από την Λίλιαν Σίμου

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου, με μελαγχολικές νότες στο συναίσθημα. Η αίσθηση της ασφάλειας ή της ανασφάλειας, είναι έντονη. Ας μην απογοητευόμαστε όμως!

Η Αφροδίτη στο ζώδιο αδυναμίας της, διανύει ην τελευταία ζωδιακή μοίρα του Σκορπιού. 

Στο τέλος των ζωδίων, τις περισσότερες φορές, ένας πλανήτης φθίνει ως προς τα χαρακτηριστικά της φύσης του ζωδίου, κατά συνέπεια, θα μπορούσαμε να ερμηνεύσουμε αυτή την ημέρα ως το τέλος μίας περιόδου όπου εστιάσθηκε η προσοχή σε θέματα πιο βαθιά, ενστίκτων, πάθους, αδυναμιών και φόβου. Είναι η περίοδος όπου έπρεπε να κάνουμε μία κάθοδο στα άδυτα της ψυχής, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις σκοτεινές μας πτυχές. 

Την τελευταία ημέρα της διαδρομής, ο πλανήτης – σημειοδότης της συναισθηματικής έκφρασης,  είναι σε σύνοδο με τον σταθερό αστέρα Bungula. Πρόκεται για ένα δυαδικό άστρο, άσπρο και κιτρινωπό στο αριστερό “πόδι” του αστερισμού του Κενταύρου. Είναι το κοντινότερο στο σύστημά μας.

Ο Bungula είναι ένα δύσκολο σημείο του ζωδιακού, με ένταση, δύναμη κυριαρχίας, καθήλωσης και επικράτησης των στοιχείων που αγγίζει. Αν και κατά τον Πτολεμαίο είναι της φύσης της Αφροδίτης και του Δία, κατά τον Αλβίντας είναι της φύσης του Άρη και της Σελήνης και κατά άλλους ερευνητές, της φύσης του Ουρανού και της Σελήνης. 

Το πέρασμα του πλανήτη από το σημείο που φέγγει ο αστέρας αυτός, είναι ένα πέρασμα με διπλή σημασία. 

Η μία εκδοχή φέρνει αποφασιστκότητα, υλικά επιτεύγματα και αναγνώριση, μετά από μάχη, ανταγωνισμό και επίμονη σκληρή δουλειά. Παράλληλα όμως δημιουργούνται έχθρες, αντιζηλίες, απώλειες ή θυσίες. 

Στις προσωπικές σχέσεις, παρά την γοητεία που ασκεί η προσωπικότητα, μπορεί να υπάρχουν απότομες αλλαγές, ρήξη ή διάλυση.

Είναι απαραίτητο να αποφύγουμε τις αρνητικές μας τάσεις και να θέσουμε υπό έλεγχο τον αθέμιτο ανταγωνισμό, τις αντιζηλίες, τη χειραγώγηση, τα πάθη και τις εμμονές.

Μετουσιώνοντας την αδυναμία, τον φόβο, την αγωνία, αρχίζει η αλλαγή στον τομέα που μας καθηλώνει και μπορούμε να παλέψουμε για να βγούμε και πάλι στο φως.

Το συναίσθημα, ο πόνος, η καθήλωση, η ανασφάλεια (υλική ή συναισθηματική), έφτασαν σε σημείο ναδίρ. Όμως πρέπει να πούμε “αρκετά, ως εδώ”. 

Αποχωρώντας:

Αφήνουμε πλέον το πένθος από αύριο και στοχεύουμε σε νέους ορίζοντες.

Θα υπάρξουν εκείνοι – ανήσυχοι ταξιδιώτες, που περιμένουν να τους συναντήσουμε. Η σπίθα της ελπίδας και την αισιοδοξίας, θα μας οδηγήσει μακριά από την στασιμότητα. 

Και να θυμόμαστε: η Τύχη βοηθά τους Τολμηρούς!

Όλες οι αναρτήσεις μας καθημερινά και στις σελίδες μας

στο facebook https://www.facebook.com/liliansimou.astrolife

στο twitter https://twitter.com/astrolifegr

στο κανάλι μου στο youtube: https://www.youtube.com/channel/UCSrCxZCiHrdYlzze25B_p3Q

Θέματα ψυχολογικής αστρολογίας στο: http://writersgang.com/ (Στήλη: Walking with the stars)