντας το μερίδιο της κόρης της σε εμπίστευμα καθώς φοβόταν ότι ο αλκοολισμός του Έντουιν θα οδηγούσε σε κατασπατάληση των κεφαλαίων. Έτσι το σπίτι των Ότις με όλα τα υπάρχοντά του δημοπρατήθηκαν. Η Αμέλια πληγώθηκε από αυτό το συμβάν και αργότερα δήλωσε ότι αποτέλεσε το τέλος της παιδικής ηλικίας.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της διαταραγμένης παιδικής ηλικίας της, συνέχισε να επιδιώκει μια μελλοντική σταδιοδρομία. Κρατούσε ένα λεύκωμα με αποκόμματα εφημερίδων για γυναίκες επιτυχημένες σε ανδροκρατούμενους κυρίως τομείς, περιλαμβανομένων της σκηνοθεσίας και παραγωγής ταινιών, της νομικής, της διαφήμισης, της διοίκησης και της εφαρμοσμένης μηχανικής.

Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο η Αμέλια είδε τους πληγωμένους στρατιώτες που επέστρεφαν από το μέτωπο. Λαμβάνοντας εκπαίδευση ως βοηθός νοσοκόμου από τον Ερυθρό Σταυρό άρχισε να εργάζεται στο στρατιωτικό νοσοκομείο Σπαντίνα στο Τορόντο με την Εθελοντική Αποστολή Βοήθειας.

Όταν το 1918 η πανδημία ισπανικής γρίπης έφθασε στο Τορόντο, η Έρχαρτ εκτελούσε ακόμα τα νοσηλευτικά της καθήκοντα, τα οποία περιελάμβαναν νυχτερινές βάρδιες στο στρατιωτικό νοσοκομείο Σπαντίνα. Η ίδια κόλλησε τη γρίπη, με τις επιπλοκές να περιλαμβάνουν πνευμονία και άνω γναθιαία ιγμορίτιδα. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες, και η ανάρρωσή της διάρκεσε σχεδόν ένα χρόνο, τον οποίο πέρασε στο σπίτι της αδελφής της στο Νόρθαμπτον της Μασσαχουσέτης. Περνούσε το χρόνο της διαβάζοντας ποίηση, μαθαίνοντας να παίζει μπάντζο και μελετώντας μηχανική.

Στο Λονγκ Μπιτς στις 28 Δεκεμβρίου 1920, αυτή και ο πατέρας της επισκέφτηκαν ένα αεροδρόμιο όπου ο Φρανκ Χωκς (ο οποίος αργότερα έγινε γνωστός ως πιλότος αγώνων) της προσέφερε μία πτήση που θα άλλαζε για πάντα τη ζωή της Έρχαρτ. «Μέχρι τη στιγμή που ήμασταν στα διακόσια ή τριακόσια πόδια από το έδαφος,» είπε, «ήξερα ότι έπρεπε να πετάξω» Μετά από εκείνη την δεκάλεπτη πτήση, αποφάσισε πως έπρεπε οπωσδήποτε να μάθει να πετά. Κάνοντας διάφορες εργασίες, συγκέντρωσε το ποσόν για τα μαθήματα. Αγόρασε ένα μεταχειρισμένο κίτρινο διπλάνο Kinner Airster, το οποίο παρονόμασε «το καναρίνι». Στις 22 Οκτωβρίου 1922, πέταξε με το Airster σε ύψος 14.000 ποδιών, θέτοντας το παγκόσμιο ρεκόρ για τις γυναίκες πιλότους. Στις 15 Μαΐου 1923, η Έρχαρτ έγινε η 16η γυναίκα με άδεια πιλότου (με αριθμό μητρώου #6017) από την Διεθνή Συνομοσπονδία Αεροπορίας Fédération Aéronautique Internationale – FAI.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Boston Globe, ήταν «μία από τις καλύτερες γυναίκες πιλότους στις Ηνωμένες Πολιτείες», αν και αυτός ο χαρακτηρισμός έχει συζητηθεί από τους ειδικούς της αεροπορίας και από έμπειρους πιλότους τις μετέπειτα δεκαετίες.

Το τολμηρό εγχείρημα

 

Ενώ βρισκόταν στην εργασία της ένα απόγευμα του Απριλίου του 1928, η Έρχαρτ έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον πολιτικό αρθογράφο πλοίαρχο Χίλτον Χ. Ράιλι (Capt. Hilton H. Railey), όπου την ρώτησε, «Θα ήθελες να διασχίσεις πετώντας τον Ατλαντικό;».

Η ομάδα αναχώρησε από το λιμάνι Τρεπασέι στη Newfoundland με ένα Fokker F.VIIb/3m στις 17 Ιουνίου 1928 και προσγειώθηκε στο λιμάνι Μπάρρι κοντά στο Λανέλλι της Ουαλίας, στο Ηνωμένο Βασίλειο, 21 ώρες αργότερα περίπου. Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος της πτήσης ήταν «δια οργάνων» και η Αμέλια δεν είχε καμία εκπαίδευση για αυτόν τον τρόπο πτήσης, δεν χειρίστηκε το αεροσκάφος. Σε συνέντευξή της μετά την προσγείωση δήλωσε, «ο Στουλτζ πραγματοποίησε ολόκληρη την πτήση – έπρεπε. Εγώ ήμουν απλά μία αποσκευή, όπως ένας σάκος πατάτες», πρόσθεσε, «…ίσως κάποια μέρα να το δοκιμάσω μόνη»

Η Αμέλια αναμίχθηκε ενεργά στις προωθήσεις των προϊόντων που συνδέονταν με το όνομά της, ειδικά στη γυναικεία μόδα. Για πολλά χρόνια έραβε η ίδια τα ενδύματά της και η γραμμή «active living» που πωλούνταν σε 50 καταστήματα, όπως το Macy’s στις μητροπολιτικές περιοχές, ήταν η έκφραση μιας νέας εικόνας της Έρχαρτ. Η άποψή της της για απλές, φυσικές γραμμές και υλικά που δεν τσαλακώνονταν και μπορούσαν εύκολα να πλυθούν υιοθέτησε το εύηχο αλλά θηλυκό «A.E.» (το όνομα που χρησιμοποιούσε με την οικογένεια και τους φίλους της).  Η σειρά αποσκευών που προώθησε με την ονομασία Modernaire Earhart Luggage, η οποία παράγεται ακόμα και σήμερα, έφερε τη σφραγίδα της προσωπικότητάς της, καθώς ικανοποιούσε πλήρως τις απαιτήσεις των αεροπορικών ταξιδιών

 

Προωθώντας την Αεροπορία

Η δημοσιότητα γύρω από το όνομά της βοήθησε την Αμέλια να χρηματοδοτήσει τις πτήσεις της. Το 1929 η Έρχαρτ ήταν μεταξύ των πρώτων αεροπόρων που προώθησαν τα εμπορικά αεροπορικά ταξίδια μέσω της ανάπτυξης μιας υπηρεσίας επιβατικών αερογραμμών. Μαζί με τον Τσαρλς Λίντμπεργκ, αντιπροσώπευε την Transcontinental Air Transport (TAT), και επένδυσε σε χρόνο και χρήμα για την καθιέρωση της πρώτης περιφερειακής υπηρεσίας μεταξύ της Νέας Υόρκης και της Ουάσιγκτον. (Η TAT αργότερα εξελίχθηκε στην TWA). Ήταν αντιπρόεδρος της National Airways, η οποία πραγματοποιούσε πτήσεις την αερογραμμών Boston-Maine Airways και διάφορων άλλων αερογραμμών στις βορειοανατολικές ΗΠΑ. Στη συνέχεια, το 1929 έκανε την πρώτη προσπάθειά της σε αεροπορικό αγώνα, συμμετέχοντας στον πρώτο γυναικείο αεροπορικό αγώνα Σάντα Μόνικα – Κλήβελαντ (Santa Monica to Cleveland), και κατακτώντας την τρίτη θέση. Το 1930, η Έρχαρτ έγινε αξιωματούχος της Εθνικής Αεροναυτικής Ένωσης (National Aeronautic Association) από όπου προώθησε ενεργά την καθιέρωση ξεχωριστών γυναικείων ρεκόρ και συνέβαλε ώστε η Διεθνής Αεροπορική Ομοσπονδία (Fédération Aéronautique Internationale – FAI) να υιοθετήσει παρόμοια δράση. Το 1931, πετώντας με ένα αυτόγυρο Pitcairn PCA-2 έθεσε παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου στα 18.415 πόδια (5.613 μ).

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Έρχαρτ αναμίχθηκε ενεργά με την οργάνωση The Ninety-Nines, μια οργάνωση γυναικών πιλότων που παρείχαν ηθική υποστήριξη και προωθούσαν την είσοδο των γυναικών στην αεροπορία. Παντρεύτηκε τον Τζωρτζ Πούτναμ. Οι ιδέες της Αμέλια για τον γάμο θεωρούνταν φιλελεύθερες για την εποχή καθώς πίστευε στις ίσες ευθύνες και για τους δύο συζύγους, ενώ διατήρησε το δικό της όνομα αντί του συζύγου της. Όταν οι Τάιμς της Νέας Υόρκηςσύμφωνα με τους κανόνες γραφής τους, επέμειναν να αναφέρονται σε αυτή ως «Κα Πούτναμ», εκείνη το απέρριψε γελώντας.

 

Η σόλο υπερατλαντική πτήση του 1932

Σε ηλικία 34 ετών, το πρωί της 20ης Μαΐου 1932, η Έρχαρτ απογειώθηκε από το Χάρμπουρ Γκρέις του Νιουφάουντλαντ, έχοντας μαζί της την τελευταία έκδοση της τοπικής εφημερίδας (με σκοπό να αποδείξει την ημερομηνία της πτήσης μέσω της ημερομηνίας της εφημερίδας). Σκόπευε να πετάξει ως το Παρίσι με το μονοκινητήριο Lockheed Vega 5b, αναπαριστώντας την σόλο πτήση του Τσαρλς Λίντμπεργκ. Μετά από μία πτήση διάρκειας 14 ωρών και 56 λεπτών, στη διάρκεια της οποίας αντιμετώπισε δυνατούς βόρειους ανέμους, συνθήκες παγετού και μηχανικά προβλήματα, η Αμέλια προσγειώθηκε σε ένα βοσκοτόπι στο Κάλμορ (Culmore), βόρεια του Ντέρι (Derry) της Βόρειας Ιρλανδίας.

Ως η πρώτη γυναίκα που διέσχισε σόλο και χωρίς στάση τον Ατλαντικό ωκεανό, η Έρχαρτ έλαβε τον Διακεκριμένο Ιπτάμενο Σταυρό από το Αμερικανικό Κογκρέσο, τον Σταυρό των Ιπποτών της Λεγεώνας της Τιμής από τη Γαλλική Κυβέρνηση και το Χρυσό Μετάλλιο της National Geographic Society από τον Αμερικανό πρόεδρο Χέρμπερτ Χούβερ (Herbert Hoover). Καθώς η φήμη της μεγάλωνε, ανέπτυξε φιλίες με πολλούς ανθρώπους σε υψηλές θέσεις, με σημαντικότερη τη φιλία της με την Έλενορ Ρούσβελτ (Eleanor Roosevelt), την «Πρώτη Κυρία».

Ακολούθησαν νέες σόλο πτήσεις, συμμετοχή σε αγώνες, ρεκόρ.

 

Η Αμέλια με τον δεύτερο πιλότο της μοιραίας πτήσης.

 

Η παγκόσμια πτήση του 1937

Τον Ιούλιο του 1936 παρέλαβε ένα Lockheed 10E Electra που χρηματοδοτήθηκε από το Purdue και άρχισε να σχεδιάζει την παγκόσμια πτήση της. Παρόλο που δεν θα ήταν η πρώτη που θα πραγματοποιούσε τον κύκλο της Γης, θα ήταν ο μακρύτερος κύκλος, ακολουθώντας μία εξαντλητική ισημερινή διαδρομή 29.000 μιλίων (47.000 χλμ). Αν και το Electra έγινε γνωστό από τον τύπο ως «ιπτάμενο εργαστήριο», η εφαρμοσμένη επιστήμη ήρθε δεύτερη στο προγραμματισμό και η πτήση σχεδιάστηκε γύρω από την πρόθεση της Έρχαρτ να περιπλεύσει τη Γη, συγκεντρώνοντας παράλληλα υλικό και το ενδιαφέρον του κοινού για το επόμενο βιβλίο της.

Αναχώρηση από τη Λάε

Μετά από δύο απόπειρες, στις 2 Ιουλίου 1937, η Έρχαρτ και ο δεύτερος πλοηγός  Νόοναν απογειώθηκαν με το βαριά φορτωμένο Electra από την Λάε. Ο σχεδιαζόμενος προορισμός τους ήταν η νήσος Χάουλαντ, μία επίπεδη λωρίδα γης μήκους 2.000 μέτρων και πλάτους 500 μέτρων, τρία μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και 2.556 μίλια (4.113 χλμ) μακριά. Η τελευταία γνωστή αναφορά θέσης τους έγινε κοντά στις νήσους Νουκουμάνου μετά από περίπου 800 μίλια (1.300 χλμ) πτήσης. Η άκατος της Αμερικανικής Ακτοφυλακής Itasca βρισκόταν στη νήσο Χάουλαντ με αποστολή να επικοινωνεί με το Electra της Έρχαρτ και να τους καθοδηγήσει στο νησί, μόλις θα έφθαναν στην περιοχή.

Τελευταίες πληροφορίες

Κατά την διάρκεια της προσέγγισης της Έρχαρτ και του Νόοναν στη νήσο Χάουλαντ το Itasca έλαβε καθαρές και δυνατές φωνητικές μεταδόσεις από την Έρχαρτ, δίνοντας ως στοιχείο αναγνώρισης το νηολόγιο του Electra «KHAQQ», όμως προφανώς δεν μπορούσε να ακούσει τις φωνητικές μεταδόσεις από το πλοίο. Στις 7:42 π.μ. η Έρχαρτ ανέφερε μέσω ασυρμάτου «Πρέπει να ερχόμαστε προς τα εσάς όμως δεν μπορούμε να σας δούμε – όμως τα καύσιμα τελειώνουν. Δεν έχει καταστεί δυνατό να επικοινωνήσω μαζί σας μέσω ασυρμάτου. Πετάμε στα χίλια πόδια».

Στην μετάδοση στις 7:58 π.μ. η Έρχαρτ είπε ότι δεν μπορούσε να ακούσει το Itasca και τους ζήτησε να στείλουν φωνητικά μηνύματα ώστε να μπορέσει να πάρει ένα ραδιοφωνικό στίγμα (αυτή η μετάδοση, σύμφωνα με το Itasca, ήταν το δυνατότερο μήνυμα, δημιουργώντας την εντύπωση ότι η Έρχαρτ και ο Νόοναν βρίσκονταν στην ευρύτερη περιοχή). Το Itasca δεν μπορούσε να στείλει τα μηνύματα στην συχνότητα που ζητούσε η Έρχαρτ και αντί αυτών έστειλε μηνύματα σε κώδικα Μορς. Η Έρχαρτ επιβεβαίωσε την λήψη αυτών των μηνυμάτων, όμως είπε πως ήταν αδύνατο να προσδιορίσει την κατεύθυνση.

Στην τελευταία γνωστή της μετάδοση στις 8:43 π.μ. η Έρχαρτ είπε «Είμαστε στη γραμμή 157 337. Θα επαναλάβουμε αυτό το μήνυμα. Θα το επαναλάβουμε στους 6210 χιλιοκύκλους. Περιμένετε». Όμως μερικές στιγμές αργότερα επανήλθε στην ίδια συχνότητα (3105 kHz) με μία μετάδοση η οποία καταχωρήθηκε ως «αμφισβητούμενη»: «Είμαστε σε πορεία βορρά προς νότο»[93]. Η μετάδοση της Έρχαρτ φαίνεται να δηλώνει ότι αυτή και ο Νόοναν πίστευαν ότι είχαν φτάσει στην χαρτογραφημένη θέση της νήσου Χάουλαντ, το οποίο όμως ήταν εσφαλμένο κατά περίπου πέντε ναυτικά μίλια (δέκα χιλιόμετρα). Το Itasca χρησιμοποίησε τους λέβητες του για να δημιουργήσει καπνό, όμως οι δύο αεροπόροι προφανώς δεν το είδαν. Τα πολλά σκόρπια σύννεφα στην περιοχή γύρω από τη νήσο Χάουλαντ είχαν επίσης επισημανθεί ως πιθανό πρόβλημα, καθώς η βαθιά σκιά τους στην επιφάνεια του ωκεανού καθιστούσε δυσδιάκριτο το χαμηλό και επίπεδο προφίλ του νησιού.

Απόπειρες έρευνας

Ξεκινώντας περίπου μία ώρα μετά το τελευταίο καταγεγραμμένο μήνυμα της Έρχαρτ, το USCG Itasca ξεκίνησε μία ανεπιτυχή έρευνα βόρεια και δυτικά της νήσου Χάουλαντ, βασιζόμενο στις αρχικές υποθέσεις οι οποίες βασίζονταν στις μεταδόσεις από το αεροσκάφος. Το Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό ενεπλάκη σύντομα στην ερεύνα και μέσα σε διάστημα τριών ημερών έστειλε όλες τις διαθέσιμες μονάδες στην περιοχή των ερευνών, πλησίον του Χάουλαντ.

Οι επίσημες προσπάθειες διήρκεσαν μέχρι τις 19 Ιουλίου 1937. Με κόστος τέσσερα εκατομμύρια δολάρια, η από αέρος και θαλάσσης έρευνα του ναυτικού και της ακτοφυλακής ήταν η πιο ακριβή και εντατική στην ιστορία μέχρι τότε, όμως οι τεχνικές έρευνας και διάσωσης εκείνη την περίοδο ήταν βασικές και κάποιες από τις έρευνες βασίζονταν σε εσφαλμένα συμπεράσματα και λανθασμένες πληροφορίες. Οι επίσημες αναφορές για τις προσπάθειες των ερευνών επηρεάζονταν από άτομα φοβισμένα για το πώς οι ρόλοι τους στην ανεύρεση της ηρωικής Αμερικανίδας θα καταγράφονταν από τον τύπο. Παρ’ όλη την άνευ προηγούμενο έρευνα από το Αμερικανικό ναυτικό και την ακτοφυλακή, δεν βρέθηκε καμία φυσική απόδειξη της Έρχαρτ, του Νόοναν ή του Electra 10E. Το αεροπλανοφόρο Lexington και το θωρηκτό Colorado του Αμερικανικού Ναυτικού, το Itasca και τα Ιαπωνικά Koshu, πλοίο ωκεανογραφικών ερευνών, και Kamoi, βοηθητικό πλοίο υδροπλάνων, ερεύνησαν έξι με επτά ημέρες το καθένα, καλύπτοντας μία έκταση 150.000 τετραγωνικών μιλίων.

Αμέσως μετά τη λήξη των επίσημων ερευνών, ο Τζωρτζ Πούτναμ χρηματοδότησε μία ιδιωτική έρευνα από τις τοπικές αρχές των παραπλήσιων νησιών του Ειρηνικού, επικεντρωμένος στα νησιά Γκίλμπερτ (Gilbert). Στα τέλη Ιουλίου 1937 ο Πούτναμ μίσθωσε δύο μικρά σκάφη και, ενώ βρισκόταν στις Ηνωμένες Πολιτείες, διεύθυνε μία έρευνα στα νησιά Φοίνιξ, στη Νήσο των Χριστουγέννων, τη Νήσο Φάννινγκ στα νησιά Γκίλμπερτ και Μάρσαλ, χωρίς όμως να βρεθούν ίχνη του Electra ή των επιβαινόντων του

 

Οι θεωρίες της εξαφάνισης

Είναι αρκετές οι θεωρίες που αναπτύχθηκαν μετά από την εξαφάνιση της Έρχαρτ και του Νόοναν. Δύο όμως είναι οι πιθανότητες σχετικά με τη μοίρα των δύο αεροπόρων που κυριαρχούν μεταξύ των ερευνητών και των ιστορικών.

1)Συντριβή και βύθιση

Πολλοί ερευνητές θεωρούν ότι το Electra έμεινε από καύσιμα και η Έρχαρτ με τον Νόοναν συνετρίβησαν στη θάλασσα. Τόμας Κρόουτς (Thomas Crouch), επικεφαλής έφορος του Αμερικανικού Εθνικού Αεροδιαστημικού Μουσείου (National Air and Space Museum) έχει δηλώσει ότι το Electra της Έρχαρτ και του Νόοναν βρίσκεται «18.000 πόδια βαθιά» και η ανακάλυψή του θα μπορούσε να αποδώσει ευρήματα που θα μπορούσαν να συγκριθούν με τα ευρήματα του Τιτανικού, προσθέτοντας, «…το μυστήριο είναι κάτι που διατηρεί το ενδιαφέρον μας. Εν μέρει τη θυμόμαστε επειδή είναι η αγαπημένη μας αγνοούμενη».

Η υπόθεση της νήσου Γκάρντνερ

Αμέσως μετά την εξαφάνιση της Έρχαρτ και του Νόοναν, το Αμερικανικό Ναυτικό, ο Πωλ Μάντζ και η μητέρα της Έρχαρτ (η οποία έπεισε τον Πούτναμ να πραγματοποιήσει την έρευνα στο σύμπλεγμα Γκάρντνερ) εξέφρασαν την πεποίθηση ότι η πτήση είχε καταλήξει στις νήσους Φοίνιξ (σήμερα τμήμα του Κιριμπάτι), περίπου 350 μίλια νοτιοανατολικά της νήσου Χάουλαντ.

Η υπόθεση της νήσου Γκάρντνερ έχει χαρακτηριστεί ως η «πλέον επιβεβαιωμένη» εξήγηση για την εξαφάνιση της Έρχαρτ. Η Διεθνής Ομάδα για την Ανεύρεση Ιστορικών Αεροσκαφών (The International Group for Historic Aircraft Recovery – TIGHAR) εξέφρασε την άποψη ότι η Έρχαρτ και ο Νόοναν πιθανώς να πέταξαν χωρίς περαιτέρω ραδιοφωνικές μεταδόσεις για δυόμιση ώρες κατά μήκος της γραμμής θέσης που η Έρχαρτ μετέδωσε στην τελευταία εκπομπή της που έλαβαν στη νήσο Χάουλαντ, να έφθασε στην τότε ακατοίκητη νήσο Γκάρντνερ (σημερινή Νικουμαρόρο) του συμπλέγματος Φοίνιξ, προσγειώθηκαν στο επίπεδο κοραλλιογενές νησί, κοντά στο ναυάγιο ενός μεγάλου εμπορικού πλοίου και τελικά χάθηκαν. Τα αντικείμενα που ανακαλύφθηκαν από την TIGHAR στο Νικουμαρόρο περιλάμβαναν αυτοσχέδια εργαλεία, μία αλουμινένια επιφάνεια (πιθανόν από αεροσκάφος Electra), ένα περίεργα κομμένο κομμάτι διάφανου πλέξιγκλας το οποίο έχει ίδιο πάχος και κυρτότητα με το παράθυρο ενός Electra και ένα παπούτσι Cat’s Paw, μεγέθους 9, που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1930 και μοιάζει με τα υποδήματα που φορούσε η Έρχαρτ σε φωτογραφίες της παγκόσμιας πτήσης. Οι αποδείξεις αυτές παραμένουν περιστασιακές, όμως ο θετός γιος της Έρχαρτ, Τζώρτζ Πούτναμ Τζούνιορ, έχει εκφράσει τον ενθουσιασμό του για την έρευνα της TIGHAR.

Μία δεκαπενταμελής αποστολή της TIGHAR επισκέφθηκε το Νικουμαρόρο από τις 21 Ιουλίου έως τις 2 Αυγούστου 2007, ψάχνοντας για σαφή και αναγνωρίσιμα τμήματα αεροσκάφους και DNA. Η ομάδα περιελάμβανε μηχανικούς, περιβαλλοντολόγους, αρχαιολόγους, ένα γεωλόγο, ένα σχεδιαστή ιστιοφόρων σκαφών, ένα γιατρό και ένα κινηματογραφιστή. Αναφέρεται ότι ανακάλυψαν επιπλέον αντικείμενα άγνωστης μέχρι τώρα προελεύσεως στην ατόλη, τα οποία περιλαμβάνουν χάλκινους συνδέσμους που μπορεί να ανήκουν στο αεροσκάφος της και ένα φερμουάρ που μπορεί να προέρχεται από τη φόρμα της.

 

Κληρονομιά

Η Αμέλια Έρχαρτ υπήρξε διεθνής διασημότητα κατά τη διάρκεια της ζωής της. Η χαρισματική παρουσία της, η ανεξαρτησία, η επιμονή, η ψυχραιμία που έδειχνε όταν βρισκόταν υπό πίεση, το κουράγιο και η καριέρα της, σε συνδυασμό με τις συνθήκες της εξαφάνισής της σε νεαρή ηλικία εκτόξευσαν την φήμη της στη μαζική κουλτούρα. Έχουν γραφτεί εκατοντάδες άρθρα και βιβλία για τη ζωή της πολλά από τα οποία συχνά αναφέρονταν σ’ αυτή ως πρότυπο, κυρίως για κορίτσια. Η Έρχαρτ θεωρείται γενικότερα πρότυπο του Φεμινισμού.

Ρεκόρ και επιτεύγματα

•           Παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου γυναικών: 14.000 πόδια (1928)

•           Πρώτη γυναίκα που διέσχισε πετώντας τον Ατλαντικό (1930)

•           Ρεκόρ ταχύτητας αποστάσεως 100 χιλιομέτρων (με φορτίο 500 λιβρών) (1931)

•           Πρώτη γυναίκα που πέταξε με αυτόγυρο (1931)

•           Ρεκόρ υψομέτρου για αυτόγυρα: 15.000 πόδια (1931)

•           Πρώτος άνθρωπος που διέσχισε τις ΗΠΑ με αυτόγυρο (1932)

•           Πρώτη γυναίκα που διέσχισε πετώντας σόλο τον Ατλαντικό (1932)

•           Πρώτη γυναίκα που διέσχισε πετώντας σόλο τον Ατλαντικό δύο φορές (1932)

•           Πρώτη γυναίκα που έλαβε τον Διακεκριμένο Ιπτάμενο Σταυρό (1932)

•           Πρώτη γυναίκα που πέταξε χωρίς στάση, από την μία ακτή στην άλλη, κατά μήκος των ΗΠΑ (1933)

•           Ρεκόρ ταχύτητας γυναικών για διηπειρωτική πτήση (1933)

•           Πρώτος άνθρωπος που πέταξε σόλο κατά μήκος του Ειρηνικού μεταξύ της Χονολουλού και του Όκλαντ (1935)

•           Πρώτος άνθρωπος που πέταξε σόλο από το Λος Άντζελες στην Πόλη του Μεξικού του Μεξικού (1935)

•           Πρώτος άνθρωπος που πέταξε σόλο και χωρίς στάση από την Πόλη του Μεξικού στο Νιούαρκ του Νιού Τζέρσι (1935)

•           Ρεκόρ ταχύτητας για πτήση ανατολικά προς δυτικά, από το Όκλαντ στη Χονολουλού (1937)[144]

 

Βιβλία από την Έρχαρτ

Η Αμέλια Έρχαρτ ήταν επιτυχημένη συγγραφέας και υπήρξε αεροπορική εκδότρια του περιοδικού Cosmopolitan από το 1928 έως το 1930. Έγραψε άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, δοκίμια ενώ εξέδωσε δύο βιβλία βασισμένα στις εμπειρίες της ως αεροπόρου:

•           20 Hrs., 40 Min. (1928), σχετικά με τις εμπειρίες της ως η πρώτη γυναίκα επιβάτης σε υπερατλαντική πτήση.

•           The Fun of It (1932), όπου κατέγραφε τις εμπειρίες της από τις πτήσεις και ένα δοκίμιο για τις γυναίκες στην αεροπορία.

•           Last Flight (1937), το οποίο περιελάμβανε υλικό το οποίο έστελνε περιοδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας πτήσης της και το οποίο δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες μερικές εβδομάδες πριν από την αναχώρησή της από τη Νέα Γουινέα. Το υλικό συγκεντρώθηκε από τον σύζυγό της Τζωρτζ Πούτναμ μετά την εξαφάνισή της πάνω από τον Ειρηνικό, ενώ το βιβλίο θεωρείται από πολλούς ιστορικούς μερικώς αυθεντική εργασία της Έρχαρτ.

Αναμνηστικές πτήσεις

Στα χρόνια που ακολούθησαν πραγματοποιήθηκαν δύο αξιοσημείωτες αναμνηστικές πτήσεις από γυναίκες αεροπόρους ακολουθώντας την αυθεντική πορεία της Έρχαρτ.

•           Το 1967 η Αν Ντέρινγκ Χόλτγκεν Πελεγκρίνο με τριμελές πλήρωμα πέταξε επιτυχώς με ένα παρόμοιο αεροσκάφος (Lockheed 10A Electra) και πραγματοποίησε μία παγκόσμια πτήση που ακολουθούσε σε μεγάλο βαθμό το σχέδιο πτήσης της Έρχαρτ. Στην τριακοστή επέτειο της εξαφάνισης της Έρχαρτ, η Πελεγκρίνο έριξε ένα στεφάνι στη μνήμη της πάνω από τη νήσο Χάουλαντ και επέστρεψε στο Όκλαντ, ολοκληρώνοντας την πτήση των 28.000 στις 7 Ιουλίου 1967.

•           Το 1997, στην εξηκοστή επέτειο της παγκόσμιας πτήσης της Έρχαρτ, η επιχειρηματίας από το Σαν Αντόνιο Λίντα Φιντς (Linda Finch) πραγματοποίησε την πτήση πετώντας με το ίδιο μοντέλο αεροσκάφους με αυτό της Έρχαρτ, ένα ανακατασκευασμένο Lockheed Electra 10E του 1935. Η Φιντς προσγειώθηκε σε δεκαοκτώ χώρες προτού ολοκληρώσει το ταξίδι, δυόμιση μήνες αργότερα, οπότε και προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του Όκλαντ, στις 28 Μαΐου του 1997.

Το 2001 μία ακόμα αναμνηστική πτήση επανέλαβε την διαδρομή που πραγματοποίησε η Αμέλια Έρχαρτ στην διηπειρωτική της πτήση τον Αύγουστο του 1928, από την δόκτορα Καρλίν Μεντιέτα (Dr. Carlene Mendieta), πετώντας με ένα αυθεντικό Avro Avian, τον ίδιο τύπο που χρησιμοποιήθηκε το 1928[145].

Άλλες τιμές

•           Το Κέντρο και Πάρκο Προστασίας Άγριας Φύσης Αμέλια Έρχαρτ (Amelia Earhart Centre And Wildlife Sanctuary) το οποίο ιδρύθηκε στο σημείο όπου προσγειώθηκε το 1932 στη Βόρεια Ιρλανδία (Ballyarnet Country Park, Derry)

•           Το «Δέντρο Έρχαρτ» (“Earhart Tree”) στο Μπάνιαν Ντράιβ (Banyan Drive) του Χίλο της Χαβάη, το οποίο φυτεύτηκε από την Αμέλια Έρχαρτ το 1935.

•           Τα Βραβεία Amelia Earhart Fellowship Awards της Zonta International που καθιερώθηκαν το 1938.

•           Ο «Φάρος Έρχαρτ» (“Earhart Light”) (επίσης γνωστός και ως “Amelia Earhart Light”) που βρίσκεται στη νήσο Χάουλαντ.

•           Οι Υποτροφίες στη Μνήμη της Αμέλια Έρχαρτ (Amelia Earhart Memorial Scholarships), που καθιερώθηκαν το 1939 από τις The Ninety-Nines), παρέχονται σε γυναίκες που επιθυμούν να λάβουν πτυχία πιλότου και πιστοποιήσεις τύπου, πιστοποιήσεις αεροσκαφών τζετ, πτυχία κολλεγίων και τεχνική εκπαίδευση.

•           Το 1942 ένα Αμερικανικό πλοίο Λίμπερτυ ονομάστηκε SS Amelia Earhart (ναυάγησε το 1948).

•           Το Αεροδρόμιο Αμέλια Έρχαρτ (Amelia Earhart Field – 1947), πρώην Αεροδρόμιο Μάστερς (Masters Field) και Δημοτικό Αεροδρόμιο του Μαϊάμι (Miami Municipal Airport). Μετά το κλείσιμό του το 1959 αποφασίστηκε η δημιουργία του Πάρκου Αναψυχής Αμέλια Έρχαρτ (Amelia Earhart Regional Park) σε μία ανεκμετάλλευτη ομοσπονδιακή έκταση, βόρεια και δυτικά του πρώην δημοτικού αεροδρομίου του Μαϊάμι και νότια του αεροδρομίου Όπα-λόκα (Opa-locka Airport).

•           Η Υποτροφία Αμέλια Έρχαρτ του Πανεπιστημίου Προύντ (Purdue University Amelia Earhart Scholarship) βασίζεται στην ακαδημαϊκή αξία και πρωτοβουλία και παρέχεται τόσο σε πρωτοετείς όσο και σε τελειόφοιτους που εγγράφονται σε οποιαδήποτε σχολή της πανεπιστημιούπολης Ουέστ Λαφαφιέτ (West Lafayette campus). Η υποτροφία διεκόπη την δεκαετία του 1970 έως το 1997, οπότε και την χορήγησή της ανέλαβε χορηγός.

•           Το Αναμνηστικό Γραμματόσημο Αμέλια Έρχαρτ (Amelia Earhart Commemorative Stamp), αεροπορικών αποστολών και αξίας 8 σεντς, το οποίο εκδόθηκε το 1963 από τα Αμερικανικά Ταχυδρομεία.

•           Το Βραβείο Αμέλια Έρχαρτ (Amelia Earhart Award) της Civil Air Patrol (από το 1964) δίδεται σε μαθητές της οι οποίοι ολοκλήρωσαν τα πρώτα έντεκα στάδια του προγράμματος προετοιμασίας τους. Δίδεται μαζί με το Βραβείο Στρατηγού Μπίλι Μίτσελ (General Billy Mitchell Award).

•           Μέλος του Εθνικού Hall of Fame γυναικών (1973).

•           Η Γενέτειρα της Αμέλια Έρχαρτ (The Amelia Earhart Birthplace) στο Άτκισον του Κάνσας (μουσείο και Εθνικό Ιστορικό Μνημείο, ιδρύθηκε και διατηρείται από τις The Ninety-Nines).

•           Το Αεροδρόμιο Αμέλια Έρχαρτ (Amelia Earhart Airport), που Βρίσκεται στο Άτκισον του Κάνσας.

•           Η Γέφυρα Αμέλια Έρχαρτ (Amelia Earhart Bridge), που Βρίσκεται στο Άτκισον του Κάνσας.

•           Πολλά σχολεία φέρουν το όνομα της Αμέλια Έρχαρτ σε διάφορες περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών, συμπεριλαμβανομένων των Amelia Earhart Elementary School, στην Αλαμέντα της Καλιφόρνια (Alameda, California), Amelia Earhart Elementary School στην Hialeah της Φλόριντα και του Amelia Earhart International Baccalaureate World School στο Ίντιο της Καλιφόρνια (Indio, California).

•           Το Ξενοδοχείο Αμέλια Έρχαρτ (Amelia Earhart Hotel) που βρίσκεται στο Βαϊσμπάντεν (Wiesbaden) της Γερμανίας. Αρχικά λειτούργησε ως ξενοδοχείο για γυναίκες, στη συνέχεια, προσωρινά, ως στρατιωτικό κατάλυμα και σήμερα λειτουργεί ως γραφείο της Υπηρεσία Εργολαβιών του Αμερικανικού Στρατού (United States Army Contracting Agency).

•           Η Οδός Αμέλια Έρχαρτ στην πόλη της Οκλαχόμα (έδρα των The Ninety-Nines).

•           Το Βραβείο Αμέλια Έρχαρτ της UCI Irvine (από το 1990).

•           Το Γυμνάσιο Αμέλια Έρχαρτ (Amelia Earhart Intermediate School) που βρίσκεται στην αεροπορική βάση Καντένα (Kadena Air Base), στην Οκινάουα της Ιαπωνίας.

•           Μέλος του Αμερικανικού Motorsports Hall of Fame (1992).

•           Το Ίδρυμα Έρχαρτ (Earhart Foundation), που βρίσκεται στο Αν Άρμπορ (Ann Arbor) του Μίσιγκαν. Ιδρύθηκε το 1995 και χρηματοδοτεί έρευνες και υποτροφίες μέσω ενός δικτύου 50 «Καθηγητών της Έρχαρτ» (“Earhart professors”) σε ολόκληρες τις ΗΠΑ.

•           Το Φεστιβάλ Αμέλια Έρχαρτ (Amelia Earhart Festival), που πραγματοποιείται κάθε χρόνο από το 1996 στο Ατκισον.

•           Το βραβείο Amelia Earhart Pioneering Achievement Award στο Άτκισον. Από το 1996 το Ίδρυμα Cloud L. Cray Foundation παρέχει δέκα χιλιάδες δολάρια υποτροφία για γυναίκες σε εκπαιδευτικά ιδρύματα της επιλογής του δωρητή.

•           Μνημείο Αμέλια Έρχαρτ (Amelia Earhart Earthwork) στο πάρκο Ουάρνοκ Λέηκ (Warnock Lake Park) του Άτκισον, μεγέθους ενός εκταρίου και δημιουργημένο από τον Σταν Χερντ (Stan Herd) για τον εορτασμό της επετείου των εκατό χρόνων από την γέννηση της Έρχαρτ. Συντεταγμένες:  39.537621, -95.145158

•           Η Κορόνα Έρχαρτ (Earhart Corona), γεωλογικός σχηματισμό στην επιφάνεια της Αφροδίτης, ονομασμένη έτσι από την Διεθνή Αστρολογική Ένωση (International Astronomical Union – IAU).

•           Το βραβείο Greater Miami Aviation Association Amelia Earhart Award για εξαιρετικές πράξεις (2006).

•           Στις 6 Δεκεμβρίου 2006 ο Κυβερνήτης της Καλιφόρνια Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ (Arnold Schwarzenegger) και η Πρώτη Κυρία Μαρία Σρίβερ (Maria Shriver) συμπεριέλαβαν την Αμέλια Έρχαρτ στο Hall of Fame της Καλιφόρνια, το οποίο βρίσκεται στο Μουσείο Ιστορίας, Γυναικών και Τεχνών της Καλιφόρνια (The California Museum for History, Women and the Arts).

•           Το πλοίο του Αμερικανικού Ναυτικού USNS Amelia Earhart (T-AKE-6) ονομάστηκε προς τιμήν της τον Μάιο του 2007.

•           Το 2010 σε μια αποστολή προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, θα μεταφερθεί σε αυτόν ένα ρολόι που άνηκε στην Έρχαρτ και χρησιμοποίησε στις δυο υπερατλαντικές της πτήσεις, από την αστροναύτη Shannon Walker, προς αναγνώριση της προσωπικότητας της Έρχαρτ και του ρόλου της στην αεροπορία. Μετά το τέλος της αποστολής το ρολόι θα τοποθετηθεί στο μουσείο The Ninety-Nines Museum of Women Pilots στην Οκλαχόμα. Το ρολόι θα είναι το δεύτερο αντικείμενο της Έρχαρτ που μεταφέρεται στον διαστημικό σταθμό, καθώς ο Randy Bresnik, εγγονός του προσωπικού φωτογράφου της Έρχαρτ, θα μεταφέρει τον Νοέμβριο του 2009 ένα κασκόλ της στον σταθμό.

Πηγή:  μέρος ενός μεγάλου βιογραφικού της στην Βικιπαίδεια

 

 

 

Αστρολογική προσέγγιση

Είναι γεγονός πως ξεκίνησα την περιγραφή αυτής της ιδιαίτερης προσωπικότητας για να φθάσω στην αστρολογική ανάλυση μίας προσωπικότητας με το στοιχείο του Λέοντα στον Ήλιο. Ωστόσο, είναι τόσο σύνθετη και περίπλοκη η ζωή της, που δύσκολα καταλήγουμε σε κάποια επιλογή και στα αστρολογικά στοιχεία.

Γεννήθηκε με τον Ήλιο στον Λέοντα (αλλά στον τέταρτο οίκο), την Σελήνη στους Διδύμους και τον ωροσκόπο στον Ταύρο. Τα σταθερά στοιχεία της προσωπικότητας, της προσδίδουν πείσμα και υπομονή για να δουλέψει πάνω στο έργο της. Ο Λέων στον οίκο που βρίσκεται, δηλώνει περισσότερο μία ευγενική καταγωγή, για την οποία είναι υπερήφανη, μία λάμψη εσωτερική επίσης, που διατηρεί βαθιά μέσα της, ένα ιδιαίτερο πνεύμα και μία επιθυμία να κάνει ένα έργο, που θα της προσδώσει ποιότητα και θα διατηρήσει τις καταβολές της, ή τις αρχές της. Η σύνοδος με τον Ν. Δεσμό δηλώνει τα προβλήματα της οικογένειας, που την ώθησαν να είναι πιο μαχητική, από τα γενικά χαρακτηριστικά του Λέοντα, αλλά και της προσέφεραν γνώση και ιδέες, λόγω της παρουσίας του Ερμή στον Λέοντα στον ίδιο οίκο. Παίρνει τις βάσεις, έχει όμως να ξεπεράσει τις αδυναμίες των οικογενειακών καταστάσεων, διατηρώντας το ευγενικό της προφίλ.

Η ψυχή είναι ανήσυχη. Η Σελήνη στους Διδύμους είναι αυτή που της προσφέρει πλούσιο έδαφος για αναζητήσεις, απορίες, ανάγκη να είναι ελεύθερη, να πετά σαν την πεταλούδα από λουλούδι σε λουλούδι, αναζητώντας εμπειρίες και γνώση.

Η Σελήνη την κάνει να αισθάνεται πάντα έφηβη, με περιέργεια και ενδιαφέρον για νέες γνώσεις. Αλλά συμμετέχει παράλληλα σε μία πολυαστρία στους Διδύμους, το πιο προβεβλημένο ζώδιο στον χάρτη της: είναι σε σύνοδο με τον Πλούτωνα, τον αστεροειδή Δήμητρα, την Αφροδίτη (κυβερνήτη και του ωροσκόπου), τον Ποσειδώνα και τον Κλήρο της Τύχης. Όλα αυτά στον δεύτερο οίκο της, για να προσφέρουν την υγιή βάση μίας απτής ικανοποίησης στην κάθε αναζήτηση. Κατά τον τρόπο αυτό, δεν είναι απλά η περιέργεια, ή η ανάγκη της αλλαγής, αλλά η περιέργεια που οδηγεί σε μία απόλαυση, είτε αυτή είναι μέσω της γνώσης, όπως είδαμε στο βιογραφικό,είτε μέσω της μόδας, μέσω της αναζήτησης, μέσω της πτήσης. Και τελικά, όλα για την ίδια είναι πτήση. Πετά, για να βρεθεί αλλού, μπροστά από την εποχή της, αλλά και να ανακαλύψει νέους ορίζοντες.

Η πολυαστρία έχει τετράγωνο με τον Άρη και τον Κρόνο στην Παρθένο. Συντονίζει μελετημένα τα βήματά της, οργανώνεται, εξετάζει λεπτομέρειες, κρίνει, ίσως καθυστερεί κάποιες φορές, αλλά δεν προχωρά επιπόλαια σε ό,τι δημιουργεί.  Οπότε, η έμφαση στο στοιχείο των Διδύμων είναι εστιασμένοι σε ένα δημιουργικό στόχο. Παράλληλα, η Σελήνη σχηματίζει θετική γωνία με τον Β. Δεσμό στον Υδροχόο και στον δέκατο οίκο της. Ό,τι είναι πρωτοποριακό, καινοτόμο, διαφορετικό, αλλά και οι αιθέρες οι ίδιοι, την εκφράζουν και την εξελίσσουν. Παράλληλα, η ξεχωριστή της παρουσία στον κοινωνικό περίγυρο, εκτινάσσει την εικόνα της και την κάνει διαχρονική, επειδή είναι μπροστά από την εποχή της και οι μετέπειτα γενιές την θεωρούν πάντα σύγχρονη.

Από την σύνθεση των στοιχείων του γενέθλιου χάρτη της, είναι ένα άτομο ευμετάβλητο, ευπροσάρμοστο, και έχει ανάγκη για άμεση επικοινωνία. Λόγω όμως των δύο σταθερών στοιχείων της προσωπικότητας (ωροσκόπος και Ήλιος) μπορεί να υλοποιήσει τελικά τις ιδέες της και ό,τι την συγκινεί.

Ένα ωροσκόπιο φυσικά έχει τα ιδιαίτερα κρυμμένα και πολύτιμα σημεία του για να αναδειχθεί η προσωπικότητα. Αλλιώς με απλή παράθεση πληροφοριών δεν οδηγεί ο χάρτης σε κάτι ουσιαστικό.

Η ζωδιακή μοίρα  όπου εκφράζει την ανάγκη της για περιπέτεια και την αγάπη για τα αεροπορικά ταξίδια είναι αυτή της Σελήνης της. Για τον λόγο αυτό, δόθηκε ολόψυχα στο όνειρό της.

Πολλές σύνοδοι στον χάρτη, αναδεικνύουν πως είχε την ικανότητα να ξεκινά κάθε έργο της από το μηδέν, είναι ένα ενδεικτικό της ευχέρειάς της να δημιουργεί, μέσα από προσπάθεια και μεθοδικές επιλογές στην δραστηριότητά της (Άρης και Κρόνος στην Παρθένο και στον πέμπτο οίκο της), με στόχο να απογειώσει το έργο που θα την κάνει διαχρονική, σεβαστή και διακεκριμένη.

Ενδιαφέρον έχει η σύνοδος του Ουρανού με τον Κρόνο, στο μεσοδιάστημα του Δία προς το Β. Δεσμό και του Άρη προς τον Β. Δεσμό. Δύο σύνοδοι παράλληλα, συνδέονται μέσω των μεσοδιαστημάτων και του Β. Δεσμού της.

Λειτουργεί δε, με ένα δικό της ιδιαίτερο τρόπο, γειώνοντας την ιδέα, και δίνοντάς της φόρμα. Ωστόσο, δεν εντάσσεται εύκολα για την ολοκλήρωση του έργου της, μέσα σε καθορισμένους τύπους και συγκεκριμένες μεθοδολογίες. Θα ακολουθήσει ένα μονοπάτι, μέχρι να έρθει η ώρα να κάνει την δική της ξεχωριστή πορεία. Θα πάει δεν πιο μακριά από εκεί που θα της έθεταν το κατεστημένο και οι κοινωνικές προδιαγραφές.

Ό,τι έκανε είχε το χρώμα του νικητή, του αρχηγού, αφού ο Δίας και ο Άρης της από αντισκιά ήταν στην μοίρα έξαρσης του Ήλιου. Θα έκανε λοιπόν ένα σημαντικό έργο, μέσω της δραστηριότητάς της.

 

Σταθμοί της ζωής της και προγνωστικά συστήματα

Το έργο της μεγάλο και σημαντικό. Δύσκολο να απομονώσω στοιχεία για να αναδείξουμε κάποιους σταθμούς, γι’ αυτό επέλεξα τον πρώτο σημαντικό και τον τελευταίο της ιστορίας της. Δεν μπορώ να κάνω μία ηλιακή επιστροφή, καθώς πρέπει να είμαι σίγουρη για τον τόπο που πέρασε τα γενέθλιά της κάθε χρονιά. Θα χρησιμοποιήσω άλλα συστήματα πρόγνωσης.

17 Ιουνίου 1928: πρώτη πτήση προς το Μπάρι της Ιταλίας

Ο ωροσκόπος του Ηλιακού Τόξου είναι στην έξαρση του Β. Δεσμού. Οι εμπειρίες εκείνης της χρονιάς θα την σημαδέψουν και θα δώσουν ερέθισμα να ασχοληθεί σε όλη της τη ζωή, με τα θέματα αυτά. Είναι μία καρμική στροφή και θα της αφυπνίσει αυτό που η ψυχή αναζητά για να αισθανθεί πληρότητα.

Η Μαύρη Σελήνη της προόδου είναι πάνω στον Κλήρο της Τύχης, σημαδεύοντας την προσωπικότητά της με μία έμμονη ιδέα, ένα πάθος.

Στις δευτερεύουσες κατευθύνσεις, η προοδευτική Αφροδίτη (κυβερνήτης και του ωροσκόπου της), σχηματίζει εξάγωνο με τον γενέθλιο Ποσειδώνα. Αγγίζει ένα της όνειρο και το βιώνει. Αυτό θα είναι ένα ακόμη εφόδιο για τα μελλοντικά της βήματα. Ο προοδευτικός Άρης και ο προοδευτικός Ερμής σε σύνοδο, σε μία μεταφυσική μοίρα και ευαίσθητη, όπου φαίνεται τα γεγονότα να την ωθούν προς επιλογές, που ακόμη δεν έχει πλήρως συνειδητοποιήσει. Είναι στο μεταίχμιο μεγάλης αλλαγής. Ενδεχομένως η εμπειρία αυτή μετρά καταλυτικά.

Την ημέρα της πτήσης και στις διελεύσεις, πάνω στην πολυαστρία της στους Διδύμους, έχει από διέλευση, τον Β. Δεσμό, την Σελήνη, την Αφροδίτη και τον Ήλιο. Τι πιο σημαντικό για να χαρακτηρίσει πλέον την πορεία της και να της θυμίσει την προσωπική της αποστολή; Ο Β. Δεσμός είναι δε πάνω στον λαμπερό αστέρα Αλντεμπαράν.

Ο διελαύνων Δίας περνά πάνω από τον ωροσκόπο της και αισθάνεται πως έχει ένα δώρο, μία ευκαιρία. Αισιόδοξη και ενθουσιώδης, προχωρά στο εγχείρημα.

Η τελευταία πτήση: 2 Ιουλίου 1937

Εξετάζοντας τα ίδια προγνωστικά συστήματα για μία προσέγγιση, έχουμε την στις δευτερεύουσες κατευθύνσειςμία υπόγεια μοιραία πινελιά: η προοδευτική Σελήνη τον τελευταίο μήνα της προετοιμασίας είναι σε όψη χιαστί με τον αστεροειδή Δήμητρα και σε «δύσκολες» μοίρες. Αυτό μπορεί να μας βάλει σε υποψία πως κάτι δεν είχε ελεγχθεί σωστά, ή μία βλάβη δεν ήταν προφανής, ή δεν έλαβαν υπ’ όψη μία λεπτομέρεια που θα οδηγούσε σε πρόβλημα.

Βέβαια η προοδευτική Αφροδίτη είναι σε σύνοδο με τον γενέθλιο Ήλιο κι αυτό σημαίνει πως αισθανόταν ιδιαίτερη χαρά, ενθουσιασμό ενδεχομένως, με το εγχείρημα αυτό. Επίσης, ήταν και η προσωπική της σφραγίδα.

Ο προοδευτικός Ήλιος ήταν σε σύνοδο με τον Άρη και τον Δία στο γενέθλιο ωροσκόπιο. Η έμφαση δίδεται στην δημιουργία ενός έργου, που για την ίδια είναι προσωπική υπόθεση και ίσως ένα προσωπικό ρίσκο, ένα στοίχημα. Απαιτείται δε, πλήρης ανάλυση κάθε λεπτομέρειας του σχεδίου.

Στο σύστημα του Ηλιακού τόξου, ο προοδευτικός Ποσειδώνας, εκφράζει ένα μοιραίο λάθος. Αυτό μπορεί να αφορούσε τα όργανα του αεροπλάνου, αλλά και το πετρέλαιο (καύσιμα που μάλλον τελείωσαν) ή και την συννεφιά που αναφέρουν οι έρευνες, πως εμπόδισε να δουν τα σήματα Μορς.

Ο προοδευτικός Χείρωνας είναι σε αντίθεση από την γενέθλια Δήμητρα. Αυτός ο συνδυασμός λειτουργεί σε τραυματικές εμπειρίες, σε σοβαρά προβλήματα.

Οι διελεύσεις της ημέρας, έχουν τα εξής χαρακτηριστικά: Η Αφροδίτη των διελεύσεων είναι σε σύνοδο με την Μαύρη Σελήνη της και σε αντίθεση με τον Κρόνο και τον Ουρανό στο γενέθλιο, τους οποίους προσεγγίζει ο Άρης.

Ο Ν. Δεσμός είναι πάνω στον Πλούτωνα ακριβώς, αλλά και σε σύνοδο προς την Δήμητρα και την Αφροδίτη. Μία μοιραία κατάσταση εξελίσσεται, που ίσως φέρνει φόβο, ανησυχία, αλλά και τραυματισμό, με καρμικές προεκτάσεις.

Ο διελαύνων Χείρωνας είναι πάνω στον Κλήρο της Τύχης της στο γενέθλιο ωροσκόπιο.

Ο Ποσειδώνας της διέλευσης είναι σε σύνοδο με τον Άρη και τον Δία στο γενέθλιό της ωροσκόπιο.

Η Αφροδίτη της ημέρας είναι σε όψη με το μεσοδιάστημα του Κρόνου και του Ουρανού στο γενέθλιο ωροσκόπιο. Από μόνη της δεν θα έδινε φυσικά το ατύχημα, γιατί θα την είχε βιώσει ως όψη κι άλλες φορές, αλλά σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα, ως κυβερνήτης του ωροσκόπου της, συμβάλλει στο πρόβλημα.

 

Εκείνο που μου φαίνεται από τα στοιχεία που εξέτασα, και ανέφερα μόνο συνοπτικά και επιλεκτικά, είναι πως πρέπει να υπήρχε ένα λάθος (είχε και ένα λάθος στον χάρτη για το νησί που θα προσγειωνόταν για την άτρακτο) ή κάτι που δεν υπολόγιζαν σωστά, πιθανώς και η ασάφεια στην επικοινωνία που είπαν, αφού δεν μπορούσε να ακούσει τις δυσκολίες. Και δεν αποκλείεται, να υπήρχε η δεύτερη εκδοχή, δηλαδή, εκείνη η υπόθεση της νήσου Γκάρντνερ. Με ενδεχόμενο να ήταν ένα ατύχημα που μετά από λίγο επέφερε και τον θάνατο, αν συνέβη σε κάποια ξηρά. Διαφορετικά, μεταξύ άλλων, η κατ’ επανάληψη εμφάνιση του Ποσειδώνα, υπογραμμίζει τον ωκεανό, αλλά και το άπιαστο όνειρο της μεγάλης αυτής αεροπόρου…

Εξ άλλου το πόσο ριψοκίνδυνη μπορούσε να γίνει, μας το δείχνουν γενέθλια μεσοδιαστήματα, όπως το μεσοδιάστημα μεταξύ Άρη και Δία προς Ποσειδώνα που είναι σε όψη με τον Ήλιο της, αλλά και το μεσοδιάστημα μεταξύ Κρόνου και Ουρανού προς Ποσειδώνα, που είναι σε όψη με τον Άρη και τον Δία της. Αυτά όμως είναι και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της: ήταν ένα άτομο χαρισματικό, εμπνευσμένο, δημιουργικό, δραστήριο και με θέληση να ακολουθήσει το δικό της όραμα….

———————————————————————————————————————————–

Η σύγχρονη τεχνολογία φαίνεται ωστόσο να προσπαθεί να δώσει απάντηση και σε αυτό το αναπάντητο “μυστήριο” της ιστορίας.

Σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη το 2018,  οστά που είχαν ανακαλυφθεί το 1940 στη νήσο Νικουμαρόρο,  γνωστή και ως νήσο Γκάρντνερ,  1.200 μίλια από τις νήσους Μάρσαλ, ανήκουν στην ατρόμητη πιλότο και όχι σε άνδρα όπως είχε αρχικά εκτιμηθεί.

Μένει να αποδειχτεί σε μία τελική επιστημονική εκτίμηση…

————————————————————————————————————————————

Όλες οι αναρτήσεις μας καθημερινά και στις σελίδες μας

στο facebook https://www.facebook.com/liliansimou.astrolife

στο twitter https://twitter.com/astrolifegr

Θέματα ψυχολογικής αστρολογίας στο: http://writersgang.com/ (Στήλη: Walking with the stars)