Από την Λίλιαν Σίμου

 

 Μέδουσα και αστρονομία

Ένας αστεροειδής που ανακαλύφθηκε από τον J. Perrotin στις 21 Σεπτεμβρίου 1875.

Είναι μικρός σε μέγεθος με περιστροφή γύρω από τον εαυτό του 26 ωρών και γύρω από τον Ήλιο, 3,21 έτη. Η διάμετρός του είναι 19.7 χλμ. Πρόκειται για ένα φωτεινό έγχρωμο πετρώδη αστεροειδή.

 

Μέδουσα και αστρολογία

Σαν μυθολογική αναφορά, μαθαίνουμε ότι η Μέδουσα αναφέρεται ως μία από τις τρεις Γοργόνες. Από τις τρεις αδελφές, η Μέδουσα ήταν η θνητή. Το άλλο της όνομα ήταν Γοργώ, ή Γοργόνα. Κόρη του Φόρκυ ή Φορκέα και της Κητούς, αδελφή των Γοργόνων Σθενώ και Ευρυάλη, και των Γραιών Δεινώ, Ενυώ και Πεφρηδώ, ήταν στην αρχή Κενταύρισσα.

Κατά μια εκδοχή ήταν τόσο όμορφη που ο Ποσειδώνας ήθελε να ενωθεί μαζί της. Μεταμορφωμένος σε άλογο βρέθηκε σε επαφή μαζί της, στον ιερό χώρο της Αθηνάς. Η θεά, εξοργισμένη από το γεγονός, δεν μπορούσε να έρθει σε ρήξη με τον Ποσειδώνα και έτσι ξέσπασε πάνω στην Μέδουσα. Την μεταμόρφωσε σε απεχθές τέρας, που αντί για μαλλιά είχε φίδια. Η ασχήμια της ήταν τέτοια, που όποιος την κοιτούσε στο πρόσωπο πέτρωνε. Τελικά τη σκότωσε ο Περσέας, με την βοήθεια της Αθηνάς. Το κεφάλι της, το περίφημο “Γοργόνειο”, το παρέλαβε η θεά από τον ήρωα και το επίθεσε στην ασπίδα της, επειδή το κεφάλι της, ακόμη και νεκρό, πέτρωνε όποιον το κοίταζε.

Πηγαίνοντας πέρα από τον μύθο, έχει ενδιαφέρον να αναλύσουμε κάποια στοιχεία του με άλλο πρίσμα.

Κατά την εκδοχή της συγγραφέως Αλτάνης, στο βιβλίο της «Κένταυροι, Αμαζόνες και Μέδουσα», η λέξη «Γοργόνες», προέρχεται από την σύνθεση «γοργ + νόες», δηλαδή μιλά γι’ αυτούς που έχουν νόες γοργούς, δεινούς και φοβερούς που μένουν στα βάθη της ψυχής μας. Γίνονται οι στυγεροί εχθροί μας, μέσα στα εσωτερικά μας σκοτάδια και επειδή δεν μπορούμε να τους διακρίνουμε, είναι πολύ επικίνδυνοι. Έχουν , σύμφωνα με την μυθολογική περιγραφή, τα εξής χαρακτηριστικά:

–              οδόντες κάπρου: αποκαλύπτουν την λαγνεία και την γενετήσια αδηφαγία

–              χάλκινες χείρες: δηλώνουν πως ό,τι αρπάζουν, το κρατούν ως το τέλος

–              κατάπτεροι (με πτέρυγες): υπονοούν την ταχύτητα των νοητικών πτήσεων και την γοργήν αντίληψη, ώστε δεν τους διαφεύγει τίποτα.

Στον αντίποδα είναι η θεά Αθηνά, θεά της σοφίας . Η ιστορία του αποκεφαλισμού της Μέδουσας, είναι ο έλεγχος του προσώπου της φρίκης που κρύβουμε μέσα μας. Η Μέδουσα ήταν θνητή (άρα αυτό το κομμάτι μπορεί να πεθάνει, αν το αποφασίσουμε), αλλά και είναι εξέχουσας σημασίας και προβολής, μεταξύ των αδελφών της. Η λέξη προέρχεται από το ρήμα «μέδω» που σημαίνει: βασιλεύω, κυβερνώ/ επινοώ και από το ρήμα «μήδομαι» που σημαίνει: σκέπτομαι, συλλογίζομαι, έχω κατά νου/ τεχνάζομαι.

Οι νοσηρές σκέψεις αναπτύσσονται εντός της κεφαλής, γι’ αυτό και η Μέδουσα πρέπει να αποκεφαλιστεί. Η ματαιοδοξία του «εγώ» πρέπει να φύγει. Η ασπίδα του Περσέα, του προστατεύει το σημείο της καρδιάς και της κοιλιακής χώρας, όπου είναι και το συγκινησιακό κέντρο. Ο Περσέας, ως ηλιακός ήρωας (τσάκρα του ηλιακού πλέγματος) πρέπει να προστατευτεί, για να αποκόψει το νοσηρό νοητικό. Η σοφία (θεά Αθηνά) τον καθοδηγεί σωστά. Το εγωπαθές μας κομμάτι, το δολοπλόκο και απειλητικό, μπορεί να πεθάνει. Κόβεται στη ρίζα.

Από τον θάνατο της Μέδουσας, μέσα από τον αποκεφαλισμό, ξεπηδούν τα δύο παιδιά της: ο Χρυσάωρ (-χρυσό ξίφος- δηλαδή η οξύνοια) και ο Πήγασος (-η πηγή – δηλαδή η πηγαία έμπνευση). Άρα ο θάνατος αυτός γεννά υπέροχα δημιουργήματα –παιδιά.

 

Μέδουσα και αστρολογική ερμηνευτική προσέγγιση

Η Μέδουσα ήταν κατά μία εκδοχή μέλος των Κενταύρων.

Αλλά ακόμη κι αυτό αν δεν είναι πλήρως αποδεκτό, η Μέδουσα είναι το φρικτό τέρας των δαιμόνων της ψυχής μας, το αποκρουστικό μας κομμάτι. Αυτό που πετρώνει την ψυχή και δεν την αφήνει να εκφράζει τις συγκινήσεις.

Στο βιβλίο μου «Η αστρολογία στο βουνό των Κενταύρων» συμπεριέλαβα την Μέδουσα, καθώς το θέμα αφορά τα «τέρατα» που κρύβουμε μέσα μας, με σκοπό τελικό την κατανόηση των ευαίσθητων στοιχείων του ψυχισμού και της αποθεραπείας τους.

Αν και ανακαλύφθηκε από το 1875, δεν έχει επαρκές υλικό στις αναφορές των αστρολόγων. Συνήθως, προσομοιάζεται με τον σταθερό αστέρα των Πλειάδων Αλγκόλ, που διαφορετικά αποκαλείται «το κεφάλι της Μέδουσας». Ο αστεροειδής κινείται όπως αναφέρθηκε στα αστρονομικά στοιχεία και δεν αποτελεί μέρος του αστερισμού των Πλειάδων. Ωστόσο, είναι γεγονός, πως η παραλληλία με τον Αλγκόλ, του ταιριάζει εννοιολογικά.

Η Μέδουσα μπορεί να δηλώσει πνίξιμο,  ασφυξία,  ηλεκτροπληξία,  δολοφονία,  βίαιη αντίδραση, πάγωμα.

Είναι εμφανής σε ωροσκόπια τυραννικών και σκληρών ανθρώπων, δικτατόρων ή άλλων που ανέπτυξαν αδίστακτη συμπεριφορά.

Θα πρέπει να προσέξουμε την Μέδουσα στον χάρτη.

Στο σημείο που βρίσκεται μπορεί να κρύβονται ένστικτα που δηλητηριάζουν την ζωή μας, αλλά περισσότερο την ζωή των άλλων. Είναι ένα σημείο, όπου η ψυχή «παγώνει» και «πετρώνει». Μπορεί να μας οδηγήσει σε πράξεις που θα μας κάνουν να μετανιώσουμε.

Σε μία σκληρή εποχή όπου βιώνουμε πολλές ανατροπές και εκφράζονται σκοτεινές σκέψεις, η Μέδουσα θα δείξει τον τρόπο με τον οποίο πετρώνει το συναίσθημα και εκδηλώνεται άκαμπτη και ανάλγητη συμπεριφορά μεταξύ των ανθρώπων.

Η Μέδουσα είναι ένα αντιπροσωπευτικό μας στοιχείο και χρειάζεται να είμαστε επιφυλακτικοί. Ενδεχομένως, είναι η πλευρά που δεν θέλουμε να δούμε, αλλά και οι ίδιοι μας οι φόβοι.

Ας προσπαθήσουμε να τους δείξουμε το πραγματικό τους πρόσωπο, όπως έκανε ο Ηλιακός Περσέας για την αρχαία Μέδουσα. Τότε, ίσως τους εξολοθρεύσουμε και πάψουν να απειλούν εμάς και τους γύρω μας…

Σε κάθε τι, το Φως διώχνει το Σκοτάδι… που απειλεί και δηλητηριάζει την ψυχή…

 

 

Όλες οι αναρτήσεις μας καθημερινά και στις σελίδες μας

στο facebook https://www.facebook.com/liliansimou.astrolife

στο twitter https://twitter.com/astrolifegr

και  στο google+ https://plus.google.com/u/0/105197655252970962131/posts

Το πρώτο μήνυμα  της ημέρας στο: http://kissmygrass.gr/

Θέματα ψυχολογικής αστρολογίας στο: http://writersgang.com/ (Στήλη: Walking with the stars)