Είναι ψυχές που έχουνε 

Είναι ψυχές που έχουνε
γαλάζια αστέρια,
μαραμένα πρωινά
ανάμεσα στου χρόνου τα φύλλα,
και κόχες αγνές
που φυλάνε μια παλιά
μουσική νοσταλγίας
κι ονείρων.

Άλλες ψυχές …έχουν
φαντάσματα πονεμένα
από τα πάθη. Καρπούς
με σκουλήκια. Αντίλαλους
από βασανισμένες φωνές
που έρχονται από μακριά,
όπως το ρέμα από ίσκιους.

Αναμνήσεις μάταιες, από κλάμα
και ψίχουλα από φιλιά.

Η ψυχή μου είν’ ώριμη,
πάει πολύς καιρός,
και βουλιάζει
θολή από μυστήριο.

Λιθάρια της νιότης
που τα κατατρώει τ’ όνειρο
πέφτουνε στα νερά
των λογισμών μου.

Κάθε λιθάρι λέει:
“Ο Θεός είναι πολύ μακριά”

Σονέτο του γλυκού παραπόνου

Φοβάμαι μη χάσω το θαύμα
των αγαλμάτινων ματιών σου και τη μελωδία
που μου αποθέτει τη νύχτα στο μάγουλο
το μοναχικό ρόδο της ανάσας σου

Πονώ που είμαι σε τούτη την όχθη
κορμός δίχως κλαδιά μα πιότερο λυπάμαι
που δεν έχω τον ανθό, πόλφο ή πηλό
για το σκουλήκι του μαρτυρίου μου.

Αν είσαι εσύ ο κρυμμένος μου θησαυρός
αν είσαι εσύ ο σταυρός και ο υγρός μου πόνος,
αν είμαι το σκυλί της αρχοντιάς σου
μη με αφήσεις να χάσω ό,τι έχω κερδίσει

και στόλισε τα νερά του ποταμού σου
με φύλλα από το φρενοκρουσμένο μου φθινόπωρο.

Πήγε στη θάλασσα η μικρή μου

Πήγε στη θάλασσα η μικρή μου
κύματα να μετρήσει και κοχύλια
μα συναντήθηκε στο δρόμο ξαφνικά
με το ποτάμι τη Σεβίλια

Ανάμεσα σε δάφνες και καμπάνες
λικνίζονταν πέντε καράβια μαύρα
βύθιζαν τα κουπιά τους στα νερά
και τα πανιά τους φούσκωνε η αύρα

Ποιόν βλέπει τάχα μες του πύργου
τις φωτισμένες τις στοέ;
Πέντε φωνές τις απαντάνε
σαν δαχτυλίδια στρογγυλές

Καβάλα παέι στο ποτάμι
ο ουρανός όλο στολίδια
ενώ στον άνεμο τρέμουν ακόμα
πέντε φωνές σαν δαχτυλίδια

Άγαλμα προς τιμή του Λόρκα, στην πλατεία Santa Ana της Μαδρίτης

O Φεδερίκο ντελ Σαγράδο Κοραθόν ντε Χεσούς Γκαρθία Λόρκα (Federico del Sagrado Corazón de Jesús García Lorca,  (5 Ιουνίου 1898 – Βιθνάρ, 19 Αυγούστου 1936), ήταν Ισπανός ποιητής και δραματουργός που ανήκει στη λεγόμενη «γενιά του ’27», μια ομάδα συγγραφέων που προσέγγισε την ευρωπαϊκή αβάν-γκαρντ με εξαιρετικά αποτελέσματα, ούτως ώστε το πρώτο μισό του 19ου αιώνα να ορίζεται ως Edad de Plata της ισπανικής λογοτεχνίας. Ακριβώς επειδή ήταν ομοφυλόφιλος και φανερός υποστηρικτής των δημοκρατικών δυνάμεων, με το ξέσπασμα του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου δολοφονήθηκε από αγνώστους, που πολύ πιθανόν συνδέονταν με τον εθνικό φασισμό.

Ακολούθησε σπουδές φιλολογίας στην Γρανάδα. Τα ενδιαφέροντα που σηματοδοτούν την πνευματική περίοδο του ποιητή είναι η λογοτεχνία, η μουσική και η τέχνη, που μαθαίνει από τον καθηγητή Μαρτίν Δομίνγκεθ Μπερουέτα, τον συνοδοιπόρο του στο ταξίδι σπουδών στην Καστίλλη, από την οποία θα δημιουργηθεί η συλλογή της πεζογραφίας Impresiones y paisajes (Εντυπώσεις και Τοπία)

Οι κορυφαίες δημιουργίες του

Τα έτη 1929-1930, αναζήτησε νέες πηγές έμπνευσης και ταξίδεψε στις ΗΠΑ και στην Κούβα. Οι εμπειρίες του στις Ηνωμένες Πολιτείες αξιοποιήθηκαν στο ποίημα «Ένας ποιητής στη Νέα Υόρκη». Επέστρεψε στην Ισπανία το 1931 και συνέθεσε το Ντιβάνι Της Ταμαρίτ, ενώ παράλληλα δούλεψε και πάνω σε έργα για το κουκλοθέατρο. Εκεί έδειξε ξεκάθαρα πως επέλεγε ως κύρια ενασχόλησή του τη συγγραφή θεατρικών και τα τρία τελευταία χρόνια της ζωής του ολοκλήρωσε τις κορυφαίες του δημιουργίες: Το Σπίτι Της Μπερνάρντα Άλμπα, Ματωμένος Γάμος, Γέρμα,Θρήνος Για Τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας, τραγωδίες με θέμα τη κοινωνική καταπίεση κι έκδηλο το ανθρώπινο στοιχείο.

Με την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας, οργάνωσε μία θεατρική ομάδα υπό την ονομασία La Barroca, η οποία με τη βοήθεια του Υπουργείου Παιδείας, έδωσε παραστάσεις κλασσικών έργων σε χώρους εργατών κι αγροτικές περιοχές. Το 1936 υποδέχθηκε τον Αλμπέρτι, καθώς επέστρεψε από τη Μόσχα. Συνέταξε μια διακήρυξη συγγραφέων κατά του φασισμού κι ξεκίνησε να γράφει μια σειρά θεατρικών σκηνών με μορφή επιθεώρησης, ωστόσο τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, ξέσπασε ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος.

Το τραγικό τέλος

Στις 19 Αυγούστου του 1936, σε ηλικία 38 ετών, δολοφονήθηκε στην περιοχή της Γρανάδα από ένα εκτελεστικό απόσπασμα 12 ατόμων, αποτελούμενο από αστυνομικούς, εθελοντές αλλά και κρατούμενους, τους οποίους υποχρέωσαν να διαπράξουν τη δολοφονία του Λόρκα υπό την απειλή της εκτέλεσης. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν γνώριζαν καν ποιος είναι αυτός που είχαν διαταχθεί να δολοφονήσουν. Για τη δολοφονία κατηγορήθηκαν ακροδεξιοί πολιτικοί και επιχειρηματικοί κύκλοι, μέλη επιφανών οικογενειών της Γρανάδας, καθώς και κάποιοι προερχόμενοι από την άκρως συντηρητική οικογένεια του πατέρα του, οι οποίοι ήταν έξαλλοι με τον πατέρα και ως εκδίκηση σκότωσαν τον γιο. Ο τάφος του δε βρέθηκε ποτέ ενώ νέα στοιχεία δίνουν νέο στίγμα για τον εντοπισμό του

Άλλα έργα του: Τα Μάγια Της Πεταλούδας 1925, Τα Πρώτα Τραγούδια 1926, Τραγούδια 1927, Δόκτωρ Περλιμπλίν & Μπελίσα (Οι Φασουλήδες Του Κατσιπόρα) 1928.

 

Πηγή: απόσπασμα από την Βικιπέντια

 

Ποίηση

• Divan del tamarit
• Ντουέντε
• Poeta en Nueva York (Ποιητής στη Νέα Υόρκη), Μετάφραση Βασίλη Λαλιώτη, εκδ. «Σμίλη», 1994
• Llanto por Ignacio Sánchez Mejías (Μοιρολόι για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας), Μετάφ. Μάριος Λαέρτης, εκδ. «Εκλεκτά Έργα», 1971
• Sonetos del amor oscuro (Σονέτα του σκοτεινού έρωτα)
• Romancero gitano (Τσιγγάνικο τραγουδιστάρι)
• Oda a Salvador Dalí (Ωδή στον Σαλβαντόρ Νταλί)
• Ποιητικά άπαντα (Τόμοι Α, Β)

Θεατρικά

• El maleficio de la mariposa (Τα Μάγια της Πεταλούδας, 1920) ― ελλην.μετάφρ.Ιουλία Ιατρίδη (“Δωδώνη”)
• Los títeres de Cachiporra (Οι Φασουλήδες του Κατσιπόρα, 1922-25) ― ελλην.μετάφρ.Ιουλία Ιατρίδη με τον τίτλο Δόν Κριστομπίτα και δόνια Ροζίτα(“Δωδώνη”), ισπανική προφορά: Ροσίτα
• Mariana Pineda (Μαριάνα Πινέδα, 1923-25)
• La zapatera prodigiosa (Η θαυμαστή μπαλωματού, 1926-1930) ― ελλην.μετάφρ.Αλέξης Σολομός («Δωδώνη»)
• El publico (Το κοινό, 1929-30)
• Así que pasen cinco años (Έτσι πέρασαν πέντε χρόνια, 1930)
• Amor de don Perlimplín con Belisa en su jardín (Ο έρωτας του δον Περλιμπλίν με την Μπελίζα στον κήπο του, 1933) ― ελλην.μετάφρ.Μάριος Λαέρτης (“Εκλεκτά Έργα”)
• Bodas de sangre (Ματωμένος Γάμος, 1933) ― ελλην.μετάφρ.Νίκος Γκάτσος (“Ίκαρος”)
• Yerma (Γέρμα, 1934) ― ελλην.μετάφρ.Μάριος Λαέρτης (“Εκλεκτά Έργα”)
• Doña Rosita la soltera (Δόνια Ροζίτα η ανύπαντρη, 1935), ισπανική προφορά: Ροσίτα
• La casa de Bernarda Alba (Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα, 1936) ― ελλην.μετάφρ.Μάριος Λαέρτης (“Εκλεκτά Έργα”).

Σενάρια

• Ταξίδι στη σελήνη (περιέχει το σενάριο Ταξίδι στη σελήνη – Viaje a la luna (1929)

 

Όλες οι αναρτήσεις μας καθημερινά και στις σελίδες μας

στο facebook https://www.facebook.com/pages/Lilian-Simou-Astrolife/

στο twitter https://twitter.com/astrolifegr

και στο google+ https://plus.google.com/u/0/105197655252970962131/posts

Το μήνυμα της ημέρας πρώτη παρουσίαση στο: http://kissmygrass.gr/