από την Λίλιαν Σίμου
Στην ελληνική μυθολογία, έχει περιγραφεί γλαφυρά η παρουσία του Έρωτα και της Ψυχής, μέσα από ένα πανέμορφο μύθο…
Η Ψυχή ήταν κόρη βασιλιά και είχε δυο αδελφές. Και οι τρεις τους ήταν πεντάμορφες, μα η Ψυχή ήταν ομορφότερη από τις αδελφές της.
Η ακτινοβολία των θέλγητρών της ξεπερνούσε τα ανθρώπινα μέτρα έτσι, που έρχονταν από πολύ μακριά για να την θαυμάσουν και λίγο – λίγο άρχισαν να τη λατρεύουν, σαν μια νέα Αφροδίτη. Οι αδελφές της Ψυχής εύκολα βρήκαν άντρες να παντρευτούν. Η Ψυχή έμενε αγέλαστη, χωρίς μνηστήρα, στο σπίτι του πατέρα της. Απελπισμένος πια ότι δεν θα την πάντρευε ποτέ ο βασιλιάς, συμβουλεύτηκε το μαντείο, που του έδωσε θλιβερή απάντηση. Όρισε να στολίσουν την κόρη σαν νύφη και να την συνοδεύσουν με πομπή μέχρι το βουνό, κι εκεί να την αφήσουν στην κορφή ενός βράχου. Εκεί θα ερχόταν ένα τέρας να τη βρει, και θα την έπαιρνε μαζί του.
Οι γονείς της Ψυχής ήταν απελπισμένοι. Μα δεν μπορούσαν να μην υπακούσουν σ’ αυτό που, ολοφάνερα, ήταν το θέλημα των θεών.
Και να τι συνέβη:
Η Αφροδίτη, ζηλεύοντας για τις θεϊκές τιμές που πρόσφεραν οι άνθρωποι στην Ψυχή, αποφάσισε να την εκδικηθεί. Πήγε και βρήκε τον γιο της, τον ‘Ερωτα και τον πρόσταξε να εμπνεύσει στην Ψυχή έναν παράλογο έρωτα για κάποιον τιποτένιο, για τον πιο ασήμαντο, τον πιο φτωχό, τον πιο άσχημο θνητό.
Μα ο Έρως, όταν είδε την κόρη, την ερωτεύθηκε ο ίδιος και πήρε τα μέτρα του, για να την κάνει δική του. Έτσι η Ψυχή, όταν πια την άφησαν οι δικοί της, και το πλήθος που την είχε συνοδεύσει, ανεβασμένη στην κορφή του βράχου, δεν είδε να έρχεται το σιχαμερό τέρας, που φοβόταν.
Αντί για κείνο, η πνοή του Ζέφυρου την πήρε απαλά και την πήγε έως την άκρη μιας κοιλάδας, όπου με μύριες προφυλάξεις την ακούμπησε πάνω στο ανθισμένο χορτάρι.
Εξαντλημένη από τις συγκινήσεις η Ψυχή αποκοιμήθηκε κι όταν ξύπνησε είδε, ότι βρισκόταν μέσα σ’ ένα μαγευτικό περιβόλι κι ότι μπροστά της υψωνόταν ένα ανάκτορο, που οι τοίχοι του ήταν ντυμένοι με χρυσάφι. Οι πόρτες του παλατιού ήταν ορθάνοιχτες. Κανείς δεν ήταν μέσα, εκείνη όμως, περίεργη, μπήκε.
Την υποδέχτηκαν όχι όντα με σάρκα, αλλά φωνές, που την καλωσόριζαν, την καλούσαν να λουστεί και να καθίσει στο τραπέζι, που βρέθηκε γεμάτο με τα πιο ορεκτικά φαγητά. Στο μεταξύ άλλες φωνές τραγουδούσαν και διάφορα όργανα σκόρπιζαν την αρμονική τους μελωδία. Όταν τελείωσε το φαγητό, οι απρόσωπες φωνές πάντα, την οδήγησαν μέσα σε μια κάμαρα, όπου βρισκόταν ένα κρεβάτι έτοιμο, στρωμένο.
Η Ψυχή ξάπλωσε στο κρεβάτι κι όταν έγινε απόλυτο σκοτάδι, ένοιωσε δίπλα της την παρουσία κάποιου: ήταν ο άντρας που ανάφερε ο χρησμός, μα της Ψυχής δεν της φάνηκε τόσο τερατώδης ούτε τόσο φοβερός, όσο τον φοβόταν, μ’ όλο που δεν τον έβλεπε καθόλου.Την άλλη μέρα, πριν να φέξει, ο άντρας χάθηκε από δίπλα της, κι όταν προχώρησε η μέρα το θαύμα ξανάρχισε. Υπηρέτριες, που δεν φαίνονταν, υπηρετούσαν την Ψυχή, της πρόσφεραν μύριες διασκεδάσεις και το βράδυ ο άντρας της ήρθε κι αυτός. Πέρασαν πολλές μέρες μ’ αυτόν τον τρόπο και η Ψυχή συνήθιζε σιγά – σιγά στα καινούρια πράγματα, που την είχαν στην αρχή ξαφνιάσει. Η Ψυχή ήταν ευτυχισμένη. Μα στο τέλος άρχισε να νοσταλγεί την οικογένειά της και προπαντός τις αδελφές της, που τις αγαπούσε πολύ.
Το είπε στον άντρα της, που άρχισε να της περιγράφει σε ποιους κινδύνους μπορούσε να την μπλέξει αυτή η νοσταλγία. Την προειδοποίησε, ότι η παρουσία των αδελφάδων της μπορούσε να είναι μοιραία. Μα η Ψυχή επέμενε τόσο πολύ, ο άντρας της ήταν τόσο τρυφερός, τόσο αποφασισμένος να της κάνει ότι επιθυμούσε, ώστε στο τέλος συμφώνησε.
Ο Ζέφυρος έφερε στο μαγευτικό παλάτι τις δυο αδελφές της Ψυχής, που έδειξαν αμέσως την πιο μεγάλη ζήλια για την ευτυχία της αδελφής τους. Ο άντρας της ξανάρχισε τις προειδοποιήσεις: αν δεν δοκίμαζε να τον δει ποτέ η Ψυχή, αν ζούσε την ευτυχία της, χωρίς να παρασυρθεί από την περιέργεια της, η ευτυχία θα κρατούσε. Αλλιώς θα έρχονταν οι πιο μεγάλες συμφορές.
Οι αδελφές έκαναν χίλιες δυο ερωτήσεις στην Ψυχή και στο τέλος προσποιήθηκαν, ότι αισθάνονταν γι’αυτήν κάποιους φόβους, που δεν μπορούσαν να τους κρύψουν και υποστήριξαν ότι θα ήταν μία τερατώδης μορφή ο αγαπημένος της.
Η Ψυχή επηρεάστηκε, όταν όμως πήρε την λάμπα στα χέρια της, αντί για τέρας αντίκρισε έναν έφηβο με την πιο τέλεια ομορφιά, με δυο φτερούγες διπλωμένες, που το χνούδι τους αναρριγούσε. Αναγνώρισε τον Έρωτα. Και το χέρι της άρχισε να τρέμει τόσο, που μια σταγόνα καυτό λάδι έπεσε πάνω στο κορμί τού κοιμισμένου. Ο Έρως ξύπνησε ξαφνιασμένος, είδε ότι προδόθηκε και μ’ ένα μονάχα φτερούγισμα βρέθηκε μακριά από την Ψυχή.
– “Ψυχή”, της είπε, “θέλησες να με δεις, ξέρεις ποιος είμαι, τώρα φεύγω, και δεν θα με ξαναδείς ποτέ πια”.
Η δύστυχη Ψυχή έκλαψε, λιποθύμησε, μα ο φτερωτός άντρας της ήταν πια μακριά. Τότε αποφάσισε να ψάξει να τον βρει. Πρώτα τιμώρησε τις δυο αδελφές της, που για να πάνε να ξαναβρούν τον Έρωτα (η Ψυχή τούς είχε πει, πως εκείνος τις ζητούσε κοντά του), ρίχτηκαν βιαστικά από την κορφή του βράχου, όπου συνήθως πήγαινε να τις βρει ο Ζέφυρος και τσακίστηκαν μέσα στο βάραθρο. Ύστερα γύρισε τον κόσμο γυρεύοντας παντού τον Έρωτα. Αλλά καμιά θεότητα δεν αποφάσιζε να πέσει στην οργή της Αφροδίτης, δίνοντάς της πληροφορίες.
Η Αφροδίτη άρχισε να την βασανίζει, ύστερα να της ορίζει διάφορες δοκιμασίες.
Στο μεταξύ ο Έρως ήταν απελπισμένος. Αγαπούσε κι αυτός την Ψυχή και πηγαίνοντας στον Όλυμπο ζήτησε από τον Δία την άδεια να παντρευτεί την θνητή. Ο Δίας συμφώνησε πρόθυμα και η Ψυχή συμφιλιώθηκε με την Αφροδίτη.
Από τους έρωτες του Έρωτος και της Ψυχής γεννήθηκε μια κόρη, η Ηδονή.
Ο μύθος αναδεικνύει την διαρκή αναζήτηση της Ψυχής για τον δημιουργό Έρωτα, αλλά και την ανάγκη του Έρωτα να ενωθεί με την Ψυχή, στην καθαρότητα και την απόλυτη ομορφιά της. Αλλά αν η Ψυχή δεν έχει εκπαιδευτεί να σεβαστεί την δημιουργική δύναμη του Έρωτα, θα χάσει τα δώρα του. Ωστόσο, ακόμη κι αν αυτό συμβεί, η προσπάθεια της Ψυχής για ένωση δεν σταματά, καθώς διαρκώς θα προσπαθεί να βρει το ταίρι της, για να ολοκληρωθεί.
Κι ο Έρως, παιδί της θείας Ομορφιάς, θα είναι ανολοκλήρωτος δίχως την ομορφιά της Ψυχής.
Ως αστεροειδείς και την σημασία τους στον αστρολογικό μας χάρτη, μπορείτε να ενημερωθείτε στα άρθρα μας:
Αστεροειδής Έρως – η ερωτική μας σπίθα