Η ήπειρος που διανθίστηκε με τις περισσότερες εικασίες

Από την Λίλιαν Σίμου

Στο βάθος των ωκεανών κρύβει εδώ και χιλιάδες χρόνια τα μυστικά της εύφορης χώρας της η Ατλαντίδα, μία ήπειρος που έχει εξάρει την φαντασία συγγραφέων, ερευνητών, απλών ανθρώπων εδώ και αιώνες.

Υπήρχε ή όχι; Καταποντίστηκε μετά από μεγάλα παλιρροϊκά κύματα, σεισμούς, τσουνάμι, ή λόγω της άκρατης τεχνολογικής της υποδομής και κατάχρησης;

Ατλαντίδα και Πλάτωνας

Η πρώτη περιγραφή της θρυλικής Ατλαντίδος βρίσκεται στο κείμενο Τίμαιος, γραμμένο από τον Έλληνα φιλόσοφο Πλάτωνα (περίπου 427 – 347 π.Χ.). Στην αφήγηση περιγράφει την Ατλαντίδα ως ξεχωριστή ομάδα νησιών, τα οποία ενώθηκαν σε ένα τεράστιο βασίλειο με ένα πολύ ανεπτυγμένο πολιτισμό. H κοινωνία ήταν διαρθρωμένη σε κάστες. Υπήρχαν ιερείς, κυνηγοί, στρατιώτες, έμποροι και τεχνίτες που έζησαν σε οχυρωμένες πόλεις και κάστρα. Έκτισαν αποβάθρες, λιμάνια, ναυπηγεία και είχαν ένα μεγάλο στόλο και ένα οργανωμένο στρατό με άρματα και μεταλλικά όπλα. Ο λαός είχε καλό σύνταγμα και πολιτική δομή.

Αλλά όταν έγινε όλο και πιο διεφθαρμένος, επιθετικός και κατακτητικός, οι θεοί έστειλαν θύελλες και παλίρροιες, που τελικά καταβρόχθισαν την νησιωτική αυτή περιοχή.

Ατλαντίδα και πιθανή της θέση

Oι εικασίες γύρω από την Ατλαντίδα είναι πολλές. Το όνομά της το δανείστηκε από τον Άτλαντα, τον γίγαντα που ήταν έξω από τις Ηράκλειες στήλες και κρατούσε τον ουρανό στις πλάτες του. Την τοποθετούν σε διάφορα μέρη, στον Ατλαντικό ωκεανό, στην Σαντορίνη και πρόσφατα ένας συγγραφέας-ερευνητής, ο prof. Arysio Nunes dos Santos, στην μελέτη του που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2009 υποστηρίζει πως την ανακάλυψε στα ανοιχτά της Κίνας. Πιστεύω αυτό έχει να κάνει με την παλαιότερη ήπειρο, την Λεμουρία. Άρθρο για την Λεμουρία έχουμε εδώ.

Θα μπορούσε να είναι στην δική μας θάλασσα κοντά στην Σαντορίνη;

Ο γαιωαρχαιολόγος καθηγητής Eberhard Zangger στο βιβλίο του “Ατλαντίδα – Ένας μύθος είναι να αποκρυπτογραφηθεί” υποστηρίζει πως η ιστορία για την Ατλαντίδα δεν είναι τίποτα περισσότερο από την αιγυπτιακή αναμετάδοση ενός παγκοσμίως γνωστού ιστορικού φυσικού γεγονότος, όπως είναι μια τεράστια ηφαιστειακή έκρηξη (Σαντορίνη) ή τεράστιες πλημμύρες – μια ιστορία που έχει στρεβλωθεί σοβαρά ανά τους αιώνες της παράδοσης.

Σύμφωνα με τον Zangger, είναι παράλογο να πιστέψει κάποιος την ύπαρξη ενός πολιτισμού με τόσο υψηλό βιοτικό επίπεδο, 10,000 π.Χ., εκτιμώντας ότι θα ταίριαζε πολύ καλύτερα στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού (1,400 – 1,150 π.Χ.). Μια πιθανή εξήγηση για τη διαφορά μεταξύ της αρχαιολογικής ημερομηνίας, καθώς και το έτος είπαν στην επιγραφή θα μπορούσε να είναι, από λάθος μέτρησης του χρόνου, σύμφωνα με τις Σεληνιακές περιόδους. Εάν, συνεπώς, τα 8,000 ή και τα 10,000 χρόνια, διαιρούνται με 12, (αριθμός σεληνιακών περιόδων το χρόνο) τότε το πραγματικό χρονικό διάστημα ύπαρξης της Ατλαντίδας θα βρίσκεται περίπου στο 1,207 π.Χ., με την προϋπόθεση του ταξιδιού του Σόλωνα στην Αίγυπτο που πράγματι συνέβηκε κατά το έτος 560 π.Χ. Επίσης, η βιβλική ηλικία του Αδάμ (930 ετών), Σεθ(912 ετών), Μαθουσάλα (969 ετών) και Νώε (950 ετών)εξηγείται με τον ίδιο τρόπο, αν το μέτρο της ζωής τους είναι σε σεληνιακές περιόδους. Αντιστοιχούν σε σύγχρονο ημερολόγιο σε τουλάχιστον 75 – 78 χρόνια ζωής.

Αναφέρει λοιπόν τις θέσεις του, με παραλληλίες σε λέξεις-έννοιες ανάμεσα στα αιγυπτιακά και τα αγγλικά, όπως και λέξεις που πρέπει να είχαν άλλο όνομα στην αρχαία εποχή, όπως για παράδειγμα το «νησί» που έχει την ίδια έννοια με τη λέξη «αμμουδιά» ή «ακτή». Υποστηρίζει πως σύμφωνα με τον λόγιο Servius (περίπου 400 μ.Χ.),υπήρχαν δύο περιοχές με την ονομασία «Στήλες του Ηρακλή», το Γιβραλτάρ και ο Πόντος. Αλλά μόνο ένας από αυτούς ήταν αυτός – κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού – που βρίσκεται εντός του εύρους της αρχαϊκής ναυσιπλοΐας: στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Πιστεύει λοιπόν πως αργότερα παρουσιάστηκε η άποψη για την περιοχή έξω από το Γιβραλτάρ.

Στα αποδεικτικά στοιχεία της μελέτης του παρουσιάζει την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης, με το τσουνάμι που δημιούργησε και την καταστροφή μίας νησιωτικής περιοχής ευρύτερης από τα υπολείμματα των νησιών που έχουμε στην σύγχρονη εποχή στο Αιγαίο πέλαγος. Μίας έκρηξης, της οποίας μάρτυρες ήταν ακόμη και οι Αιγύπτιοι, αφού η θηραϊκή τέφρα έφτασε μέχρι τα εδάφη τους.

• Η Ατλαντίδα αναφέρεται όμως αρχικά από ένα αξιόπιστο φιλόσοφο, τον Πλάτωνα. Στο βιβλίο του Πλάτωνα, Τίμαιος, ο Κριτίας λέει αναφέρει την Ατλαντίδα.

Σύμφωνα με τον Κριτία, την ιστορία την ανέφερε ο Σόλων,ο οποίος την έμαθε από έναν ιερέα κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στην Αίγυπτο. Εκεί υπήρχε λοιπόν μια ισχυρή αυτοκρατορία στα δυτικά των «στηλών του Ηρακλή» (αυτό που σήμερα ονομάζουμε Γιβραλτάρ), σε ένα νησί στον Ατλαντικό Ωκεανό. Το έθνος είχε συσταθεί από τον Ποσειδώνα, το θεό της θάλασσας. Εξ ου και το όνομα «Ποσειδωνία». Ο Ποσειδώνας έδωσε σε πέντε ομάδες διδύμων παιδιών την διοίκηση του νησιού. Ο πρωτότοκος ήταν ο γνωστός μας Άτλαντας, και είχε την ήπειρο στην εξουσία του. Ο Ποσειδώνας χώρισε τη γη σε δέκα τμήματα, το καθένα να αντιστοιχεί διοικητικά σε ένα γιο, τον ή τους κληρονόμους τους. Η πρωτεύουσα της Ατλαντίδας ήταν ένα θαύμα της αρχιτεκτονικής και της μηχανικής. Η πόλη σχηματιζόταν από μια σειρά ομόκεντρων τοίχων και τα κανάλια. Στο κέντρο ήταν ένας λόφος και στην κορυφή του λόφου ένας ναός του Ποσειδώνα. Μέσα ήταν ένα χρυσό άγαλμα του θεού της θάλασσας, που οδηγεί έξι χρυσά φτερωτά άλογα.

Περίπου 9000 χρόνια πριν από την εποχή του Πλάτωνα, αφού ο λαός της Ατλαντίδας ήταν διεφθαρμένος και άπληστος, οι θεοί αποφάσισαν να τους καταστρέψουν. Ένας ισχυρός σεισμός κλόνισε τη γη, τα γιγαντιαία κύματα κάλυψαν κατά μήκος τις ακτές και το νησί βυθίστηκε στη θάλασσα. Λέγεται πως ήταν στο μέγεθος της Λιβύης και της Ασίας μαζί. Περίπου 5 με 10 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Αυτή είναι η ιστορία που έχει διασωθεί από τα κείμενα του Πλάτωνα. Αναφέρεται σαν πραγματική ιστορία στον Τίμαιο. Οι λεπτομέρειες που περιγράφονται δίνουν την εικόνα της σοβαρότητας.

• Ο ιστορικός Στράβων πίστευε πως ο Πλάτωνας δημιούργησε την ιστορία αυτή.
• Ο Αριστοτέλης που θα μπορούσε να ξεκαθαρίσει το μυστήριο, είχε γραπτά που χάθηκαν για το ίδιο θέμα. Πολλοί ασχολήθηκαν με έρευνα για την Ατλαντίδα.

Υποθέσεις συνεχίστηκαν ανά τους αιώντες τοποθετώντας την Ατλαντίδα σε διαφορετικά μέρη της γης.

• Ο εξερευνητής Percy Fawcett, πίστευε ότι θα μπορούσε να βρίσκεται στη Βραζιλία.
• Ένα από τα πιο πειστικά επιχειρήματα, όμως, ήρθε από τον Frost, καθηγητή ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Μπέλφαστ. Αργότερα, ο Σπυρίδων Μαρινάτος, αρχαιολόγος με τον Αγ. Γαλανόπουλο, σεισμολόγο, πρόσθεσαν στοιχεία στις ιδέες του Frost, πάνω στη σύνδεση με τον Μινωικό πολιτισμό. Ο Frost πρότεινε ότι, αντί να είναι δυτικά από τους στύλους του Ηρακλή, η Ατλαντίδα να ήταν ανατολικά. Επίσης, θεωρούσε ότι το καταστροφικό τέλος του νησιού δεν είχε έρθει 9000 χρόνια πριν από την εποχή του Πλάτωνα, αλλά μόνο 900. Αν αυτό ήταν αλήθεια, η γη της Ατλαντίδας θα μπορούσε να είναι ένα γνωστό μέρος σε θέση ακόμη και στην εποχή του Πλάτωνα: το νησί της Κρήτης.

Η Κρήτη είναι πλέον ένα μέρος της σύγχρονης Ελλάδας και βρίσκεται ακριβώς νότια της Αθήνας σε όλη την πλευρά της Μεσογείου Θαλάσσης. Πριν από 1.500 π.Χ. ήταν η έδρα της Μινωικής Αυτοκρατορίας. Οι Μινωίτες κυριάρχησαν στην ανατολική Μεσόγειο με έναν ισχυρό ναυτικό. Αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν δείξει ότι η Μινωική Κρήτη ήταν ίσως ένα από τα πλέον σύγχρονα των πολιτισμών της εποχής τους. Είχε θαυμάσια αρχιτεκτονική και τέχνη. Ένα ισχυρό σύστημα νόμων έδωσε στις γυναίκες ίση νομική ισχύ με τους άνδρες. Η γεωργία, η τέχνη ήταν ιδιαίτερα ανεπτυγμένες και διέθεταν ένα εκτεταμένο σύστημα άρδευσης.

Στη συνέχεια ξαφνικά και απότομα ο Μινωικός Πολιτισμός φαίνεται να έχει εξαφανιστεί. Γεωλογικές μελέτες έχουν δείξει ότι σε ένα νησί, στην Σαντορίνη ή Θήρα, που βρίσκεται μόλις δέκα μίλια βόρεια της Κρήτης, μια καταστροφή που συνέβη ήταν πολύ ικανή να φέρει την ανατροπή στον Μινωικό πολιτισμό. Το ίδιο το ηφαίστειο της Θήρας έκανε μία τεράστια έκρηξη γύρω στο 1500 π.Χ.

 Για να κατανοήσουν τις επιπτώσεις μιας τέτοιας έκρηξης, οι επιστήμονες έχουν μελετήσει τις σύγχρονες πιο ισχυρές ηφαιστειακές εκρήξεις. Αυτό συνέβη στο νησί της Krakatoa το 1883. Υπήρχε ένα τεράστιο κύμα ή τσουνάμι, σκοτώνοντας 36.000 ανθρώπους. Οι ηφαιστειακές στάχτες δημιούργησαν ένα μαυρισμένο ουρανό για τρεις ημέρες. Ο ήχος της έκρηξης ακούστηκε μακριά ως 3.000 μίλια. Η έκρηξη της Σαντορίνης ήταν τέσσερις φορές πιο ισχυρή από το Krakatoa. Το τσουνάμι που έπληξε την Κρήτη, πρέπει να μπήκε για πάνω από μισό μίλι στο εσωτερικό του νησιού, καταστρέφοντας κάθε παράκτιες πόλεις. Ο μεγάλος Μινωικός στόλος των πλοίων είχε σαν αποτέλεσμα να βυθιστεί μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.

Δύσκολα μπορεί κανείς να φανταστεί κανείς μια πιο ισχυρή καταστροφή από αυτή που ο Πλάτων αναφέρει στην περιγραφή της Ατλαντίδας.

Πολλά από τα στοιχεία της χαμένης ηπείρου ταιριάζουν με αυτά που τώρα είναι γνωστά σήμερα για την Κρήτη. Οι γυναίκες είχαν σημαντική θέση στην κοινωνία, και οι δύο πολιτισμοί είχαν δύναμη και ευημερία, υπήρχε δε η λατρεία του ταύρου και οι τελετουργίες γύρω από αυτόν (ταυροκαθάψια). Μην ξεχνάμε πως ήμασταν στην εποχή του Ταύρου αστρολογικά! Εάν η πτώση των Μινωιτών είναι η ιστορία της Ατλαντίδας, πώς ο Πλάτωνας αναφέρθηκε σε λάθος στιγμή;

Οι ερευνητές λένε πως μπορεί να υπάρχει ένα λάθος κατά τη μετάφραση ορισμένων από τα στοιχεία από την ελληνική και στην αιγυπτιακή γλώσσα και να προστέθηκε ένα 0 στην χρονολογία. Αυτό θα σήμαινε 900 αντί του 9000, και η απόσταση από την Αίγυπτο στην Ατλαντίδα αυξήθηκε από 250 σε 2.500 μίλια. Εάν αυτό είναι αλήθεια, φυσικό είναι ο Πλάτωνας (γνωρίζοντας τη διάρθρωση της Μεσογείου)να πίστεψε πως η χαμένη περιοχή πρέπει να ανήκει στον Ατλαντικό Ωκεανό.

Ατλαντίδα και πιθανή τοποθεσία κατά τους περισσότερους ερευνητές

Το όνομα «Ατλαντίδα» ή με την ίδια ρίζα ονόματα, έχουμε βρει σε πολλά μέρη του κόσμου.

• Οι Κανάριοι Νήσοι έχουν επιγραφή την Atalaya. Μάλιστα, όταν οι πρώτοι θαλασσοπόροι ευρωπαίοι έφθασαν στα νησιά αυτά, οι κάτοικοι ήταν έκπληκτοι που είδαν άλλους ανθρώπους εκτός της δικής τους γης. Είχαν παράδοση από τους προγόνους τους, πως ήταν οι μόνοι επιζώντες! Και ενώ ζούσαν σε νησιωτικό συγκρότημα, δεν είχαν ποτέ ανοιχτεί στη θάλασσα, δεν είχα πλοιάρια.
• Οι Βάσκοι της Βόρειας Ισπανίας έχουν το όνομα Atlaintica και κάποιοι πιστεύουν πως είναι οι μόνοι επιζώντες, καθώς η γλώσσα τους δεν έχει σχέση με καμία άλλη γλώσσα σαν ρίζα και καταγωγή.
• Οι Βίκινγκς έχουν αναφερθεί στην ιστορία της Atli.
• Στη Βόρεια Αφρική υπάρχει ο μύθος της Attala.
• Οι Αζτέκοι έχουν τη λέξη Aztlán και το atl είναι πρόθεμα πολλών λέξεων της διαλέκτου τους
• και οι Ινδιάνοι της Βόρειας Αμερικής την λέξη Azatlán.
• Μερικοί λένε ότι το Τρίγωνο των Βερμούδων είναι οι κορυφές από τα βουνά της ηπείρου, μετά από την καταστροφή της Ατλαντίδας.
• Οι Βερβερίνοι της Αφρικής που έχουν μπλε μάτια και ξανθά μαλλιά, πιστεύεται πως είναι από την φυλή των Ατλαντίων. Και υπάρχει οροσειρά Άτλας στο Μαρόκο και στην Τυνησία.
• Μερικοί ισχυρίζονται ότι η Ατλαντίδα δεν ήταν καν σε αυτόν τον πλανήτη.
• Πολλοί πιστεύουν πως είναι φυσικό να υπήρχε ένα κομμάτι μεγάλης γης ανάμεσα σε Ευρώπη και Αμερική και να βυθίστηκε. Το μεγάλο κενό θα μπορούσε να έχει κάποτε στεριά. Τα περίεργα φαινόμενα στο Τρίγωνο των Βερμούδων συμβάλουν σε υποθέσεις.
•  Αν και φαίνεται ότι κανείς δεν θα μπορούσε να επιβιώσει από μια τέτοια τραγωδία, πιστεύεται ότι κάποιοι Ατλάντιοι είχαν αποδράσει. Ένα παράδειγμα τέτοιας πεποίθησης αποτελεί ο κοιμώμενος προφήτης, ο Edgar Cayce. Τον Απρίλιο του 1939, έπεσε σε ύπνωση και μίλησε για την Ατλαντίδα. Ανέφερε πως οι διασωθέντες πέρασαν στην γη της Αμερικάνικης ηπείρου και πήγαν στο Γιουκατάν, ως την γνωστή φυλή των Μάγιας. Είχαν αέρια μέσα και μηχανές πτητικές εκείνη την περίοδο.

Ο Κέυσυ ασχολήθηκε πολύ με το θέμα της Ατλαντίδας, είπε περιοχές που θα βρεθεί μέρος να αναδύεται και έδωσε ημερομηνίες κατά τις οποίες θα αρχίσουμε να βρίσκουμε μέρη της αναδυώμενα. Στα νησιά Μπίμινι, μετά τον θάνατό του, όντως κάποια πυραμιδωτά κτήρια, σε ένα μεγάλο βάθος, όπως και κάποια μέρη τείχους φαίνονται να ανακαλύπτονται σε μεγάλα βάθη.

Ο Κέυσυ υποστήριζε πως η εποχή μας είναι εποχή μετενσάρκωσης όλο και περισσοτέρων Ατλάντιων για τον λόγο αυτό έχουμε πάλι την τάση της αυτοκαταστροφής λόγω άκρατου υλισμού. Θεώρησε πως πολιτισμοί όπως των Ελλήνων, των Αιγυπτίων, των Μάγιας και των Ίνκας, είχαν βάση τη γνώση των διασωθέντων της Ατλαντίδας. Κάποιοι πιστεύουν πως ο δικός μας Ηρακλής, ήταν Ατλάντιος και ήρθε από τα στενά του Γιβραλτάρ.

Από τις δικές του αναφορές, μαθαίνουμε πως οι Ατλάντιοι είχαν εκπληκτική τεχνολογία, τηλεόραση, αεροπλάνα, ακτίνες λέιζερ, ατομική ενέργεια και κυβερνητική πολιτική για τον έλεγχο των ανθρώπινων όντων (κάτι μας θυμίζει την σημερινή εποχή – ο Κέυσυ δεν έζησε για να βιώσει αυτό που έχουμε σήμερα, δηλαδή την παρακολούθησή μας μέσω της τεχνολογίας). Εξαφανίστηκε μετά από ένα ατομικό ολοκαύτωμα! Πίστευε πως ήταν η πρώτη περιοχή όπου ο άνθρωπος μεταβλήθηκε από πνευματική σε ανθρώπινη μορφή.

Σημείωση: αν υπήρξε η Λεμουρία, ήταν νωρίτερα από την εποχή της Ατλαντίδας, αλλά και παράλληλα στα τελευταία της χρόνια πριν την δική της καταστροφή.

• Άλλοι πιστεύουν πως η Ατλαντίδα ήταν μία ήπειρος που καταστράφηκε στο τέλος της εποχής των πάγων.
• Στο 1675, ο Olof Rudbeck, σουηδός λόγιος, βάση των ομηρικών κειμένων θεώρησε πως οι κατευθύνσεις έδειχναν σαν πιθανή τοποθεσία την Σουηδία.
• Ο άγγλος ποιητής William Blake, πίστευε ότι ο τελευταίος βασιλιάς της Ατλαντικής γης, ο Albion έφθασε στη Βρετανία, όπου έγινε ο πρώτος Δρυίδης.
• Ο Charles-Etienne Brasseur de Bourbourg, Γάλλος λόγιος, μεταφραστής του χειρογράφου των Μάγιας το 1864, περιγράφει την ιστορία μίας αρχαίας γης που είχε βυθιστεί στον ωκεανό μετά από μια μεγάλη καταστροφή.
• Το 1882, ο πολιτικός της Φιλαδέλφειας, και μανιώδης αναγνώστης, Ignatius Loyola Donnelly δημοσίευσε το βιβλίο του Atlantis. Η υποδοχή του κόσμου του τα γραπτά του ήταν τόσο μεγάλη, που ο Donnelly, εξελέγη ως μέλος της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης. Ο Donnelly είχε την πεποίθηση ότι η ιστορία του Πλάτωνα εκπροσωπούσε πραγματικό ιστορικό γεγονός. Τοποθέτησε την Ατλαντίδα κοντά στιςΑζόρες Νήσους, που ήταν το υψηλότερο βουνό της χαμένης ηπείρου. Επειδή είχε σπουδάσει γεωλογία και ζωολογία, κατέληξε στο συμπέρασμα πως οι Ατλάντιοι είχαν εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο μετά την καταστροφή, από το Περού ως την αρχαία Αίγυπτο. Μίλησε για τα κοινά πολιτιστικά στοιχεία σε διαφορετικά μέρη και όντως είχε αρκετά ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις. Είναι τυχαίες συμπτώσεις οι πυραμίδες των Μάγιας και των Αιγυπτίων; Ήταν ένα από τα ερωτηματικά.

Το βιβλίο του έκανε τεράστιες πωλήσεις και εξήρε την φαντασία πολλών άλλων ερευνητών. Ωστόσο, σύγχρονες επιστημονικές μελέτες λένε πως ο πυθμένας του Ατλαντικού έχει ιζήματα που θέλουν εκατομμύρια χρόνια να συσσωρεύονται. Δεν βρήκαν ενδείξεις βυθισμένης ηπείρου. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν θα βρεθεί στο μέλλον κάτι. Ο Ατλαντικός ωκεανός έχει πολλά υπόγεια ρεύματα και ανεξερεύνητα σημεία που αλλάζουν στα μεγάλα βάθη του. Πολλά δημιουργούν ερωτηματικά.  Όπως τα περίεργα κατασκευάσματα στη θάλασσα των νησιών Μπίμινι.

• Μονολιθικά ογκώδη μνημεία, σαν αυτά του Νησιού του Πάσχα, λένε πως μπορεί να έχουν την υπογραφή της Ατλαντίδας. Ωστόσο, δεν αποκλείεται να αφορούν την άλλη χαμένη ήπειρο, την Λεμουρία.

Η Ατλαντίδα δεν μπορεί να πει κάποιος ότι είναι αποκύημα φαντασίας. Σίγουρα κάτι υπήρχε, κάπου, κάποια παλιά -πολύ παλιά εποχή.

Θα βρεθεί η απάντηση; Θα μείνει μόνο ένα γοητευτικό μυστηριώδες ταξίδι αναζήτησης; Κανείς δεν ξέρει.

Σίγουρα ο μύθος της πάντα θα συναρπάζει. Ας περιμένουμε στον χρόνο να δώσει απαντήσεις…

 

Πηγές:

Ρομπέρ Σαρρού: «Τα μυστήρια των Άνδεων» εκδόσεις Ορφανίδη

Ένγκαρ Κέυσυ: «Για την ιστορία της προέλευσης και του πεπρωμένου του Ανθρώπου» εκδόσεις Βουλούκου

Ένγκαρ Κέυσυ: «Για την Ατλαντίδα» εκδόσεις Βουλούκου

Murry Hope: «το μυστήριο της χαμένης Ατλαντίδας» εκδόσεις Δίδυμοι

Διάφορα άρθρα και κείμενα επιλεγμένα

Και κάποιες ιστοσελίδες:

www.angelfire.com

TisavadeT@aol.com

bandowshawna@qwest.net

******************************************************

Μία διαφορετική προσέγγιση υπάρχει στο άρθρο μας: Δραβίδες – οι προ-Έλληνες και Άτλαντες

******************************************************

Επίσης μπορεί να βρείτε ενδιαφέρον το άρθρο για την Λεμουρία

******************************************************

Σημείωση:

Όλες οι αναρτήσεις μας καθημερινά και στις σελίδες μας

στο facebook https://www.facebook.com/liliansimou.astrolife

στο twitter https://twitter.com/astrolifegr

στο κανάλι μου στο youtube: https://www.youtube.com/channel/UCSrCxZCiHrdYlzze25B_p3Q

Θέματα ψυχολογικής αστρολογίας στο: http://writersgang.com/ (Στήλη: Walking with the stars)

και τώρα στο https://togethergreece.com/Lilian1S